Taboe neemt aan kracht toe

De meest recente ontwikkelingen, zoals intimidatie bij abortusklinieken, lijken aan te geven dat dit taboe aan kracht toeneemt. Onderzoek laat zien dat het bestaan van het taboe de verwerking van een abortus in de weg staat. Gevoelens van eenzaamheid, schaamte en pijn ontstaan in de afwezigheid van een veilige omgeving.

Veilig

Waar zijn de verhalen van deze vrouwen (en betrokken partners) veilig? Waar is er ruimte om de ervaringen te delen, zonder dat er een oordeel wordt uitgesproken over de keuzes die gemaakt zijn? Natuurlijk biedt de reguliere hulpverlening, zoals het FIOM, begeleiding. Maar er zullen wellicht ook vragen zijn die in de reguliere hulpverlening geen of weinig plek krijgen. Vragen van levensbeschouwelijke aard. Vragen over leven en dood. Zouden gevoelens van schuld en schaamte sterker leven bij mensen met een religieuze achtergrond? Kunnen vrouwen (en hun partners), die de keuze voor abortus hebben gemaakt én bij een religieuze gemeenschap horen, met hun verhaal terecht bij hun gemeenschap?

Kerk

In het afgelopen jaar schreef ik twee berichten op Facebook over dit thema. Naar aanleiding daarvan sprak ik met enkele tientallen vrouwen. Het merendeel van deze vrouwen had een christelijke achtergrond. Geen van hen gaf de kerk aan als een mogelijke veilige plek voor de verwerking van hun ervaring. De belangrijkste reden hiervoor was in alle gevallen: angst voor veroordeling.

Als predikant, werkzaam binnen de Protestantse Kerk Nederland, wens ik dat de kerk wel zo’n veilige plek zou kunnen zijn. Juist voor mensen die de veroordeling vanuit deze hoek vrezen, kan er heling plaatsvinden wanneer hun kerk een omarmende gemeenschap blijkt met ruimte voor hun ervaringen. Wat zou het mooi zijn als juist in kerkgemeenschappen het taboe kan worden opgeheven door met elkaar te praten over wat niet gezegd wordt. Het geheim hoeft geen geheim meer te zijn. Plotseling blijken veel meer mensen ervaringen te delen die voorheen in eenzaamheid werden gedragen.

Troost

Een veilige plek worden kan alleen door oefenen in oordeelloos luisteren. Ruimte maken voor en benoemen van deze ervaringen, zonder oordeel, brengt heling. Vragen en twijfels kunnen een plek krijgen. Laat de kerk niet komen met antwoorden over goed of fout, maar laat haar een ruimte zijn waar alle ingewikkelde gevoelens van schuld en schaamte, van opluchting of spijt kunnen worden geleefd en verwerkt. Laat haar in vieringen, bijvoorbeeld in de gebeden, ervaringen omtrent abortus benoemen en woorden van troost spreken. Laat de kerk niet in de weg staan van mensen en God. Laat haar de veiligheid bieden voor hen die dat het meeste nodig hebben.

Marije-Hage

Marije Hage

Predikant

Wat als kwetsbaarheid onze grootste kracht is? Wat als heilig betekent dat je mens mag zijn? Wat als schoonheid niets met perfectie te …
Profiel-pagina
Al 2 reacties — praat mee.