Wij zijn de gelovigheid ontgroeid. Bijna iedereen viert kerst, en dat verhoudt zich bijna niet daarmee, maar… viert iedereen wel kerst? Onze moslimvrienden op Amsterdam-IJburg vieren geen kerst en daar zijn wij goed mee af. Want daardoor kunnen wij in de sporthal die zij bewaken toch ons kerstfeest vieren.
En met grote vraagtekens in hun ogen kijken ze je aan.
En ze zien het, dat kerstcircus van ons.
En ieder jaar opnieuw is het een crime om de koppeling aan te brengen tussen dat tedere romantische verhaal, een herder en een kindje, en die keiharde ontgoochelende realiteit waarin wij weten van het klimaatbederf, zinloos geweld en een verlamd Europa.
Het kerstverhaal is eigenlijk het verhaal van de boerenkool. Om die open te snijden, dat is wat ons overkomt als we het kerstverhaal lezen. De boerenkool, zegt Ivo de Wijs, en dan ontdekken waar het om gaat. Want het draait om het wonder van het leven, dat te ontdekken is eigenlijk de opdracht van kerst.
Wij mensen maken elkaar voor rotte vis uit, we gooien rotte eieren. Maar dit feest leert dat door al die verkramping, al die rottigheid, door alles heen twinkelt iets, glinstert het, fluistert het en ritselt het. Kerst leert ons de knipoog van het leven te zien. Het leren zien dat schoonheid troost kan bieden. Wij zijn mensen, die kunnen ook mooie dingen zeggen en mooie dingen doen en mooie dingen schrijven.
Op IJburg schrijven moslim moeders mooie dingen. Steken hun nek uit, en willen de samenleving helpen om de problemen die ook daar zijn op te lossen. En weet u, als ik dan met een collega van het Leger des Heils langs de vluchtelingenplekken door Amsterdam trek, verzeilen we daar in de georganiseerde chaos van mensen die mensen nodig hebben. Vijfenhalfhonderd mensen in de Olifant, mensen met de oorlog in de rug.
En dan, terwijl we daar lopen, ontwaren we ineens zo’n klein mannetje. Dat mannetje dat zijn duim opsteekt wanneer ik hem nader. En wat ie tegen ons zegt is eigenlijk: ik ben blij en ik eet mijn boterhammetje. En ik kijk je aan en ik geloof in het leven. Dit mannetje is eigenlijk ons kerstkind.
Kerst, lieve mensen, betekent: Jezus is mens geworden. Prima, maar nou wij nog. We kunnen het!
Bovenstaande tekst werd gisteravond door Rob Visser uitgesproken tijden de IKON-kerstspecial ‘Uit het hart’.
Het is te hopen dat het kerstverhaal beter klopt dan deze boeren kool.
dit is een zg.Groene kool, Boeren kool bestaat uit stronken en heeft dientengevolge geen opgekrulde binnenkant,oftewel geen hart.Dus….???
Hanneke Ziggers
Markelo