Het boek is opgedeeld in drie delen. Het biografische gedeelte is geschreven door Jeroen Jeroense, de functie en plaats van Saïda in de Dienst Geestelijke Verzorging (afgekort GV) door Trijnie Nielen-Rosier en de spiritualiteit en betekenis van Saïda als inspirerend voorbeeld door Karin Spelt. De delen zijn toegankelijk geschreven en lopen goed in elkaar over, waardoor het als een geheel leest. Het boek is een mooie profielschets van Saïda, welke versterkt wordt door de vele foto’s.
Op die manier reis je echt mee naar Tanger, waar het verhaal begint. Je leest over de verbinding die Saïda met Marokko voelt, maar ook over de typisch Nederlandse dingen aan Saïda. Uiteraard lezen we hoe zij start met werken als schoonmaakster, waarmee ze haar reis naar onafhankelijkheid begint. Over de hobbels en de steunpilaren onderweg en hoe ze uiteindelijk haar diploma Geestelijke Verzorging haalt. Impliciet gaat het boek over veel meer. De fluïde identiteiten die we allemaal hebben, maar die mensen die een fysieke migratie hebben verricht nog letterlijker qua locaties voelen. Over hoe dat je verrijkt en brede inzichten geeft. Over hoe het – in het geval van Saïda – helpt om intercultureel fijngevoelig begrip te hebben en het als kracht professioneel in te zetten. Maar ook beschrijft het boek de dubbele strijd die deze weg kent; enerzijds tegen de culturele patronen die Saïda als vrouw doorbreekt binnen de Marokkaanse cultuur, anderzijds hoe ze als Marokkaanse vrouw haar gespecialiseerde positie verwerft binnen de Nederlandse context. Beiden gaan gepaard met vooroordelen en persoonlijke overwinningen. Terecht wordt ze dan ook gezien als een inspirerend voorbeeld voor diverse mensen.

Doordat het boek door drie auteurs is geschreven in de derde persoon óver Saïda, blijft het beschrijvend. Je loopt weliswaar met Saïda mee, maar mij bekroop soms het gevoel alsof ik achter haar aan bleef lopen, zonder haar gezicht te kunnen zien. Een ander punt dat de kritische lezer kan opvallen is dat je soms een lichte oriëntalistische houding bekruipt; een gevoel van ‘in Nederland zijn alle mogelijkheden die er in “de” Marokkaanse cultuur van Saïda niet waren’. Hoewel het weliswaar zo is dat deze kansen hier in Nederland zijn en er veel mensen zijn die Saïda hebben gesteund op deze weg, zou zij niet staan waar ze nu staat als Saïda niet het lef, doorzettingsvermogen, de kracht en de hersencapaciteit had gehad waar ze zelf over beschikt.
Dit neemt niet weg dat dit boek een uniek leven beschrijft van een eerste/tweede generatie Marokkaanse Nederlandse en in het bijzonder van een professionele moslima, die zich gepassioneerd inzet voor vrede en verbinding in Nederland, gebaseerd op haar geloof. Daarin is ze een voorbeeld voor eenieder om zich te blijven ontwikkelen, kansen te zien daar waar ze voor je mogelijk zijn en je ware potentie te leven.
Saïda. Van schoonmaakster tot islamitisch geestelijk verzorger. Jeroen Jeroense, Trijnie Nielen-Rosier en Karin Spelt. Uitgeverij Van Warven. € 19,95. ISBN 978-94-93175-37-2
Geweldig Saïda, wat moet dit jou een voldoening geven.
Ik ga het boek over jou lezen.
Gonnie van den Hurk-Wels
Fijn dat deze dame goed netwerk heeft die haar een podium gunnen. Las over de schoonmaakster en moest aan die andere dame Rahma denken echter zij is iets actiever qua carrière uiteenzetting. Boek en film gelezen en gezien…had niet echt de indruk dat het iets wezenlijks toevoegt, zoals Anne schrijft “achter haar aan lopen”
Ik had meer verwacht van het boek want de meeste zaken had ze meermaals al eerder gedeeld. Mis de gelatenheid en diepgang. Heb tot heden nog niet helder wat de bedoeling van dit boek is. Rolmodel voor wie en waarom vanuit dit perspectief?