‘Vasten ken ik niet uit mijn jeugd. Ik kwam er een paar jaar geleden mee in aanraking via de eug, de oecumenische studentengemeente in Utrecht. Ik maakte kennis met de veertigdagentijd, de tijd die voorafgaat aan Pasen. Deze periode begint met een indrukwekkend vuur op Aswoensdag − een ritueel dat eigenlijk al begint op Palmpasen van het voorgaande jaar.
Op die zondag neemt iedereen een vers buxustakje mee naar huis. Ik hang dat op achter de spiegel in de hal. Het hele jaar hangt het takje daar te verdrogen, tussen de exemplaren van mijn huisgenoten. We lopen in de meest uiteenlopende gemoedstoestanden langs de takjes: bedroefd, ruziënd, blij, ontdaan. En dan, op Aswoensdag, neem ik de verdorde takjes mee naar de kerk. Ze gaan daar in vlammen op. In de omhoog kringelende donkergrijze wolken van het vuur zie ik het afgelopen jaar aan me voorbijtrekken. Mijn verhalen gaan samen met de verhalen van anderen in rook op. Het is tijd voor een nieuw begin. Maar dat begin laat nog even op zich wachten tot Pasen: na Aswoensdag breekt eerst de vastentijd aan.’
Geen wijn
‘Bij katholieken bestaat het vasten meestal uit het mijden van zoetigheid, alcohol en vlees tijdens de veertigdagentijd. Ik kies elk jaar welk voedsel ik tijdelijk niet neem. Koek of snoep laten staan is voor mij niet moeilijk, dat eet ik toch al nauwelijks. Geen vlees eten is al lastiger. Ik ben dol op een kippenpoot of een gehaktbal. We begonnen in ons gezin vijf jaar geleden met vegetarisch eten in de vastentijd. Geen vlees eten staat voor mij voor het uitbannen van luxe in mijn leven. Het maakt me creatief: ik probeer nieuwe recepten uit, verlaat mijn vaste patronen. Daarnaast probeer ik doordeweeks geen alcohol te drinken. Dat vind ik lastig. Hoe vaak sta ik niet op een borrel van mijn werk, gedachteloos nippend aan een glas wijn? En wat is het niet plezierig om ’s avonds om half tien een fles open te trekken en een of twee wijntjes te drinken?
Het is een gewoonte die me aan het denken zet. Waarom vind ik het nodig mijn dag altijd af te sluiten met een glas alcohol? Kan dat ook zonder? En zo ja, hoe ervaar ik dat? Juist door
uit je comfortzone te stappen en zo’n patroon gedurende een paar weken te doorbreken, kom je op nieuwe gedachten.’
Lijden
‘Het lukte me de afgelopen jaren met vallen en opstaan om me aan mijn zelf opgelegde “verbod” te houden. Er zijn steeds verleidingen. Herhaalde malen ben ik gezwicht voor de sociale druk (“ach, doe niet zo ongezellig!”) of was ik te vermoeid om door te zetten. Toch gaat het steeds beter. Inmiddels kost het me geen enkele moeite meer om in de vastentijd met een glas bubbeltjeswater te midden van de drinkende menigte te staan. Maar thuis valt het bar tegen om avond aan avond water, thee en appelsap te drinken. Ik kom mezelf tegen en word aan het denken gezet over de manier waarop ik leef. En dat voelt goed. Want al dat lijden moet wel ergens toe leiden.’
Bovenstaande tekst is afkomstig uit ‘Vasten. de kunst van geven en loslaten’ van Forte Uitgevers. Kijk hier voor meer informatie.
