Deze ZINtijd verschijnt tussen Sint Maarten en Sinterklaas in. Op 11 november was het Sint Maarten: het feest van het delen. Sint Maarten, een Romeinse soldaat deelde zijn mantel met de bedelaar die hem bij de stadspoort aanklampte. Ieder de helft. Sint Nicolaas deelde volgens de legendes ook zijn gaven uit en daarover zingen we op 5 december: ‘Eerlijk zullen we alles delen, suikergoed en marsepein…’ Dit zijn christelijke voorbeelden maar delen en voor de naaste zorgen zijn belangrijke uitgangspunten van veel religies en levensbeschouwingen. Hoeveel kun je eigenlijk delen, een beetje of de helft?
Is delen het nieuwe vermenigvuldigen? Grappig, rondkijkend op internet, ontdek ik dat dit gezegde voor iets heel anders gebruikt wordt. Het wordt vooral ingezet bij trainingen in het gebruik van sociale media en marketing. Je opbrengst zou door het delen van berichten ‘oneindig’ vermenigvuldigen. Inmiddels weten we dat het oneindig vermenigvuldigen van berichten ook een prijs heeft en soms zelfs risico’s oplevert. Wat valt er dan wel te delen op een veilige manier? Op een manier waar gever en ontvanger gelukkig van worden?
Veel mensen kennen het verhaal van Sint Maarten. Je zou het oorspronkelijke verhaal iets kunnen uitbreiden. Stel je eens voor dat het zo gaat.
Een soldaat gaat over straat in een prachtige rode mantel. Daar ontmoet hij een vrouw met haar zoon, die het erg koud heeft. Met zijn zwaard deelt hij ook nu weer zijn mantel in tweeën en geeft de ene helft aan de moeder. Ze maakt van de felrode lap stof een jasje voor het kind. De stof die over is gaat naar zijn buurjongetje. Diens moeder maakt er een warme muts van. Toch is er nu nog een klein lapje over: een andere buurvrouw maakte er warme wanten voor haar dochtertje van. De twee rode knopen van de mantel naait de moeder op haar jas zodat hij weer dicht kan. De volgende morgen komen ze elkaar tegen: de jas, de muts, de wanten en de knopen. Lachend herkennen ze het rood van de soldatenmantel en begroeten elkaar. En zo wordt telkens iets van die rode mantel zichtbaar. Als meer mensen bij wijze van spreken hun rode mantel zouden delen, hoe zou het er dan uitzien op straat?
Sinte Maarten ’t is zo koud.
Geef me een kooltje of wat hout,
Geef me een appel of een peer,
Dan kom ik ’t hele jaar niet weer.
Daar gaat Sint Maarten meestal over. Traditie is dat kinderen langs de deuren gaan en een liedje zingen. Ze hebben een tas bij zich waarin ze de gaven verzamelen die ze ontvangen. Deze Sint Maartenstraditie kon dit jaar vanwege corona niet echt doorgaan. Misschien kun je, in plaats van ontvangen, op dit moment beter delen met anderen, van wat je zelf al hebt. Er zijn nu veel daklozen, net als in de tijd van Sint Maarten en heel veel mensen zonder werk. Als jij dit jaar eens Sint Maarten of Sinterklaas was…, of wij allemaal…? Want delen is het vermenigvuldigen… van vreugde!
