Het associatieverdrag met Oekraïne beslaat vele honderden pagina’s tekst in Dorknopersjargon. Ik heb geen tijd om dat allemaal te lezen. Wel maak ik op uit samenvattingen in de media dat het om betere handelsbetrekkingen gaat, het tegengaan van corruptie en massavernietigingswapens, en duurzaamheid. Kan slechter, denk ik dan.

Het mede door mij gekozen parlement heeft al voor dat verdrag gestemd. Prima, denk ik. Waarom dan toch een referendum? Omdat het volgens GeenPeil de poort openzet naar het lidmaatschap van de Europese Unie. Maar volgens de samenvattingen gaat het daar helemaal niet over. Het is het soort handelsverdrag dat de EU ook met andere landen wil sluiten, zoals met Zuid-Amerika. Gek, dat je GeenPeil daarover nou nooit hoort. Zijn ze dan toch trollen van Poetin die tegen Oekraïne is? In elk geval gaat het in dit referendum om heel andere zaken dan wordt voorgesteld. In zulke spelletjes heb ik geen zin.

Met alle mooie praatjes over ‘directe democratie’ is dit referendum in wezen een motie van wantrouwen tegen het parlement. Het hele onzalige idee van referenda is aangezwengeld door D66 die neurotisch bezig is Nederland te reinigen van het laatste spoortje christendom. Toen er een nieuw kerkje in mijn Vinex-wijk werd gebouwd mochten er geen kerkklokken in. Dat zou op zondag maar storend zijn. Een paar jaar later hieven de liberalen de zondagse winkelsluiting op. Nu hoor je in plaats van klokken die oproepen tot gebed, de hele dag parkerende auto’s en rammelende winkelkarretjes. Wat een armoe.

Eeuwenlang, en nog steeds op veel plaatsen in ons land, is de kerk een gemeenschap geweest die vertrouwen inspireert. Je leert er heel andere mensen respecteren waarmee je één bent in geloof. De kerk vertegenwoordigt ‘sociaal kapitaal’ om het met een wanstaltige liberale uitdrukking te zeggen. Als je dat, zoals D66 doet, zoveel mogelijk uitbant, moet je niet gek opkijken dat je een samenleving krijgt die niet meer weet wat samenleven is. Als er één ding opvalt is dat het wantrouwen enorm is toegenomen zodat Nederland een zak met tegen elkaar ketsende, losse knikkers is geworden. Zie de protesten tegen asielzoekerscentra, het wantrouwen tegen moslims, tegen internationals, de banken, de politiek, de EU. In zo’n klimaat van wantrouwen wordt al snel om een referendum geroepen.

Mij zien ze op 6 april niet in het stemhokje. En als de uitslag onverhoopt tegen het verdrag met Oekraïne is? Dan heb ik er vertrouwen in, noem het maar geloof, dat uiteindelijk de wal het schip wel zal keren. Want in permanent wantrouwen leven – dat is toch geen leven?

jjsuurmond 2023 – kopie

Jean-Jacques Suurmond

Publicist

Jean-Jacques Suurmond is pastor, coach/supervisor en publicist. Van hem verscheen eind 2022 een vertaling en bewerking van de klassieker …
Profiel-pagina
Al 4 reacties — praat mee.