Wie aangesproken wordt door dit soort teksten, kan zijn hart ophalen bij Dirk van de Glind. Hij verzamelde zijn levenslessen, opgedaan in een levenlang luisteren en kijken, dromen en denken, en bundelde die in het onlangs verschenen Leef wat je bent.
Van de Glind (1959) is docent levensbeschouwelijke vorming en heeft generaties van leerlingen getrakteerd op zijn wijsheden uit de wondere wereld van geloof en wetenschap. Zelf heeft hij zich dat eigen gemaakt in een proces waarin hij langzamerhand van zijn eigen orthodoxe geloofsopvoeding is los gegroeid. Hij is niet kieskeurig, ontleent uit verschillende tradities inzichten en wijsheden en verbindt dat alles op een persoonlijke manier. Hij heeft een prettige schrijfstijl, waarin de docent nooit ver weg is. Het boek bestaat uit een zestigtal hoofdstukjes die als een soort dagteksten te lezen zijn. De ondertitel is dan ook: een boek om langzaam te lezen.
Dat laatste is een luxe die de recensent zich niet veroorloven kan.
Misschien dat daardoor een paar andere kenmerken van zijn boek op gaan vallen. Zo lijkt de volgorde waarin de inzichten worden gepresenteerd betrekkelijk willekeurig te zijn. Het boek heeft geen rode draad, laat staan een plot. Losjes groepeert hij de hoofdstukjes in twee delen, Wees wat je bent, en Leef wat je bent, die oorspronkelijk als twee aparte publicaties zijn verschenen. Nu verschijnt het in één boek, tegelijkertijd met een verwante publicatie van zijn hand: Volwassen geloven en denken, een oproep tot universele menselijkheid, bij uitgeverij Van Warven.
Van de Glind doet wat hij ook op zijn eigen website doet en waar de liefhebber meer van zijn bij elkaar gegrasduidende gedachten kan vinden: hij mijmert er vrolijk op los. Soms valt hij daarbij in herhaling, wat natuurlijk minder stoort bij een voorzichtiger dosering van één hoofdstukje per dag.
Daarnaast moet je tegen zijn stijl kunnen, zoals in het citaat waarmee dit stukje begint en dat in zijn boek op pag. 34 terug te vinden is.
Afgezien van de innerlijke tegenstrijdigheid – als je oproept om niet te beginnen met luisteren naar stemmen buiten jezelf, waarom zou je dan zijn boekje gaan lezen? – ademt het een bepaalde oppervlakkigheid, alsof iedereen het eigenlijk diep van binnen al weet, alsof een mens zich alleen maar door zijn of haar ziel – wat dat ook moge zijn – hoeft te laten leiden, en alles komt vanzelf in orde. De hoofdletters in “de Mens te zijn die je Bent” benadrukken dat. Het zijn wijsheden die in een lifestyle magazine niet zouden misstaan.
Overigens heb ik een willekeurig gekozen fragment, dat met tal van vergelijkbare aan te vullen zou zijn. Daarom nog een paar citaten: “.. als het stipje dat je ooit was al niet te bevatten is, hoeveel te meer dan de mens die je geworden bent. Geloof me, je bent een wonder!” (p. 81) en “Vurig hoop ik dat je niet alleen zult wéten wie en wat je bent, maar dat je dat ook volledig zult léven! Want dat is echt het allerbeste wat je kunt doen. Voor jezelf. En voor een betere wereld” (p. 139).
Begrijp me goed, je kunt mindere levensadviezen krijgen, maar heel spannend is het allemaal niet. Nergens schuurt het, nergens wordt het echt kritisch of diepgravend. Nergens lees je iets wat je verbaast of uitdaagt.
Ondanks dat valt er toch genoeg te genieten. Dat komt vooral omdat Van de Glind geregeld aardige anekdotes, verhaaltjes en treffende citaten in zijn stukjes gebruikt.
Zo zijn het voor mij toch met name de inzichten van anderen (‘de stemmen buiten mij zelf’) die de waarde van dit boek uitmaken.
Klik hier voor meer informatie over ‘Leef wat je bent’.
