Recensie van ‘The Speck in your Brother’s Eye’

Het eerste hoofdstuk na de inleiding gaat over ‘waarheid’. Wilders vereenzelvigt zijn waarheid met ‘de’ waarheid. Zijn waarheid over islam is dat het een rijk der duisternis is, dat bestreden moet worden. Islam is ‘an ideology of global war’, pagina 18. Met zulke uitspraken blokkeert Wilders elke dialoog. Wilders, die zelf onder politiebescherming staat, en dus weet wat het betekent als mensen intolerant zijn, roept ook zelf op tot intolerantie en hij gooit alle moslims op één hoop; hij handelt daarmee precies zoals hij veronderstelt dat zijn tegenstander handelt. Hij ziet, zoals Jezus ooit predikte, wel de splinter in het oog van zijn broeder maar niet de balk in zijn eigen oog (Matteus 7: 3); vandaar de titel van dit boekje.

Het tweede hoofdstuk handelt over ‘cultuur’. Volgens Wilders is de westerse cultuur superieur en hij bewondert joodse kolonisten. Terecht wijst De Ruiter op een contradictie: Islam grijpt – aldus Wilders – in de regel naar de wapens en het Westen verdedigt zich door een dialoog aan te gaan; maar… westers ingrijpen gaat vaak met wapens gepaard en joodse kolonisten staan niet bekend om hun gesprekstechniek, nog afgezien van het onrecht wat de staat Israël deed en doet aan Palestijnen. Het Westen veroverde de halve wereld en doodde daarbij Indianen, Aboriginals, mensen in Tasmanië of Mexico. Om maar te zwijgen van alle oorlogen na het koloniale tijdperk. Wilders meent dat moslims gewoon hun religie moeten opgeven, pagina 22. De Ruiter weerlegt met veel voorbeelden de uitspraak van Wilders dat “the West never ‘harmed’ Islam before it harmed us”. Wilders meent dat de koran aanzet tot geweld, maar Breivik leest de bijbel ook en komt tot extreem geweld, evenals sommige predikanten in Amerika die prediken dat alle homo’s naar de hel gaan.

Het derde hoofdstuk bespreekt het begrip ‘ideologie’. Ook al zijn er volgens Wilders veel vreedzame moslims ‘omdat ze de koran niet in praktijk brengen’, in potentie zijn ze allemaal instrumenten van een gevaarlijke ideologie en dus een gevaar voor de wereldvrede, pagina 28. Maar in zijn woordgebruik is Wilders verward; hij zou steeds moeten spreken over ‘Islam ideologists’, maar hij heeft het over ‘de islam’ of over ‘moslims’. Ideologieën doden niemand, het zijn mensen die dat doen. Wilders’ haat is dus niet gericht op een ideologie, maar op moslims, pagina 29. Wilders trekt parallellen tussen de islam, het fascisme van Nazi-Duitsland en communisme, die volgens De Ruiter mank gaan. Helaas staat de PVV niet bekend om zijn democratisch gehalte, maar ja, linkse, multiculturele landen zijn dan ook het spoor helemaal bijster dus dan moet je als partij wel het goede voorbeeld geven… Op pagina 35, als het gaat over de jihad van moslims eeuwen geleden om meer dan 60 miljoen hindoes te doden of te bekeren, had De Ruiter nog kunnen verwijzen naar de onzin van die stelling, want afgezien van wat incidenten kan aantoonbaar bewezen worden dat in die eeuwen miljoenen hindoes uit vrije wil moslim werden omdat ze dan uit het beknellende kaste-systeem konden treden!

Dit is de oplossing die Wilders presenteert voor het probleem van de islam als militante ideologie: Moslims moeten de islam, de koran en Mohammed verloochenen… De Ruiter presenteert een andere oplossing: Respect en tolerantie!

Na lezing van dit boekje bekroop mij de gedachte hoe treurig het is dat De Ruiter zo’n boekje moest schrijven. Ieder weldenkend mens zou onmiddellijk zelf de onzin, leugens, verdraaiingen en militante ideologie van Wilders’ publicatie moeten kunnen ontdekken! Maar helaas, dat de PVV 24 zetels in de Kamer had (1 op 6!) en er nog steeds veel te veel heeft, geeft aan dat deze publicatie heel hard nodig is.