Wat ik hier meemaak is voedselproductie van dichtbij. Geen megastallen of kilometers monocultuur, maar een boer die zijn koeien kent, zelf voer verbouwt en goed zorgt voor de aarde. En ik als klein meisje ben daar deelgenoot van.
Het is 2025. De schaalvergroting, die werd ingezet in de tijd die ik hierboven beschrijf, heeft ertoe geleid dat we de band met voedselproductie zijn kwijtgeraakt. Voedsel komt uit de supermarkt, niet van het land. De reguliere landbouw put de aarde uit, vervuilt en levert voedsel dat aan smaak heeft ingeboet. De boer is een boosdoener in plaats van een ambachtsman/vrouw die in harmonie met de aarde hard werkt voor een mooi resultaat.
Wie wel kiest voor duurzaam geteeld voedsel, moet daar flink voor betalen. Mensen met een kleine portemonnee kunnen gezond eten niet betalen.
Ik ben geen boer geworden, wat ik ooit wel van plan was, maar ik heb wel een moestuin, doe boodschappen bij een regeneratieve boerderij bij mij in de buurt, waar ik ook vrijwilliger ben. En ik heb een droom.
Mijn droom is dat we een landbouw- en voedselsysteem hebben dat gezond is voor mens, dier en aarde. Dat we op zo’n manier boeren en eten dat de aarde ook toekomstige generaties nog kan voeden. Dat een blauwe overall weer trots maakt. Dat burgers niet alleen consument zijn, maar ook actief meedoen in de voedselproductie. Dat we weer gevoel hebben bij ons voedsel en een samen-gevoel voorop staat.
Landbouw die voedt
Ik denk dat regeneratieve landbouw die droom kan verwezenlijken. Bij regeneratieve landbouw wordt gewerkt aan het herstel van de bodem, het vergroten van de biodiversiteit en het verbinden van de consument met haar voedsel. Regeneratieve landbouw wil de negatieve effecten van voedselproductie minimaliseren en levert uiteindelijk een positieve bijdrage aan natuur, milieu, klimaat, voedselzekerheid en sociale omstandigheden.
Daarom verdienen regeneratieve boeren en boeren die willen overstappen op duurzame landbouw, onze support. Zij pionieren met landbouw die de aarde voedt in plaats van uitput. Zij pionieren met het opbouwen van gemeenschappen rondom de voedselproductie. Zij brengen mensen stap voor stap dichter bij hun voedsel.
‘Ik zou ook wel lokaal en biologisch willen eten, maar bij mij in de buurt zit dat niet’, verzucht mijn vriendin Lotte als ik vertel hoe fijn het is dat wij nu onze kaas, zuivel, fruit en groente kopen bij de regeneratieve Burgerboerderij de Patrijs.
Het bleek dichterbij dan ze dacht. Ik gaf haar de link naar de Regeneratiekaart en nog dezelfde avond nam zij een groenteabonnement bij een lokale regeneratieve boerderij.
Wil jij ook bijdragen? Het hoeft niet moeilijk te zijn. Kies één van de onderstaande manieren en ik weet zeker dat het je inspireert om daarna meer te gaan doen 😉.
Allereerst kun je je boodschappen gaan doen, of een groente abonnement nemen, bij een boerderij bij jou in de buurt. Of je kunt een kaasaandeel nemen bij ‘mijn’ Burgerboerderij De Patrijs. Superlekkere kaas met een bijzonder verhaal.
Je kunt ook met je geld investeren in de landbouwtransitie, door mee te doen aan crowdfunding van een regeneratieve boerderij.
Of je kunt meedoen als vrijwilliger. Zonder vrijwilligers geen transitie. En het versterkt je band met je voedsel als je weet hoeveel moeite het kost om 1 liter melk of 1 kg aardappels in je boodschappen mandje te krijgen.
En natuurlijk kun je je eigen voedsel verbouwen. Dat kan ook als je (bijna) geen tuin hebt, in bakken op het balkon. Of als je iets meer tuin hebt met een mini voedselbos. Lees er alles over in het zeer praktische en toegankelijke boek De Groene Actiegids van Nadine Maarhuis.
Voedselproductie in de wijk
En ik? Ik droom weer verder. Over hoe we weer een band kunnen krijgen met ons voedsel. Hoe we zelf eten kunnen verbouwen in netwerken van minivoedselbossen en permacultuur moestuinen in elk dorp en elke stadswijk. Hoe we in buurttuinen groenten kweken voor de voedselbank.
Dan kan iedereen, of je nou een grote of een kleine portemonnee hebt, gezond eten.
Zo kan moeder aarde herstellen, is er meer verbinding in de gemeenschap en kunnen kleine meisjes daar weer deelgenoot van zijn.
