Bij een andere kwestie is het zo ver nog lang niet: het homohuwelijk. De kerken buiten Engeland dreigen met een kerkscheuring als het homohuwelijk wordt ingevoerd. Ook binnen de Engelse kerken is er onenigheid, de orthodoxe flank heeft brede invloed (onder anderen door de invloed van Evangelisch Christenen binnen de kerk). Aartsbisschop Justin Welby, die aan het hoofd staat van de Church of England, besloot daarom dat er voorlopig maar geen besluit moest worden genomen over dit gevoelige onderwerp. Hij noemde dat ‘the right to disagree’. Dat is ondertussen haast een sleutelwoord geworden in zijn wijze van leiderschap. Je mag binnen de kerk met elkaar van mening verschillen. Besluiten kunnen niet van bovenaf worden opgelegd. Pas na een zorgvuldig gesprek, waar alle partijen hun mening in mogen uiten, en zonder enige druk, zal er eventueel een beslissing worden genomen.
Op het eerste gezicht klinkt het misschien een beetje flauw, het recht om het oneens te zijn met elkaar. Daar kun je toch geen profetische kerk mee zijn, met zo’n uitgangspunt! En is het niet een gemiste kans dat het homohuwelijk nu wel mogelijk is voor de staat, maar niet voor de kerk? Loopt de kerk niet weer achter de feiten aan, door zo eindeloos in gesprek te gaan?
Aan de andere kant: ‘eenheid in het nodige, vrijheid in het niet-nodige, in alles de liefde’. Het is een oude spreuk, die met name remonstranten al vanaf de achttiende eeuw hebben omarmd. Je kunt je afvragen of specifieke ethische kwesties behoren tot het ‘nodige’, tot het wezenlijke van het spreken van de kerk. De geschiedenis van de kerk (en van kerkscheuringen) laat ons zien hoe vaak het ‘niet nodige’ verheven werd tot de kern van het geloof, niet zelden met ernstige consequenties. Hierdoor dreigen wij het nodige zelfs uit het oog te verliezen. En daarmee bedoel ik met name de navolging van Christus in sociale kwesties, of het opkomen voor Christenen en andere gelovigen in Irak, Syrië en talloze andere landen. Kortom, onze rol als kerk ernstig nemen, en voor wat zij voor anderen mag betekenen. Deze rol is te wezenlijk en dringend om op te offeren aan onderlinge meningsverschillen.
