De reacties van een aantal moslims op de aanslag in Orlando hebben me diep geraakt. Onze collega-homoactivisten uit Maleisië, Indonesië, Pakistan en Egypte vertelden geschokt over homohatende berichten van hun landgenoten. Veel van hen keuren de aanslag goed en juichen deze zelfs toe. Onze collega’s vrezen dat deze gebeurtenis inspiratie kan zijn voor een nieuwe golf van homofoob geweld.
The New York Times meldde al snel dat de leden van ‘Online Dawah Operations’ in onderlinge communicatie de aanslag vierden, en dat ze andere mensen mobiliseerden om een Facebook-groep ‘aan te vallen’ die updates van de aanslag in Orlando op hun pagina deelde. Op verschillende nieuwspagina’s riep een groep moslims dat het “weliswaar erg is dat dit gebeurde, maar dat we niet moeten vergeten dat islam en homoseksualiteit niet samengaan”. Er zou geen plek zijn voor homo’s, lesbiennes, biseksuele en transgenders in de moslimgemeenschappen.
Dergelijke uitspraken sluiten ons, queer moslims uit, en herinneren ons aan de homofobie in onze gemeenschappen. Maar homofobie kwam ook tot uiting in de tweets van blanke niet-moslims die de aanslag zagen als iets wat “homo’s over zich afgeroepen hebben door hun onnatuurlijke gedrag”. De Westboro Baptist Church Twitter-account spande de kroon.
Aan de andere kant leidde de identiteit van de dader ook tot een golf aan islamofobe en xenofobe uitspraken. De islam en moslims zouden niet in het Westen thuishoren, moslims zouden barbaren zijn en terug moeten keren naar hun eigen land. Deze islamofobe mantra’s komen ons bekend voor, maar het is wel opvallend uit welke hoeken ze nu komen. Marco Rubio, de republikeinse senator uit Florida die presidentskandidaat was en tegen huwelijksgelijkheid is, verklaarde dat het logisch is dat een islamitische radicaal de aanslag in Orlando heeft gepleegd gezien “hoe moslims homo’s behandelen”.
Donald Trump twitterde: “Wanneer zal dit stoppen? Wanneer zullen we hard worden, slim & waakzaam zijn?”. Dit terwijl Trump voor vrije wapenhandel is en niet al te positief staat tegenover LHBTI-rechten in de Verenigde Staten. De meeste bezoekers van de club in Orlando zouden Latino- en donkere homo’s zijn geweest. In dat verband vraag ik me af hoe gepast het commentaar van Trump op deze aanslag is, gezien de vele xenofobe en racistische uitspraken die hij recent in zijn verkiezingscampagne heeft gedaan.
In een latere tweet riep Trump overigens opnieuw op om een immigratiestop voor moslims in te voeren. Cindy Wiesner, queer Latina en nationaal coördinator van Grassroots Global Justice Alliance, zei: “Ik ben zo verdrietig en boos omdat er zoveel mensenlevens zijn beëindigd, mensen gewond zijn geraakt en de gemeenschap hierdoor permanent zal worden gekenmerkt. Ik maak me zorgen over de haat en wraak waarmee Trump en zijn soortgenoten het publiek zullen voeden. Zal hij nu opportunistisch het leven van Latino’s en LGBTQ’s gaan verdedigen of zijn we gewoon ‘collateral damage’?”
De tragedie in Orlanda lijkt ten slotte ook een kloof te creëren tussen moslims en de LHBTI-gemeenschap. Op veel gay-sites en fora zijn negatieve commentaren over gelovigen in het algemeen en moslims in het bijzonder, te lezen. Logisch, zou je kunnen zeggen, want de LHBTI-gemeenschap wordt er met deze aanslag aan herinnerd dat ze in verschillende landen, culturen, en binnen verschillende religies nog steeds wordt onderdrukt. Helaas vergeten de criticasters dat mensen op de intersectie van twee identiteiten – queer én moslim- in een onhoudbare situatie terechtkomen. Vooral LHBTI-moslims zullen de komende tijd niet alleen rouwen om Orlando, maar zullen ook vrezen voor een nieuwe golf van homohaat en islamofobie.
Ik ben de laatste om te beweren dat er geen problemen zijn in de moslimgemeenschap. Homofobie is een van die problemen: in een groot deel van de moslimwereld worden homo’s op de meest gruwelijke wijze vervolgd. Maar laten we de strijd van veel moslims die seksuele diversiteit in de gemeenschap propageren niet negeren. Er zijn veel imams, geleerden, academici, gemeenschapsleiders, politici en activisten die homofobie niet alleen afkeuren, maar zelfs hun leven riskeren – en soms verliezen – om de positie van LHBTI’s te verbeteren.
De meeste slachtoffers van de aanslag in Orlando hebben zelf racisme en homofobie meegemaakt. Laten we daarom niet over hun ruggen nog meer haat creëren. Laten we ervoor zorgen dat de strijd tegen onderdrukking geen nieuwe onderdrukking zal aanwakkeren.
Statement Maruf over de aanslag in Orlando
Amsterdam, 13 juni 2016
Stichting Maruf is diep geschokt en onze gedachten gaan uit naar de 50 overleden slachtoffers van de aanslag in Orlando op zondagnacht. Onze oprechte condoleances aan de nabestaanden van de slachtoffers, wij zullen voor jullie bidden.
Kort na de afschuwelijke gebeurtenis stroomden alle sociale media vol met haat en intolerante berichten, waarin het uitsluiten en verwijten van een bepaalde doelgroep hoogtij viert.
Het doet ons verdriet om te zien dat het bekendmaken van de identiteit van de dader, de kloof tussen LHBTI+ en moslims alleen maar heeft vergroot. Stichting Maruf werkt al jaren om bruggen te slaan tussen deze twee gemeenschappen, maar vooral ook om de intersectionaliteit ervan zichtbaar te maken. Het stelt ons dan ook teleur om te zien dat er bepaalde individuen hun steun betuigen aan de aanslag. Dit laat des te meer zien hoe noodzakelijk onze inzet voor gelijkheid is.
Als queer moslims zijn we tevens onderdeel van de beweging en we zullen het niet toestaan dat welke vorm van angst dan ook, ons zal weerhouden van rouwen om deze tragedie. Door mee te doen aan het haatzaaien over een religie, sluit je ook vele slachtoffers uit. Wij hadden het kunnen zijn die onze vrijheid aan het vieren waren in club Pulse. Wij hadden het kunnen zijn die een vriend of geliefde kwijtraakten aan een aanslag dat door blinde haat werd gedreven.
Laten we gezamenlijk herdenken zonder iemand uit te sluiten, want deze daad van geweld is niet alleen schadelijk voor LGBTQI+ maar ook voor de queers die zichzelf als moslim identificeren.
Het probleem met de Islam religie is dat de gelovigen daarvan een enorm minderwaardigheidscomplex hebben en denken hun god een handje te helpen door al die verschrikkingen in alle eeuwen door te plegen doordat hun boek ter grote van het nieuwe testament van mijn bijbel, daarin te kort schiet. Het joodse geloof en mijn christelijke geloof en vooral het joodse heeft vele verschrikkingen in alle eeuwen doorstaan die zijn toch ook geen terreurgeloof geworden.