“Toen ik begonnen was, vond ik het nog wat lastig om de juiste woorden te vinden, en de zinnen compact te houden. Ik ben namelijk gewend om stukken van meer dan 1000 woorden te schrijven, wat in dit geval niet de bedoeling was. Naarmate ik meer schreef, ging het allemaal wat vloeiender en kwamen de woorden vanzelf. Ik ben zelf blij met het resultaat, ook nu we weer een paar maanden verder zijn.
Ik denk niet dat we echt nieuwe dingen geleerd hebben vanuit de lockdown. Maar wel denk ik dat er meer waardering is voor vitale beroepen, die eerder vaak nog op de achtergrond bleven. Ook hebben we ons dingen gerealiseerd waar we nog niet zo bewust bij stil stonden.
Mijn persoonlijke ‘lesson learned’ gaat over het accepteren van mijn introverte kant. Ook school zou daar best iets in kunnen betekenen. Ik zou er veel aan hebben als de nadruk minder ligt op het samenwerken. Ik werk graag alleen, en raak snel geïrriteerd als anderen in een groep zich niet voor de volle 100 procent inzetten. Ik houd er ook niet van om afhankelijk te zijn van het werk en de motivatie van anderen.
In mijn essay schrijf ik ook over mijn oma. Ik heb haar de laatste tijd regelmatig bezocht, samen met mijn vader en broertje. We waren wel voorzichtig, en probeerden zo veel mogelijk anderhalve meter afstand te houden. Ik merkte dat ik het eigenlijk super gezellig vond om met haar te praten over wat er allemaal gaande is in mijn leven, maar ook in dat van haar.
Ik schrijf af en toe een stukje in mijn agenda over hoe ik mij voel en waar ik op dat moment moeite mee heb. Ook kijk ik dan of ik de problemen die ik de keer daarvoor op had geschreven, opgelost heb. Als dat het geval is, schrijf ik op hoe mij dit is gelukt. Deze stukjes lees ik vaak door, en ook aan de lessen die mij zijn bijgebleven van de coronatijd kan ik dan blijven denken.
Op het moment is de maatschappij nog erg bezig met alle onderwerpen die juist in deze tijd naar boven komen, maar toch denk ik dat dit uiteindelijk grotendeels wegebt. Het is goed dat we hier nu bij stilstaan, maar in de toekomst zijn er weer andere maatschappelijke moeilijkheden, en dat is ook niet erg.”
Lees het winnende essay van Lieke.