“Het is genoeg geweest! Ik kan er niet meer tegen! Vroeger was alles gewoon beter. Nederland was een mooi land waarin er voor velen een plek was. Doe maar gewoon, want dan doe je al gek genoeg was de maatstaf”. Wat is er misgegaan? Waarom is iedereen zo bot en boos geworden? Waarom zegt iedereen alles wat in hem of haar binnenschiet? Het lijkt wel of we allemaal een stoornis hebben opgelopen aan onze frontaalkwab. Alles komt er ongecensureerd uit zonder na te denken. Is dit de manier om met elkaar om te gaan?
Door: Sandra Doevendans
Zelf ben ik geadopteerd uit Sri Lanka en ook nog op latere leeftijd bekeerd tot de islam. Dit alles maakt mij hét nieuwe Nederland. Het Nederland anno 2017. Ik heb oer-Hollandse roots, zing uit volle borst mee met Andre Hazes en Johnny Jordaan, maar de afgelopen jaren voel ik dat ik, en velen met mij, er niet meer bij horen. Toen ik bijna 10 jaar geleden in verwachting was van mijn zoon was ik al op mijn hoede. Ik heb hem niet voor niets een ‘gewone’ voornaam gegeven, omdat ik dacht dat het al lastig genoeg zou worden om later een baan te vinden met zijn ‘gekke’ achternaam. En nu, bijna 10 jaar later is dat gevoel waarheid gebleken. Discriminatie op de arbeidsmarkt viert hoogtij en moslims, of mensen waarvan gedacht wordt dat ze moslim zijn, staan met 5-0 achter.
Wat willen we nou? We klagen over bijstandtrekkers, maar tegelijk zijn er genoeg werkgevers die discrimineren en daarom bepaalde mensen niet aannemen. We klagen over radicaliserende jongeren, maar begrijpen niet dat als er bijvoorbeeld getweet wordt dat je moslims mag doodrijden islamitische jongeren er dus klaar mee zijn. We moeten eerlijk blijven. Je kunt niet zeggen dat mensen niet meedoen als je er zelf voor zorgt dat een hele groep niet mee kán doen.
Kijk naar de pietendiscussie. We voeren al meer dan 30 jaar discussie over zwarte piet en hoe we het feest voor iedereen leuk kunnen maken. En als mensen het gewoon na zoveel jaar zat zijn om te blijven praten zonder verandering is iedereen opeens verontwaardigd en worden ze met de dood bedreigd. Je oogst wat je zaait. Door de VOC mentaliteit is Nederland divers geworden en met het binnenhalen van de gastarbeiders in de jaren ’60 is dit verder gegaan. Dus nu ziet Nederland er anders uit en dat betekent ook dat dingen veranderen, zoals altijd alles verandert.
Verandering brengt ook mooie dingen mee, zoals kiesrecht voor vrouwen, broodje shoarma en roti. Veel politici wereldwijd willen ons bang maken voor hun eigen gewin. Angst en haat zorgt namelijk ook voor controle op het volk. Maar verandering is zo vreemd nog niet. Verandering is immer essentieel in het leven van de mens. We ondergaan continu verandering. Van baby tot bejaarde, alles wordt anders. Dus laten we kijken naar een middenweg waarin we accepteren dat we anders zijn en laten we zoeken naar de kracht die dat met zich meebrengt. Het Nederlands elftal wint immers ook niet met alleen maar spitsen.
Laten we 15 maart zien dat we geen exclusief Nederland willen waar moslims en andersdenkenden niet meer mee doen, maar het Nederland waar er voor iedereen een plek is. Maar bovenal het land waar mensen zelfreflectie toepassen met een grote dosis humor en de zin ‘opdat wij nooit vergeten’ ook echt iets betekent!
—
Sandra Doevendans is antropologe, trainer en coach. Daarnaast is ze statenlid voor de PvdA in Provinciale Staten van Noord-Holland en kandidaat Tweede Kamerlid voor de PvdA.
Professor James Kennedy heeft uitgelegd hoe dit komt. Als er in NL een trend is (bijvoorbeeld van een autoritaire opvoeding naar een begripvolle zonder boze woorden) is die ook definitief, men vervalt algemeen in het andere uiterste en veelt niet van anderen dat ze daar niet in meegaan. Ik kwam soms na enkele jaren buitenland terug in NL en wist niet wat ik zag, bijv hondsbrutale jongelui tegenover andere passagiers in de trein terwijl de leraren erbij zaten en schaapachtig lachten. Zo zijn wij ook van een oertolerant land (al vanaf 1700) vervallen tot een uiterst ontolerant, heetgebakerd, bot land, heeft denk ik te maken met de calvinistische inslag, als je iets doet of denkt, doe het dan goed, helemaal, zonder reserves. Veel allochtonen (zoals o.a. Nadia Ezzaroili) hebben al gezegd (in een krantencolumn) zich niet langer Nederlander te voel, groot gelijk, zou ik ook niet doen!
Sandra, ik ben het helemaal met je eens.
En je bent zèlf ook heel goed bezig.
Houd moed!
Het is zeker genoeg geweest! Ik ben het zat, dat mensen die vluchtelingen helpen in Nederland, bedreigd worden! Ben het zat dat al jaren moskeeën in Nederland te maken hebben met terreur en de slappe reactie van het Parlement. Ben het zat, dat een Parlementariër ongestoord onze Grondwet Artikel 1 kan uithollen en de slappe reactie van het huidige Parlement.
Ben het zat, dat mijn achterneef die in Nederland geboren is, wordt uitgemaakt voor allochtoon.
Nederland is van ons allemaal: moslims, christenen, Joden, Hindoes, boeddhisten seculieren enz. Dus laten we van het mooie Nederland een mooi tolerant maken!
Heel vervelend voor de mensen voor wie HET genoeg is, maar ik vind Nederland een te gek land om in te wonen.
Maar ik houd ook van krullen; dat artikel van Nadia bedoel je toch, Dirk?
‘Omarmen van natuurlijk afrohaar is statement tegen westers schoonheidsideaal’
En ik ben het heel erg eens met de een na laatste zin van Sandra: “… het land waar mensen zelfreflectie toepassen met een grote dosis humor”
Spot en dus ook zelfspot.
Nederland heeft de beste zwarte pieten discussie in de hele wereld bijvoorbeeld.
Nederland is ook normaal steeds een land met een groot ere schuld naar een bevolkingsgroep, waar je weinig niets van hoort. Dan heb ik het over de Molukkers in Nederland.
Anno 2017 moeten enkele nabestaanden van KNIL-Molukkers naar de rechter stappen om de zogeheten backpay-uitkering.
Dit was bedoeld voor ambtenaren en miliairen uit Nederlands-Indië die in de Tweede Wereldoorlog geen salaris ontvingen en op 15 augustus nog in leven waren. Na bestaande van eerder overledenen vinden dat oneerlijk!
Nog steeds doet de overheid in heers en verdeel als het om Molukkers gaat!
Triest!
We leven anno 2017 en nog steeds wil de overheid een groot onrecht niet recht trekken.
Nabestaanden van enkele KNIL-militairen stappen naar de rechter om de zogeheten backpay-uitkering. Die is bedoelt voor ambtenaren en miliairen uit Nederlands-Indië die in de Tweede Wereldoorlog geen salaris ontvingen en op 15 augustus 2015 nog in leven waren.
Nabestaanden van de eerder overledenen vinden dat oneerlijk!
Als het om Molukkers gaat is het nog altijd heers en verdeel politiek!
In Nederland profileren mensen zich graag op basis van zaken waar ze stelling tegen nemen. Zelfs voorstrijders van diverse belangen lijken de strijd tegen obstakels meer in het vizier te hebben dan andere voorwaarden waaraan voldaan moet worden. Terecht wordt een kritische instelling als intelligent gezien, maar als de behoefte om een mening te hebben groter is dan de werkelijke interesse, vertaalt zich dat in een negatieve houding, omdat negatieve kritiek juist relatief weinig denkvermogen vergt.
Een combinatie van onverschilligheid met een te grote behoefte aan een eigen mening lijkt mensen te dwingen tot botte en negatieve houdingen.
Als we dat boze en botte willen bestrijden, moeten we misschien juist positiever werken en de mensen vriendelijk ondersteunen in hun acties door met constructieve kritiek aan dezelfde problemen te werken.
Als men dan zo graag een mening heeft, kunnen we die misschien een beetje vormen. Goed voorbeeld doet volgen. Misschien dat die aanpak de interesse ook groter maakt als alles prettiger gaat werken.