We volgden de Chinese youtube-filmpjes waarin mensen elkaar met de voet groetten – hilariteit alom, maar bij sommigen ook verontwaardiging, want waarom al deze nieuwe regels, dat gedoe met zeep en steeds maar weer handen wassen? Een Nigeriaanse dame was er stellig van overtuigd dat ‘volgelingen van God’ dit virus niet zouden krijgen. Een ander zag het juist als een straf van God: waarom bleven anders de meeste kinderen – volgens hem nog niet in aanraking met zonde – gespaard voor ziekte en sterven?

Ik had het te druk om dit met theologisch onderlegde argumenten te pareren en intussen bereikten ons ook steeds meer verontrustende berichten: van mensen in kringen dichtbij het Wereldhuis bij wie het virus al had toegeslagen. En we zaten daar met elkaar, soms wel honderd op een dag, in een gezellige, maar slecht geventileerde kelder waar anderhalve meter afstand een onmogelijkheid was en hygiënische middelen maar beperkt beschikbaar.

We zochten naar manieren om het werkbaar te houden. Maar met het verstrijken van de dagen groeide het virus, kromp ons team en werden tegelijkertijd de GGD-protocollen aangescherpt. En dat alles bij elkaar dwong ons op 19 maart tot een onmogelijke beslissing: het Wereldhuis sluiten. Die boodschap aan onze bezoekers brengen was loodzwaar, maar tot mijn verbijstering reageerden de meesten bijna murw. ‘Dat kon er ook nog wel bij’ las ik op hun voorhoofd en zonder gesputter verlieten ze de kelder. Eén man draaide zich nog om en riep met een glimlach: ‘Stay safe!’ waarna ik met betraande ogen de deur op slot draaide.

Donaties en aanbiedingen

Maar daarmee eindigt dit verhaal niet. Want slechts een paar uur na die sluiting bereikte ons het blijde bericht dat De Regenboog een inloophuis in Noord ter beschikking wilde stellen: een veel ruimere plek die intussen zeven dagen in de week open is voor de ongedocumenteerden die overdag nergens anders terecht kunnen. Allerhande donaties en aanbiedingen stromen binnen; van fietsen tot fruit, van verzorgingspakketjes tot vrijwilligers.

De Gemeente Amsterdam denkt mee over het in kaart brengen en steunen van al die ongedocumenteerden achter de schermen die het door het wegvallen van hun baantjes nu extra moeilijk hebben. En gisteren zagen we hoe een oudere heer een keyboard het nieuwe Wereldhuis binnen sjouwde om er ‘Happy birthday’ op te spelen voor een jarige man uit Iran. Deze grootse gebaren van liefde houden ons gaande – ik hoop dat u ze ook mag blijven ontwaren.

U kunt gratis verder lezen

Klik deze melding weg via het kruisje. Maar goede artikelen schrijven kost geld. Steun daarom onze schrijvers en word al vanaf € 5 per maand Vriend/in van Nieuw Wij.

Ik lees eerst het artikel verder.
geeske

Geeske Hovingh

Coördinator Wereldhuis

Geeske Hovingh is coördinator van het Wereldhuis, een project van de Protestantse Diaconie voor en door ongedocumenteerde migranten.
Profiel-pagina
Al één reactie — praat mee.