Heeft hij een Messias complex? Je zou denken van wel, ook gezien de beelden laatst uit het Kremlin. Zelf klein van gestalte, zagen we hem achter zijn bureau zitten, in een zaal die aan een tempel doet denken. Voor hem strekte zich een onafzienbare plas plavuizen uit, want ‘de zee is niet meer’ zegt het bijbelboek Openbaring over de nieuwe hemel en aarde. Aan de verre overkant van die marmeren zee bogen huiverend zijn adviseurs als onderdanige engelen.
Al langer cultiveert hij met blote borst het imago van een halfgod, vechtend met wilde dieren in geënsceneerde filmpjes. En als de tempel van het Kremlin hem te klein wordt, vlucht hij naar een van zijn twintig villa’s of paleizen. Hij heeft heel wat stenen om zijn hoofd op te leggen.
Poetins grootvader was de huiskok van zowel Lenin als Stalin. In dezelfde trant bereidt zijn kleinzoon helse recepten. Hij vergiet niet zijn eigen bloed, maar dat van anderen. Al als KGB-officier voorzag Poetin de wrede Duitse terroristengroep Rote Armee Fraktion van wapens.
Bij zijn visie van Rusland als het messiaanse rijk passen geen feiten die daarmee strijdig zijn. Na de val van de Berlijnse muur verbrandde hij belastende KGB dossiers. Pas nog liet hij de oudste mensenrechtenorganisatie van het land (Memorial) verbieden, die de misdaden van Rusland in kaart brengt. Zoals de holodomor, de door Stalin geregisseerde hongersnood waardoor miljoenen Oekraïners stierven.
De kerk als verlengstuk
Blijkens onder meer de kruistochten en het kindermisbruik, is het Christus nooit helemaal gelukt om de kerk naar zijn hand te zetten. Poetin wel. De Russisch-Orthodoxe Kerk is een verlengstuk van het Kremlin geworden. Het inpikken van de Krim rechtvaardigt hij vanwege het feit dat prins Vladimir daar als eerste orthodoxe gelovige gedoopt werd, en daarmee de basis van de Russische cultuur legde.
Poetins nationalistische kruis om zijn nek weegt zwaar. Wel zijn er, zoals Simon van Cyrene bij Jezus, mensen die hem helpen het te dragen. Bij ons tillen politici als Geert Wilders en Thierry Baudet graag mee. Maar uiteindelijk zal ook Poetin onder zijn kruis bezwijken. Mensen zijn nu eenmaal sterfelijk, ook messiassen. Misschien had hij daarvan al een voorgevoel toen hij voor het coronavirus zijn tempel in Moskou uit vluchtte en zich wekenlang voor de wereld verschool.
Als hij dood is, zal hij dan weer verrijzen? Als de zoveelste tsaar-achtige tiran van Rusland?
Anders dan bij Jezus, zal dat afhangen van de wachters bij zijn graf.
Vladimir Poetin is natuurlijk geen christen. Want een christen laat liefde aan het woord. Dat hij het verkeerde kruis om zijn nek heeft zegt iets over hemzelf. Het had wellicht een hakenkruis moeten zijn. Waar Jezus stond voor liefde, verdraagzaamheid en rechtvaardigheid is hij juist het omgekeerde: wreed, hard en zonder gevoel. Christen, het zou wat. Hij loopt in de voetsporen van Keizer Constantijn de Grote die zijn onderdanen opdroeg om Christen te worden terwijl hij zijn vrouw liet omkomen in een bad met zwavelzuur. En dan nog vlag voor zijn overlijden toch gedoopt worden. Vladimir Poetin is een zielige figuur met grootheidswaanzin, geen messias, die niet kan accepteren dat de USSR uiteengevallen is. Iemand die een wrede oorlog voert ten koste van onschuldige mensen.
Mee eens met de eerste reactie. Mijn teleurstelling is groot dat dhr Suurmond zoveel woorden besteedt aan de ‘dader’ en niet eens één zin schenkt aan het leed die dáár plaatsvindt. Mijn hart bloedt als ik die beelden zie.
À propos de ‘zielige’ Poetin, de zoveelste tsaar-achtige tiran: het lijkt mij nutteloos om iemand zwart te maken die van binnen al ‘pikzwart’ is, bij wie het innerlijk licht totaal verduisterd is. De vergelijking met Jezus vind ik dan ook volkomen misplaatst. Tenzij u deze bij wijze van tegenstellingen gebruikt, enigszins, maar daarvoor lijkt me beter andere ‘helden’ gebruiken.
Beste heer Suurmond, dit valt me echt van u tegen, dit soort ‘analyses’ leiden alleen maar af van de ernst van de situatie.
Vrede in Europa is niet meer vanzelfsprekend, de wereld staat zowat in brand en het klimaat wacht op onze daadkracht: tijd om ons te verenigen rond een (nieuw) gemeenschappelijk ideaal. Ik wens u veel inspiratie en zie naar uw volgende bijdrage uit.
Het laat zien dat christenen zich permanent moeten oefenen in “de onderscheiding der geesten”. In zichzelf en buiten zichzelf. En er zijn van die momenten dat de bokken en de schapen zichzelf scheiden.
De heer Suurmond verwoordt exact hoe ik naar Poetin kijk: een tiran als Alexander de Grote en Hitler, met hun dromen van een wereldrijk. Wat hebben die dromen opgeleverd? En voor wie? Het resultaat was alleen maar verliezen en verliezers en veel, onnoemelijk veel slachtoffers. En inderdaad: ook Poetin-‘messias’ is sterfelijk en zal zich ooit dienen te verantwoorden.