Sinds 2013 wordt zij geleid door Denis Hendrickx, haar 71ste abt. Uitgever Hans Luyten, nauw verbonden met het wel en wee van het Heeswijkse klooster, nam het initiatief om de nieuwe bestuurder aan het woord te laten in een aantal thematische bijdragen, geredigeerd door schrijfvaardige en betrokken vrienden. Wim van der Donk, commissaris van de Koning in Noord-Brabant, schreef een sympathiek voorwoord.
In twaalf beschouwingen doet abt Denis zich kennen als een doener, sterk betrokken op mensen, bereid leiding te geven, liefst in teamverband, open voor dialoog, zijn gesprekspartner kritisch bevragend. Het Tweede Vaticaanse Concilie, zoals dit hier ten lande is verstaan, heeft zijn kerkelijk denken gevormd. Jarenlang zeer betrokken bij het stadspastoraat in Tilburg en politiek geëngageerd toont abt Denis zich een nuchter mens die weinig affiniteit heeft met veel vormen van traditionele vroomheid. Zijn bereidheid om de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de abdij van Berne in Heeswijk met een zo rijk verleden, verdient des te meer waardering. Hopelijk ontmoet hij daarbij niet de weerstand tegen zijn ambt als waarvan hij zelf blijk geeft in zijn beschouwing daarover! Waarschijnlijk is hij vaker in botsing gekomen met kerkelijke instanties, want de kritiek daarop en een geest van verzet is in meerdere teksten prominent aanwezig, jammer genoeg enigszins ten nadele van de overtuigingskracht. Niet zonder scepsis, eerder met argwaan merkt hij bij een nieuwe generatie de tendens om terug te grijpen op vormen en praktijken waarbij hij zich niet meer thuisvoelt. Ik begrijp die gevoelens, maar ik denk dat we moeten zoeken naar wat nieuwkomers in onze kloosters aan warmte missen in de sobere gebedsvormen, en naar uitingsvormen van religiositeit die het gebedsleven voeden.
Veel meer geslaagd vond ik de tweede helft van het boek, bijvoorbeeld het mooie hoofdstuk over de gastvrijheid en hoe daaraan vorm te geven in deze tijd, en ook de teksten over ouderdom en levensvoltooiing.
In de tiende overweging, over de gerechtigheid, geeft abt Denis wellicht het beste van zich zelf. ‘Te doen gerechtigheid’: dit citaat van een lied van Huub Oosterhuis koos hij als zijn devies. Daarin ziet hij de essentie van de bijbelse boodschap en de opdracht voor het leven van de gelovige. In de bladzijden die hij hieraan wijdt schrijft hij zijn beginselverklaring en geeft hij het programma aan van zijn abbatiaat, en van zijn inzet voor het religieuze leven in Nederland.
