Westerduin zag de film en kon niet anders dan zoeken naar woorden die in dit gedicht hun plek hebben gevonden.
Graag deelt ze het met de lezers van NieuwWij.nl.
kloof
sabr, my friend, sabr
Basel zit naast Yuval in de auto
zijn vriend klaagt over verslapte aandacht
op hun verzet
jij wil alles veranderen in 10 dagen zegt Basel
ik heb mijn hele leven onder bezetting
geleefd net als
mijn ouders mijn
groot ouders
zij leefden
verzet
sabr
my
friend
geduld
de familie van de één heeft een groen
nummerbord die van de ander
geel
de één is vrij om te gaan, de
Ander
ze staan naast elkaar
tegenover Israëlische soldaten
met macht over
macht
over
om alles met de grond
in Masafer Yatta
is leven
verzet bestaan
illegaal samen leven
onmogelijk gemaakt
wetten die mensen vogel
vrij zonder
net als hier net
als in Europa oude wetten
die vernietigden vernietigen niet beschermen
koloniale echo’s
overal
een schooltje ‘legaal’ gesloopt
‘illegaal’ herbouwd ‘legaal’ gesloopt ‘illegaal’ herbouwd
de vrouwen werken overdag
de mannen
’s nachts
allebei vogelvrij en anders ook
vrouwen onzichtbaar
mannen dader
‘terrorist’
net als zwarte vluchtelingen moslims migranten
hier?
anders en ook niet
Basel en Yuval
de één Palestijn de
ander Israëliër ze
zwijgen saboteren
filmen beeld voor beeld woord
voor woord de één nooit zeker of de ander zal
blijven
het gele nummerbord kan overal naartoe het groene
sabr my friend sabr
of blijft
hij
toch?
ik moet denken aan de kloof tussen hen
en ons
wie zou naar
demonstraties gaan die
eindigen met schoten verlamming stilte een gil
zwarte ballonnen die blijven hangen
in de lucht
Yuval en Basel staan zwijgend naast
elkaar hun geschiedenis
gekoloniseerd
door ons
oud geweld op geweld op geweld op geweld
óns geweld daar uitgevochten
en wij zwijgen met wapen
deals en
zwijgen
we zwijgen
nu langzame
genocide
totale
vernietiging
ik vraag me af
hoe we iets durven zeggen
over daar vanuit hier
terwijl het verzet door
gaat altijd
doorgaat
verzet van Basel en Yuval
met een kloof ertussen
wij zullen niet ver
dwijnen zegt
het verzet
wij gaan door
ook als we niks meer kunnen zeggen wanhopig
en stil
gaan
wij
door
sabr mijn vriend
jullie weten niks van ons
doe jullie werk
daar wij doen
het hier
‘stop onze steun aan vernietiging’
schrijft Hassnae Bouazza hier
week na week woord voor
woord in haar ‘kritische’
krant
ze verliest haar plek
omdat ze in herhaling
herhaling
valt
‘als je wil weten wat jij tijdens genocide zou doen
dan weet je het nu’ lees ik
geborduurd op een
tas
ik denk aan Basel en Yuval
sabr mijn vriend sabr
zou Basel dat nog steeds
zeggen?
ze schreeuwen zwijgen in mijn
dromen met een waterpijp
ertussen een water
pijp van wan
hoop en een
kloof
genocide
tussen hen
en
ons
sabr zegt hun zwijgen
en sta
op
Matthea Westerduin, 2025.
Gedicht naar aanleiding van No other land, gemaakt door Basel Adra, Yuval Abraham, Hamdan Ballal, te zien in filmhuizen en streamingdiensten: zie hier.