Het argument van de PvdD om het ritueel slachten te verbieden is dierenwelzijn. Volgens tegenstanders veroorzaakt onbedwelmd slachten onnodig veel pijn en stress en is het daarom een dieronwaardige manier om dieren te doden. Zowel moslims als joden houden echter vol dat het bij de religieuze voorschriften voor het slachten juist om dierenwelzijn gaat.

Je kunt je dan afvragen waarom joden en moslims willen vasthouden aan een methode die duizenden jaren oud is, terwijl er inmiddels op basis van wetenschappelijk inzicht veel diervriendelijker methoden ontwikkeld zijn. Als het uitgangspunt voor religieus slachten dierenwelzijn is, zouden zij de mogelijkheid van voorafgaande bedwelming toch juist moeten toejuichen?

Zo eenvoudig ligt het echter niet. Er bestaat helemaal geen wetenschappelijke consensus dat het ‘bedwelmen’* van dieren voordat de halssnede wordt toegebracht tot minder stress en pijn leidt. Er wordt met onderzoeken geschermd waarin op basis van hersen- en hartactiviteit vlak voor en na het toebrengen van de halssnede wordt verondersteld dat de dieren meer pijn lijden. Diergeneeskundigen en neurologen menen echter dat verhoogde hersenactiviteit op zich geen indicatie van pijn is en dat het dier zich als het ware zelf verdooft doordat er bij het toebrengen van een halssnede stoffen worden aangemaakt die de pijn onderdrukken. Dat zou een overlevingsmechanisme zijn van kuddedieren die in het wild door roofdieren bij de keel worden gegrepen. Uit simpele proeven blijkt ook dat een rund, als je vlakbij zijn kop in je handen klapt, heftiger reageert dan wanneer je het in de hals snijdt. Het laatste woord hierover is dus nog niet gesproken. De opvatting dat dieren minder lijden als je ze verdooft is dus helemaal geen wetenschappelijke, maar een maatschappelijke keuze. En waarom zou je kiezen voor een ingrijpende vernieuwing als allerminst vaststaat dat het ook een verbetering is?

Een dier doden is nooit leuk. Het slachten van een dier voor consumptie is in de islamitische traditie een sacrale handeling. Dieren mogen nooit voor de sport of uitsluitend voor hun vacht of ander deel worden gedood. Het is belangrijk dat het dier wordt gerustgesteld voordat het geslacht wordt. Bij aankomst in het slachthuis krijgt het te eten en te drinken. Als het voldoende tot rust is gekomen, wordt het gefixeerd. Het dier mag niet zien dat een ander dier geslacht wordt of is. Voordat de halssnede wordt toegebracht, wordt de naam van God over het dier uitgeroepen, waarmee vergiffenis gevraagd wordt voor het nemen van een leven en het dier wordt geheiligd. De halssnede wordt toegediend door een bekwaam persoon, die met één haal van een uiterst scherp mes de halsslagaders en de luchtpijp doorsnijdt. Door het snelle bloedverlies raakt het binnen een halve minuut buiten bewustzijn. Dit alles dient in uiterste rust te gebeuren. Dieren mogen niet worden opgejaagd of onnodig gepijnigd. Industriële slacht van enorme aantallen dieren verhoudt zich niet met de islamitische traditie.

In de praktijk gaat er momenteel helaas weleens wat mis. Met betere controle en strengere regelgeving kan hier verandering in worden gebracht, vooral bij de handelingen die aan het toedienen van de halssnede voorafgaan. Een wetswijziging is hiervoor niet nodig.

* Runderen worden met een kogel of pen in de kop geschoten. Bij schapen, geiten en pluimvee wordt het gevoelscentrum in de hersenen d.m.v. een stroomstoot uitgeschakeld.

Hendrik Jan Bakker is voorzitter van de Stichting Groene Moslims en neemt deel aan islamitisch-joods overleg dat moet leiden tot meer dierenwelzijn in religieuze slachthuizen.

Hendrik Jan Bakker

Beheert Vriendenkring SEKEM

Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.