Daarom kunnen we niks met het kerstkind. Wat moet je met een God die volgens het evangelie niet met geweld en getwitter komt maar als een hulpeloze baby? Een God die ons niet van bovenaf commandeert maar in een voederbak naar ons kraait? Het kerstverhaal lijkt op ‘fake’ nieuws, misschien dat daarom in deze dagen de straten en huizen met plastic groen en kitscherige lampjes zijn versierd. Of waarom de kerstboodschap gereduceerd wordt tot iets wat wij van nature kennen, zoals laatst door Freek de Jonge die bij Pauw mompelde over donkere dagen en het verlangen naar de lente.

Hoe tegennatuurlijk het kerstverhaal is blijkt wel uit de versie in de Saksische Heliand. Saksen waren krijgshaftige Germanen die met het kwetsbare kerstkind duidelijk in hun maag zaten. In naam van zo’n God is het lastig koppen afhakken, waarin ze goed waren. Ze probeerden te redden wat er te redden valt en maken van Bethlehem een ‘heuvelfort’, de stal wordt een soort Trump Tower met ‘schitterend’ klatergoud, de herders worden paardenknechten en er is veel gekletter met ‘macht’.

Een paar regels: “Toen ging er een decreet uit van het fort Rome, van de grote Augustus die macht had over de hele wereld. Het zei dat alle krijgshelden moesten terugkeren naar hun verzamelplaats. De goede Jozef ging ook met zijn familie, precies zoals God in zijn machtige heerschappij het wilde. Hij ging op weg naar zijn schitterende thuis, het heuvelfort in Bethlehem want de Beschermer van Mensen zou komen op nederige wijze, door zijn eigen kracht, om dit aardse koninkrijk te bezoeken. Zijn moeder wikkelde hem in doeken en kostbare juwelen en legde toen hem, de kleine man, dat kind, met haar twee handen voorzichtig in een voederbak. Dit, hoewel hij de macht van God bezat en het opperhoofd van de mensheid was. De paardenknechten waren buiten, ze stonden op wacht, wakend over de paarden. Ze zagen hoe de duisternis aan de hemel in tweeën splitste en de machtige engel van God naar hen toe komen. Ik vertel jullie, zei hij, iets enorm machtigs: Christus is nu geboren, in deze nacht, Gods heilige kind, het goede opperhoofd, in het heuvelfort van David.”

Je krijgt de indruk dat Jezus als ‘kleine man’ wel even ‘nederig’ mag zijn, maar niet te lang. Het moet maar snel opgroeien om met geweld de apenrots schoon te vegen en daar zelf als ‘opperhoofd’ te gaan regeren, zodat de Saksen ongestoord verder koppen kunnen afhakken. Zoals de VS maar ook moslimlanden hun troepen met Gods zegen de strijd in sturen.

Van nature kunnen wij niks met het kerstkind.

jjsuurmond 2023 – kopie

Jean-Jacques Suurmond

Publicist

Jean-Jacques Suurmond is pastor, coach/supervisor en publicist. Van hem verscheen eind 2022 een vertaling en bewerking van de klassieker …
Profiel-pagina
Al 4 reacties — praat mee.