New Dutch Connections (NDC) legt verbindingen tussen Nieuwe Nederlanders en Betrokken Burgers met als doel onverschilligheid over en angst voor de multiculturele en multireligieuze samenleving weg te nemen, echte betrokkenheid te stimuleren en te faciliteren bij het leven en de kansen van de ‘vreemde ander’. De laatste drie jaar heeft NDC het traject ‘Ondernemen in je Eigen Toekomst’ ontwikkeld en uitgevoerd voor veel (ex) alleenstaande minderjarige asielzoekers. Dit traject activeert, stimuleert, begeleidt en empowert jongeren om de nodige stappen te nemen om echt ondernemer in hun eigen toekomst te worden.
Tijdens de manifestaties op 19, 26 en 27 november stonden de jonge alleenstaande asielzoekers die het traject ‘Ondernemen in je Eigen Toekomst’ hebben doorlopen centraal. Daarnaast had ieder evenement zijn eigen bijzondere karakter: de 19e werd de prijswinnende theatervoorstelling As I Left My Father’s House opgevoerd, de 26e opende Jan Mulder de talentenmarkt en de 27e werden we vereerd met een toespraak van Fred Teeven en host Jörgen Raymann. Met ruim 100 bezoekers per evenement en een zeer goede sfeer, spreken wij van een daverend succes!
Opening
Zoals in verschillende landen in Afrika gebruik is, werd feestelijk geopend met een dansmoment. Jan Mulder grapte vervolgens tijdens zijn opening op 26 november dat hij niet meer nodig was om het ijs te breken. De openingsdans op 27 november leverde het bijzondere moment op waarop Fred Teeven het podium op sprong en tussen onze jongeren actief mee danste. In de openingsspeeches die volgden, betuigden zowel Jörgen Raymann als Jan Mulder en Fred Teeven, hun steun aan de activiteiten rondom het empowermenttraject Ondernemen in je Eigen Toekomst. Daarnaast benadrukte Fred Teeven in zijn speech het belang van zo min mogelijk tijd te verliezen in je leven, en daarmee het belang om je te blijven ontwikkelen, ook als je in een asielzoekerscentrum zit. Een belang dat wij van New Dutch Connections ook nastreven.
Talentenmarkt
Na de opening was het tijd voor de jongeren om zich te presenteren. In diverse hoeken kregen zij de ruimte hun talent en toekomstdroom te laten zien. Zo vertelde Samy dat hij graag in de marketing en reclamewereld zijn toekomst ziet, Roza vertelde dat ze vertaler wil worden, Daoda en Jerry trapten een balletje kunstig heen en weer en Siriki illustreerde zijn voormalige werk als humanitair werker. Tussen de presentaties door bezorgde zangeres Helena het publiek kippenvel door met tranen in haar ogen te zingen “no matter what you take from me, you can’t take away my dignity” en ging het dak er af met rapper Mostafa, die er een feest van maakte. Ook het duet tussen rapper Imaan en zangeres Lies (van As I Left My Father’s House) zorgde voor kriebels langs de ruggengraat.
Bijzondere ontmoetingen
Tijdens deze unieke gelegenheid waarbij op grote schaal asielzoekers hun talenten presenteerden en in gesprek gingen met betrokken Nederlanders, vonden vele bijzondere ontmoetingen plaats. Een daarvan was uiteraard het feit dat enkele jongeren oog in oog kwamen te staan met de staatssecretaris die verantwoordelijk is voor het vreemdelingenbeleid in Nederland. Zij konden hem vertellen en laten zien welk talent ze hadden en wat ze in de toekomst hopen te doen. Fred Teeven gaf aan onder de indruk te zijn van de ontmoetingen met de jongeren en besloot zelfs langer te blijven dan in principe gepland was.
Paneldiscussie met Raad van Elders
Op zowel de 26e als de 27e was het laatste onderdeel van het programma een paneldiscussie. 26 november was het panel samengesteld uit mensen die in verschillende lagen te maken hebben met het werk omtrent vluchtelingen, zoals John van Tilborg (directeur van INLIA) en Brigitte Claassen (regiomanager NIDOS Assen) en mensen die op meer persoonlijke wijze betrokken zijn bij de jongeren, zoals coach Nynke van Ravels. Ook de wetenschappelijke hoek was betrokken, dankzij de bijdrage van Margrite Kalverboer, bijzonder hoogleraar Kind, (Ortho)pedagogiek en Vreemdelingenrecht aan de RUG. Opvallend in het gesprek was het pleidooi van John van Tilborg, waarin hij inging op de benarde situatie van minderjarige vluchtelingen en de pijnlijke situatie waarin zij verkeren rondom hun 18e verjaardag. Hij pleitte voor betere samenwerking tussen betrokken partijen, om deze groep beter op te vangen en voor te bereiden op hun toekomst. Daarnaast stond een man uit het publiek op die zich voorstelde als Amir. Hij vertelde over zijn frustraties met betrekking tot de instanties waar je als vluchteling mee te maken hebt en hoe je als vluchteling behandeld wordt. Zijn voornaamste voorbeeld was een boete die hij tijdens zijn tijd in het asielzoekerscentrum had moeten betalen, omdat hij wegens het missen van de laatste bus niet op tijd aanwezig kon zijn om te stempelen. Hij benadrukte ook dat zeker niet alle ervaringen met mensen van de instanties negatief waren, maar was duidelijk geëmotioneerd over zijn ervaringen.
De paneldiscussie op 27 november werd geleid door Jörgen Raymann. Deelnemers in het panel waren Mardjan Seighali (directeur van het UAF), Dorien Manson (directeur Vluchtelingenwerk Nederland), Sander Terphuis (kamerlid PvdA), Pieter van den Born (senior manager Nidos) en Leo Wilde (commissaris Politie Amsterdam Amstelland). De centrale startvraag die opgegooid werd, was de vraag wat we kunnen doen om de passie die we tijdens de talentenmarkt gezien hebben levend te houden. Een algemene tendens was om klein te beginnen, door bijvoorbeeld asielzoekers te laten doorleren en ontwikkelen, ze te koppelen aan maatjes en coaches en ze uit asielzoekerscentra te laten komen. Daarnaast werd de suggestie gedaan om een volgende keer Jet Bussemaker (Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) uit te nodigen, zodat zij kan zien welk talent zich hier in Nederland bevindt dat niet de kansen krijgt om volledig mee te draaien in de maatschappij. Dit talent moet vooral niet over het hoofd gezien worden, voordat we mensen werven in het buitenland. Het panel zag kansen voor de jongeren die ze hadden ontmoet, zo benoemde de commissaris dat een jongere zoals Mostafa de politie kan helpen met contact leggen met de jeugd. De commissaris maakte van de gelegenheid gebruik en verbond mensen in zijn contactenkring met jongeren die zich presenteerden om dergelijke samenwerking te bevorderen. Een tweede interessante uitkomst van de discussie was het statement van Mardjan, dat van ‘pamperen’ van deze doelgroep echt niet langer sprake is! Verder benoemden alle gasten geraakt en onder de indruk te zijn van wat ze die dag hadden gezien en van de bijzondere ontmoetingen die plaats hadden gevonden. Bright Richards besloot het gesprek met de woorden: “Nederlanders zitten niet op ons te wachten. Wij moeten kloppen.”
Zie ook …
– de foto’s op onze Facebookpagina
– de artikelen van 26 en 27 november in het Dagblad van het Noorden
– luister naar het interview met Bright Richards en Jörgen Raymann op radio 1
– de uitzending op omroep Friesland
– de voorstelling As I Left My Father’s House
Bron: NDC
