Deze vragen stonden centraal tijdens deze viering. Ook werden er – indachtig de stellingen van Luther – 10 nieuwe stellingen geproclameerd die waren geschreven door abt Denis Hendrickx (Abdij van Berne) en dominee Pieter Molenaar (PKN Dinther).
1. In Gods nieuwe wereld draait het niet om wat je bent. Maar om wie je bent.
2. Reformatie is niet in eerste instantie een statisch gegeven dat je na 500 jaar herdenkt, maar een altijd doorgaand proces.
3. Alleen als we als gelovigen en kerk in verbinding blijven met de bron, zijn we een levende kerk.
4. De bijbel is meer dan een boek uit een oude en andere cultuur. Het is een weg om te gaan, geen stok om te slaan. Als je bereid bent de ‘tweede laag’ aan te boren, blijft hij verrassend actueel.
5. Laten we ons als kerk niet in pessimisme blindstaren op het teruglopende aantal kerkleden, maar vol vertrouwen kerk in de wereld zijn in de voetsporen van Jezus. Alleen een diaconale kerk is een kerk van de toekomst.
6. Geloofwaardig zijn is beter dan geloofwaardig spreken.
7. Pastoraat, omzien naar de ander, is de kern van kerk-zijn.
8. De scheiding tussen Rooms-Katholiek en Protestant is achterhaald.
9. ‘Mijn’ God bestaat niet.
10. Als de kerk meer dan een randverschijnsel in de maatschappij wil zijn, zal zij ook ‘een woord voor de wereld’ moeten hebben dat niet in fraaie theorie blijft hangen.
Om me tot stelling 1 te beperken: als je deze zo laat staan heeft het er alle schijn van dat je eerst een examen moet afleggen voor je toegelaten wordt tot ‘het rijk Gods’, terwijl volgens de Bijbel en de daarop gebaseerde godsdiensten God nu juist géén voorwaarde vooraf stelt: Je mag er eenvoudig zijn; je bent zijn geliefde zoon/dochter; Hij zoekt jou nog voordat jij Hem zoekt. (‘Adam, waar ben je?’Zie: Genesis 3: 9-12). In je schulp kruipen c.q. angst is dus onnodig en bovendien onproductief. Je moet leren, en mag dus fouten en tekorten laten zien op je levenspad. God (de Vader/Moeder!) kan dan wel boos en verdrietig worden, maar dat blijft niet aan Hem/Haar ‘kleven’. (Zie: Jeremia 16: na de verwoesting etc. volgt herstel vanwege God zelf!) Hij/Zij vergeeft (zoals Jezus) tot in het oneindige en vraagt ons ook hetzelfde te doen jegens onze naasten. (Zie: Mat. 18: 22) Wij allemaal zijn dus onvoorwaardelijk bemind van den beginne!
Stelling 1 zouden we m.i. dus beter kunnen veranderen in bijvoorbeeld: In de wereld waar God het voor het zeggen heeft draait het niet om wat je bezit, macht, ego of wat anderen van je zeggen, maar om wie je in wezen bent: Gods geliefde zoon/dochter. Jij mag er zijn als zijn/haar lerend kind op weg naar waar we vandaan komen: ultieme eenheid van alle schepselen/zijnden i.c. met God!
(Met dank aan Henri Nouwen en Eugen Drewermann!)