De afgelopen jaren zit ik in deze werkgroep van vrouwen die bestaat uit verschillende levensbeschouwelijke tradities. We zijn gericht op dialoog of zelfs trialoog onderling. We spreken over seksualiteit en gender en welke betekenis die binnen onze tradities hebben. Daarbij komen we elkaar tegen! Iedereen die bezig is geweest met interreligieuze contacten weet hoe lastig het kan zijn om met elkaar dezelfde ’taal’ te spreken. Omdat er bij ieder onderwerp verschillende associaties en achtergronden zijn en soms ook daadwerkelijk verschillende talen. Moet je je eens voorstellen hoe dat gaat als je het over een dermate gevoelig onderwerp hebt als seksualiteit!
We hebben daar de afgelopen jaren al de nodige dialoog-bijeenkomsten aan gewijd. In Alkmaar bijvoorbeeld bij de Vrouwensynode en in Amsterdam in diverse buurthuizen. We proberen, al zoekend, met elkaar hierover te praten en van elkaar te leren. Waarbij ieder er verschillend instaat. We luisteren naar elkaar en stellen elkaar er vragen over.
Terminologie
De afgelopen jaren zijn we vooral bezig geweest met terminologie. Waar voelt iedereen zich prettig bij? Wat bedoelen we met de verschillende termen die met seks te maken hebben? Toen een van mijn gesprekspartners vertelde dat zij het fijn vond dat er binnen haar levensbeschouwing sterke grenzen zijn aan haar seksualiteit, gingen bij mij de haren recht omhoog staan. Ik bepaal toch lekker zelf wel wat en waar mijn grenzen zijn? Waarom zou het fijn zijn als die grenzen van buitenaf worden opgelegd? Zij legde echter uit dat het haar een structuur geeft en middelen om zelf aan te geven wat ze rond seksualiteit wel en niet wil. Hierdoor realiseerde ik me dat iedereen een eigen manier heeft. Dat ik het zie als beklemmend is mijn mening, maar dat hoeft niet voor een ander te gelden. Je leert je inleven in een ander. Op die manier leren we van elkaar, de vooroordelen over elkaar voorbij.
Leeftijdsverschil
Een ander thema dat steeds terugkomt is het leeftijdsverschil tussen mij en de meeste van de andere organisatoren. De generatie van mijn ouders is vaak opgevoed met hele strikte regels rondom seks. Seksualiteit hoorde alleen binnen een huwelijk. Samenwonen was out of the question. Zij hebben zich daar in de jaren 60-70 van los geworsteld. Ik ben juist opgevoed met dat alles MOET kunnen. Dat je gek was als je niet met iedereen het bed in duik. Ik merk dat mijn generatie vrouwen en zeker die na ons juist erg op zoek is naar de balans. Betekent vrijheid dat je ook gebruik MOET maken van die vrijheid? Of dat je er ook voor kan kiezen om je wel te bewaren, omdat dat beter voor jou voelt? Voor mij is het belangrijk dat iedereen die keuze zelf kan maken.
Diversiteit
Ik vind het zo mooi dat ik door al deze gesprekken meer zicht heb gekregen op de diversiteit van het vormgeven van seksualiteit van vrouwen, ook binnen de tradities. En we hebben het daarbij niet alleen over de lastige kanten, maar zeker ook over de positieve kanten van seksualiteit binnen de traditie. Zo hoort binnen de joodse traditie uitbundige, inventieve seksualiteit juist bij een relatie. Alleen op die manier komt de Shechina, de heilige aanwezigheid van God, in je huwelijk. Ook is de seksualiteit van de vrouw binnen de Joodse traditie op veel vlakken beschermd. Zo mag zij officieel zelfs scheiding aanvragen als een man haar te vaak weigert of niet genoeg laat genieten. Ook binnen andere tradities zijn verrassende inspiratiebronnen te vinden. Door er met diverse vrouwen over uit te wisselen heb ik daar veel nieuws over kunnen ontdekken.
Op 22 maart wordt in Diemen een seminar georganiseerd voor vrouwen over seksualiteit van vrouwen in joodse, christelijke, islamitische en humanistische tradities. Door middel van lezingen en workshops wordt gekeken naar hoe met seksualiteit en intimiteit wordt omgegaan in de verschillende tradities. Een middag met ervaringsverhalen en achtergrondinformatie over geloven en genieten, over macht, kracht en misbruik, over wat je moeder zei en over wat ze eigenlijk bedoelde… Klik hier voor meer informatie.
