“Zelf ben ik in mijn boek ook openhartig over mijn leven,” zegt Doevendans. “Over mijn zakelijke schulden en de twaalf jaar tot het was afbetaald. Dit doe ik, want ik wil laten zien dat je als mens ook weer kunt opkrabbelen.”
Je kocht op je 21ste een café dat je later noodgedwongen met verlies weer verkocht. Hoe zat dat precies?
“Ik kocht het café omdat ik heel lang in de horeca had gewerkt en ik wilde iets voor mijzelf beginnen. Dit café kwam op mijn pad en toen ben ik er voor gegaan. Het begon erg leuk, alleen op een gegeven moment had ik een clubje gasten die zich niet aan de regels hielden. Na een aantal vechtpartijen en doodsbedreigingen heb ik hen de toegang geweigerd en liep daardoor veel inkomsten mis. Het opbouwen van de zaak ging langzamer en met het rookverbod in zicht werd het steeds nijpender. Tot de bierleverancier de koelkasten weghaalde, omdat ik de rekeningen niet meer kon betalen.
Op dat moment was ik ook zwanger en kon niets anders dan de zaak verkopen, met verlies. Zo had ik een enorme schuld, een kind op komst en daarom wilde ik terug naar school. Zelf had ik namelijk naast wat horeca certificaten geen diploma’s. Terug naar de schoolbanken ging niet in combinatie met de trajecten vanuit de schuldhulpverlening en daarom heb ik geprobeerd om zelf alles op te lossen. Dat werden twaalf lange, heftige, maar ook mooie jaren. Naast mijn zoon alleen opvoeden kon ik via een avondschool naar de VU om antropologie te studeren.”
Waarom ben je de politiek in gegaan? Waarom koos je voor de sociaaldemocratie?
“Ik was altijd al een sociaaldemocraat, maar werd pas lid in 2012. Ik werd door mijn netwerk gewezen op een opdracht bij de PvdA Amsterdam tijdens de campagne en zo heb ik de PvdA beter leren kennen. En sinds 2015 ben ik Statenlid in Noord-Holland. Het verheffingsideaal van de sociaaldemocratie spreekt mij zeer aan. Mede doordat ik zelf een product van verheffing ben. Geadopteerd uit Sri Lanka, zonder middelbare school-diploma’s toch kunnen studeren. Daarnaast vind ik eerlijk delen belangrijk.”
Wat bracht je ertoe een boek te schrijven over je persoonlijke ervaringen met financiële schulden?
“Tijdens mijn schulden sprak ik er bijna niet over. Ik schaamde mij en na het afbetalen durfde ik pas meer open te zijn over hoe mijn situatie was geweest. In mijn werk in het sociaal domein kom ik ook veel mensen tegen met (problematische) schulden en geldstress. Ook daar speelt schaamte en taboe een grote rol. Het duurt gemiddeld vijf jaar voordat mensen hulp zoeken. Dat taboe wil ik doorbreken en daarom heb ik dit boek geschreven. Er zitten verhalen van kracht in én concrete tips om bewuster met je geld om te gaan.
Daarnaast bevat het een analyse hoe de schuldhulpverlening beter kan. Tijdens mijn onderzoek naar schuldverhalen merkte ik dat veel mensen met schulden ‘stilstaan’ door de stress. Daarom heb ik ook empowerment-oefeningen toegevoegd zodat mensen als persoon kunnen groeien. Het boek is dus ter inspiratie voor mensen met geldstress, maar biedt ook handelingsperspectief voor beleidsmakers, hulpverleners en politici.”
Wat wil je de lezers van je boek vooral meegeven?
“Ik hoop dat mensen met geldstress zich door dit boek geholpen voelen en dat de mensen die niets van schulden afweten na het lezen van dit boek inzien dat het iedereen kan overkomen. Er leeft nu nog vaak een vooroordeel dat mensen met schulden verkeerde beslissingen hebben gemaakt. Dat beeld wil ik corrigeren en daarnaast het taboe rondom geldstress en geldzorgen openbreken.
Zeker met de economische crisis die voor ons ligt door de coronacrisis hoop ik dat dit boek inspiratie, hoop en concrete tips geeft zodat we deze crisis gezamenlijk anders aanpakken dan de crisis van 2008. Voor mensen met geldstress is een boek een luxe. Daarom is er een mogelijkheid om het boek te doneren aan mensen met een kleine beurs.”
Voor meer informatie kijk op https://sandradoevendans.nl/boek-schone-lei/.
