Daarom zijn het belangrijke verkiezingen. Dat zij mij dan ook zeer bezig houden zal de trouwe Nieuw Wij-lezer niet verbazen: vanuit China heb ik de afgelopen jaren vaak geschreven over de opkomst van China en, breder, van Azië en hoe belangrijk het is dat Europa in dit snel veranderende geopolitieke landschap haar knopen telt.
Voor de duidelijkheid: met knopen tellen bedoel ik niet navelstaren, maar het tegenovergestelde. Als Europa – als Europese Unie – je voorbereiden op de opkomst van China. China is groot en alleen al het grote aantal inwoners, 1.4 miljard (bijna drie keer zoveel als Europa), geeft veel gewicht. Daarbij komt dat die 1.4 miljard mensen een cultuur hebben die compleet anders is dan die van ons.
Betekent dat dat we bang moeten zijn? Nee! Juist niet! Dat betekent dat we voorbereid moeten zijn, dus zorgen dat we weten waarmee we te maken hebben als we met China te maken hebben. En het betekent: zorgen dat we als Europa een gelijkwaardige speler kunnen zijn, dus op Europees niveau samenwerken.
Helaas zien we precies het tegenovergestelde gebeuren. Omdat kissebissend Europa niet in staat blijkt een duidelijke eenheid te vormen en als een geheel op te treden om daarmee een waardige gesprekspartner voor China te zijn, gaat China rustig haar gang en verdeelt Europa.
Europa moet zich naar mijn mening veel meer zich richten op wat er in Azië gebeurt in plaats van altijd maar naar de Atlantische partner te staren. Ook vanwege de zwakte aan die kant van de oceaan is het van belang aan deze kant onze samenwerking te versterken.
Ik ben dus zeer gemotiveerd om vandaag te gaan stemmen. En ik hoop dat iedereen die dit leest dat ook gaat doen.
Zoals gezegd: we beslissen vandaag wat onze plek in de wereld is en Europa heeft een belangrijke rol te spelen.
Dat doet Europa op grond van de geschiedenis van dit continent. Die geschiedenis, dat weten we allemaal, heeft mooie maar ook minder mooie kanten, maar het is wel die gedeelde geschiedenis die bepaalt wie we zijn vandaag als Europa.
Daarom ben ik blij dat er op de kandidatenlijsten van de Europese verkiezingen dit keer meer vrouwen en mannen staan met een bi-culturele achtergrond en specifiek met een achtergrond die gerelateerd is aan een van de voormalige koloniën van die Europese landen. Ik bedoel landen als Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje, Portugal… nazaten van de mensen die vanuit de voormalige koloniën deze landen al die rijkdommen gebracht hebben, waren tot nu toe nauwelijks zichtbaar. Niet in de landelijke politiek, bijvoorbeeld hier in Nederland, en al helemaal niet in de Europese politiek. Is er ooit een Europese commissaris of raadslid geweest die afkomstig is, of van wie de voorouders afkomstig zijn, uit een voormalige kolonie?
Ik heb haar of hem niet kunnen ontdekken.
Er staat vandaag veel op het spel.
Ik roep iedereen op om te gaan stemmen, dat in ieder geval. En overweeg dan te stemmen op een nazaat van iemand uit een voormalige Europese kolonie. Het is hoog tijd dat dát deel van de Europese geschiedenis meer zichtbaar wordt, in het Europees parlement en liefst ook in de Europese Commissie en Raad.
