Je merkt aan alles (vormgeving, kwaliteit tekst, begeleidende teksten/gedichten/afbeeldingen/foto’s, etc.) dat dit bijna 190 pagina’s tellend boek met veel liefde gemaakt is. Dat maakt het lezen erg plezierig. Bijzonder is dat dit boek niet door een uitgeverij als Ten Have, Kok, Meinema of Skandalon is uitgegeven, maar door de onbekende uitgeverij Miel. Miel is de uitgeverij die de auteur samen met Ellen van Rooijen is begonnen omdat ze van plan is meer boeken uit te geven de komende jaren. Een ondernemende vrouw dus.
Nu we het toch over ondernemen hebben: ondernemerschap begint wat mij betreft met bezieling, passie, met weten waarom je iets doet en waarvoor. En daar helemaal voor willen gaan. Toen ik haar vroeg waarom ze het boek heeft geschreven, gaf ze aan: “Allereerst werd ik op een wintermorgen wakker met dit boek voor ogen. Ik geloof dat het me gegeven is. Een diepe innerlijke drive maakte dat ik ermee aan de slag ben gegaan. Ik geloof dat het heel belangrijk is een naaste te zijn van mensen. In de bijbel wordt ook uitgelegd dat je dit doet door mee te voelen met je naasten. Je bent verdrietig om het verdriet van de ander en voelt blijdschap om de vreugde van de ander. Ik heb zelf lesbische vriendinnen, zowel gelovige als ongelovige, en wil het hart van ieder kennen. Wat beweegt hen en wat geeft hen kracht en inspiratie, zoals ik ook hoop dat vriendinnen mijn hart willen kennen.” Een bijzonder verhaal. Hoeveel vrouwen of mannen in Nederland doen iets vergelijkbaars? Dus niet alleen een innerlijke drive voelen, maar daarmee ook daadwerkelijk realiseren wat je wenst? En dan ook nog eens in een kerkelijke setting? Niet veel, en dus vond ik dit verhaal alleen al een reden om het boek te lezen. Op elke pagina proef je die drive, die enorme wilskracht, dat diepe verlangen om de verhalen van de vrouwen te vertellen.
Het boek is “geen academisch vertoog over homoseksualiteit, de Bijbel en het christelijke geloof,” zoals Wielie Elhorst op de achterkant van het boek aangeeft, “maar een perspectief daarop in en door de levens van vrouwen zelf”. Het is een gemakkelijk leesbaar boek met indrukwekkende verhalen van 15 vrouwen die allen een (persoonlijke) relatie hebben met God. Ook al vertonen de verhalen soms behoorlijk wat overeenkomsten, ze zijn stuk voor stuk de moeite van het lezen meer dan waard omdat de verhalen ook allemaal iets unieks hebben. Mij sprak het verhaal van Bea en Julia het meest aan. Deze vrouwen vierden op 30 april 2015 hun 45-jarige ingezegende relatie. In de jaren zeventig waren ze in de gelukkige omstandigheid een zeer vooruitstrevende predikant te treffen: ds. A. Brussaard. Ik had nog nooit van deze man gehoord, maar des te interessanter was ook zijn verhaal. Ik werd me wel bewust hoe belangrijk mensen als Brussaard zijn geweest. Natuurlijk had ik wel eens iets gelezen over andere pioniers op het terrein van homoseksualiteit en geloof, maar het persoonlijke verhaal van Bea en Julia gaf er een hele andere dimensie aan. Bij de andere verhalen in Hartenvrouw had ik iets vergelijkbaars. Tussen kennis hebben van of iets weten én iets meekrijgen uit persoonlijke verhalen zit vaak een groot verschil. Bij mij althans wel. En dus was ik meerdere keren geraakt door al die verhalen over geloven in een niet oordelende God, over geloven in liefde, over afgewezen worden maar toch door willen gaan, over uiteindelijk geaccepteerd worden en over vergeving.
Tot slot: het boek is voor meerdere doelgroepen en activiteiten zeer geschikt. Het boek zou vooral gelezen moeten worden door mensen die moeite hebben met homoseksualiteit. En dan vooral mensen in kerken/christelijke gemeenschappen. En natuurlijk is het boek er voor mensen, zoals ik, die geïnteresseerd zijn in deze thematiek, denken redelijk goed op de hoogte te zijn van eea, maar toch vaak verrast worden door nieuwe informatie en inzichten. De meeste belangstelling verwacht ik van scholen, omdat het boek denk ik prima materiaal is voor lessen godsdienst of maatschappijleer.
Eindbeoordeling:
Aantal sterren: ****
Voor boekgegevens of om het boek te bestellen: klik hier.
