De roep vanuit rechts-nationalistische hoek dat Nederland beschermd moet worden tegen migranten lijkt steeds meer te worden geaccepteerd in verschillende lagen van de samenleving en politiek. Dit blijkt ook uit het debat over het VN-migratiepact dat vorige week maandag werd aangenomen door 164 landen, waaronder Nederland.
Rechtse oppositiepartijen kwamen onder aanvoering van Thierry Baudet van Forum voor Democratie in opstand tegen het zogenoemde Marrakesh-pact. De grootste zorg van Baudet is dat het verdrag als “een handvat” zou functioneren voor asieladvocaten. Leo Lucassen zette eerder al uiteen dat het verdrag “verplicht tot niets”. Maar het is niet vreemd dat Baudet, die wil dat Europa “dominant blank” blijft, zijn verzet tegen het verdrag bleef voortzetten. Hij ziet mensenrechten verdragen namelijk het liefst verdwijnen en dit verdrag benadrukt juist het belang van mensenrechten én dat ze ook gelden voor migranten.
Het kabinet zwichtte onder de druk van Baudet en kwam met een standpuntverklaring waarin staat dat het verdrag niet-bindend is en dat er “geen nieuwe rechten of verplichtingen” uit voortvloeien. De verklaring is hartstikke overbodig, de betreffende punten zijn immers al gewaarborgd in het verdrag. Maar het besluit van het kabinet is ergens wel te begrijpen, er werden namelijk nogal wat onwaarheden over het verdrag de wereld in geholpen. Louise Arbour, de VN-vertegenwoordiger voor internationale migratie, sprak op de vooravond van de conferentie waar het verdrag getekend zou worden ook haar zorgen uit over de grote hoeveelheid aan misleidende informatie die over het verdrag wordt verspreid.
Het is zorgwekkend dat de politieke agenda van gevestigde partijen, van links tot rechts, in toenemende mate wordt beïnvloed door rechts-nationalistische propaganda van partijen zoals de PVV en Forum voor Democratie. Dit uit zich onder meer in de totstandkoming van een ander type migratieverdragen. Uit onderzoek van Berlijnse TAZ-journalisten Christian Jakob en Simone Schlindwein blijkt dat de EU op dit moment met minstens 35 Afrikaanse en Aziatische landen dergelijke verdragen gesloten heeft.
In dit soort verdragen wordt vastgelegd hoe landen in ruil voor het tegenhouden van migratie worden beloond met Europese financiering voor allerlei militaire doeleinden. De EU stelt dat de verdragen zijn bedoeld om migratie veiliger te maken, maar het tegenovergestelde blijkt waar te zijn: vluchtelingen moeten grensposten met water en bescherming ontwijken en sterven in grote aantallen door droogte in de Sahara. Migratie wordt vele malen duurder en riskanter. Migranten belanden in detentiecentra waar zij kunnen worden gemarteld, verkracht en soms zelfs tot slaaf gemaakt en verkocht. Vrouwen en kinderen worden in grote aantallen seksueel misbruikt. Migranten worden door regeringen zoals die van Marokko naar de woestijn gedeporteerd, waarbij de kans om te sterven groot is.
Bovendien laten Jakob en Schlindwein zien dat geld en wapens uit de EU in de handen belanden van dictatoriale regimes zoals in Sudan en Turkije, met toenemende mensenrechtenschendingen als gevolg. Niet alleen vluchtelingen en migranten worden geraakt: nomaden kunnen hun werk niet voortzetten en familiebezoek over een staatsgrens wordt steeds moeilijker. Om de bewegingsvrijheid binnen de Schengenzone te beschermen wordt de bewegingsvrijheid van mensen in Afrika en Azië beperkt door de militarisering van grenzen. En tegelijkertijd stroomt de kas van Europese wapenbedrijven vol.
Ondertussen werd het VN-migratiepact van deze maand gepresenteerd als de grote verlossing waar vluchtelingen en migranten op hebben gewacht. Het toenemen van ‘border security’ en het ‘controleren’ van migratie staan centraal in het verdrag, want dat moet er zogenaamd voor zorgen dat migratie veiliger wordt. Maar het is nog maar de vraag of dat gaat lukken op deze manier. Jakob en Schlindwein’s onderzoek laat in ieder geval zien dat dergelijke maatregelen migratie juist onveiliger maken. De gemilitariseerde grenzen, die door de EU worden gefinancierd, maken het bovendien ook zo goed als onmogelijk voor mensen om nog aanspraak te kunnen maken op hun recht om te migreren of hun recht om een asielaanvraag te doen. Het VN-migratiepact lijkt dan ook vooral te werken in het belang van de Europese regeringen en niet voor die van mensen die op zoek zijn naar een veilige plek om een waardig bestaan op te kunnen bouwen.
Waarom doet de EU zo hard haar best om te voorkomen dat vluchtelingen en migranten het Europese continent kunnen bereiken? Waarom is de EU zelfs bereid om in zee te gaan met dictatoriale regimes, terwijl overduidelijk is dat het allerlei mensenrechtenschendingen tot gevolg heeft? Is de druk om mee te buigen met de rechts-nationalistische ideeën van figuren zoals Baudet en Wilders zo sterk? Zijn mensenrechten eigenlijk helemaal niet zo belangrijk voor de EU? Hoe dan ook, voor ons is het duidelijk: het zijn niet Europese samenlevingen die beschermd moet worden tegen migratie, het zijn de migranten die beschermd moeten worden tegen het onmenselijke en moorddadige beleid van de EU.
Een prima stuk met heldere argumenten. Dank.