Licht in donkere tijden
“In mijn kindertijd hadden wij thuis een kerstboom vol met lichtjes. Op de zondagen in december staken mijn ouders alle kaarsjes aan. Dat was bijzonder, want mijn moeder was streng gereformeerd en toch haalde ze zo’n ‘heidense’ boom voor mij in huis. Die kerstlichtjes staan nog steeds symbool voor het Licht van Christus: brenger van de hoop dat eens alles goed komt. Ooit zal het hemelse Licht alle duisternis overstralen.
We leven nu in behoorlijk duistere tijden: aanslagen in Parijs, oorlogen in het Midden Oosten en de Oekraïne. Wat geeft ons dan het vertrouwen dat het ooit toch goed komt? Daarover gaat Kerst, volgens mij. Het geboorteverhaal van Jezus is geen sprookje. Na zijn geboorte in een stal moet het jonge gezin vluchten naar Egypte, omdat de machthebber, Koning Herodes, hem wil doden. Die laat zelfs alle jongetjes tot twee jaar vermoorden. Kortom, dit verhaal vol hoop zit ook vol leed. Het levensverhaal van Jezus gaat trouwens helemaal niet over rozen. Hij eindigt als veroordeelde volksophitser aan het kruis, maar hij was ervan overtuigd dat uit zijn dood iets goeds zou komen, namelijk opstanding. Zijn geboorte en zijn dood werden het symbool voor nieuw leven, voor een verse start. Dat werkt nog steeds in mij door: in navolging van Christus blijf ik mij inzetten voor de vrede. Wel op een piepkleine schaal, natuurlijk: de vrede in mijn eigen buurt, in mijn eigen stad: Mokum.
Na de aanslag van 9/11 in New York vroeg ik me af: ‘Wat kan ik doen?’ ‘Niet zo veel’, dacht ik, ‘ik ben maar opbouwwerker in Amsterdam.’ Hoewel: ik ben afgestudeerd als filosoof! Dus ik kan goed denken, luisteren en praten. En ik sta niet alleen. Ik ben toen samen met een dominee in Zuid een filosofisch café begonnen en met interculturele en interreligieuze dialoogbijeenkomsten. Nu hebben we label: Dialoog in Actie. Samen met een legertje vrijwilligers organiseren we dialogen in kerken, moskeeën, synagogen, Surinaamse cafés en andere plekken waar mensen met elkaar in gesprek willen gaan. Daar praten we open met elkaar over lastige kwesties: geweld en geloof, slavernij, Zwarte Piet, de vluchtelingen.
Zo ontstaan activiteiten, vriendschappen en verbinding. Licht! Neem het Veiligheidspact tegen discriminatie. De ondertekening ervan was eigenlijk wereldnieuws. Joden, Christenen, Moslims, andere gelovigen, LHBT’ers en Humanisten die elkaar de hand geven en afspraken maken om elkaar te beschermen. Neem ook de vluchtelingen in de Havenstraat, daar zetten zo veel mensen zich in om het leven iets aangenamer te maken. Dan straalt het Licht met bakken door de duisternis.
Ik geef het licht graag door aan dhr. Slaby, bestuurslid Al Kabir-moskee in Amsterdam, vanwege zijn inzet om mensen met elkaar te verbinden.”
