Douma neemt de lezer in zijn nieuwste boek mee bij het zoeken naar een antwoord op de vraag: Kerk-zijn, kan het anders? Boeken die op dit moment zoeken naar een antwoord op deze vraag schijnen populair te zijn. Vanuit allerlei gezichtspunten proberen auteurs antwoorden te geven op een diep gekoesterde wens naar verandering. Je kunt je dan ook terecht afvragen of een nieuw boek over deze thematiek nog wel iets toevoegt aan het zoeken naar de oplossing. Het was dus met enige scepsis dat ik aan het boek begon, maar dit boek voegt wel degelijk iets toe: een puurheid die van mens tot mens spreekt.
Douma zoekt een andere manier van kerk-zijn niet in management-oplossingen, noch in een vaag spiritueel antwoord of in een hoogdravend, los van de realiteit staand, theologisch antwoord. Uitgaande van praktijken gaat de auteur terug naar de kern, oftewel het DNA-profiel van kerk-zijn: samen lezen, samen delen, samen eten. Is het vanwege de monastieke invloed dat dit boek mij zo aanspreekt? Het is in ieder geval een verademing dat de auteur vanuit de essentie van het kerk-zijn iets positiefs opbouwt dat zin en waarde heeft voor een gelovige christelijke gemeenschap in de 21ste eeuw. Hij draait ook niet om de hete brij heen: kerk-zijn moet radicaal anders door Jezus Christus centraal te stellen. Deze radicale keuze uit zich in praktijken van lezen, delen en eten die de auteur verbindt met Bijbel, doop en eucharistie. Geweldig dat Douma de nadruk legt op ‘samen’ tegen de tendens van deze tijd in. Dit en de drie elementen zorgen bij Douma voor de ‘crack’ waardoor het licht van Christus binnenvalt.
Is mijn enthousiasme over dit boek te temperen? Nauwelijks! Het is herkenbaar en praktisch, gedegen en concreet. Toch valt mij ook bij deze auteur op dat er veel aandacht is voor monastieke praktijken als bidden en lezen maar – net als in de boeken van Thomas Quartier – ontbreekt ook hier het thema werken. Het boek eindigt veelbelovend met het hoofdstuk ‘Geloven is doen’. Het samen eten verbreedt Douma ook naar het werken (om zo de bekende drieslag lezen-bidden-werken in beeld te brengen). Maar helaas gaat het dan niet verder. Juist in onze tijd is er nood aan een christelijke visie op werk(en). Ook voor Douma dus een uitdaging en een mogelijk nieuw boek waar ik naar uitkijk! Het mag ook een prekenserie zijn, want naast een begenadigd auteur is hij ook een geweldige predikant!
Leonard Cohen en Jos Douma. Francis Mus schreef: “Iedere artiest heeft eigenlijk maar één lied, zei Leonard Cohen ooit. Zijn ultieme lied gaat over de zoektocht hoe hij de ander waarachtig kan ontmoeten”. In het nieuwe boek laat Douma zijn ultieme lied horen dat kerk-zijn anders kan, in een puurheid die van mens tot mens spreekt. Een echte aanrader!
Klik hier voor meer informatie over het boek of om het boek te bestellen.
