Vaak wordt me gevraagd hoe ik denk dat Nederland erbij ligt over tien jaar. Een vraag die me van alle kanten steekt. Überhaupt de vraag hoe je iets ziet binnen zoveel jaar irriteert me mateloos. We kunnen nooit weten hoe het eruit gaat zien. En als je de toekomst op een bepaalde manier idealiseert, dan kom je vaak bedrogen uit. Want uiteindelijk geloof ik dat het lot bepaalt hoe onze toekomst eruit zal zien.
Als iemand me in 2000 had gevraagd hoe ik Nederland zou omschrijven in 2010, dan was er nooit in me opgekomen dat mijn geloofsgenoten en ik zo in een kwaad daglicht zouden staan. Dat mijn geloof ooit punt van discussie zou worden en ik er ongevraagd middenin zou staan. Of dat er geloofsgenoten in mijn naam aanslagen zouden plegen. Of dat het tolerante Nederland op het spel zou staan.
Uiteindelijk relativeer ik vaak en relativeren kan ik eindeloos, maar soms vraag ik het me toch ten zeerste af: “Has the world gone mad or am I loosing it?” Hoe kon het wereldbeeld de laatste tien jaar ineens zo dreigend worden en waarom worden er steeds pogingen gedaan om onze privacy (met succes) te schenden?
Misschien ben ik maar een paranoïde iemand die de Koude Oorlog nipt heeft mee mogen maken, maar zich er niet van bewust was. En dat ik daardoor het idee krijg dat de wereld steeds gekker wordt, terwijl het al eeuwenlang een toneel is van strijd tussen ideologieën en religies.
Maar ergens past dit ook weer in het plaatje van het lot. Dingen komen en dingen gaan. Sommige dingen hebben we nu eenmaal niet in de hand. Het staat zo geschreven en wij kunnen er weinig aan veranderen. Het slechts beleven en er het beste uit halen. Dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn… Of toch niet? Hebben we ergens toch de kans om het lot te beïnvloeden? De toekomst zal het leren.
Vraag: lees ik hier een aardige tekst van een twijfelende moslima? De enige zekerheid in het islamitische geloof is toch God? Waarom dan twijfelen?
Zodra er demonstraties van moslims zijn tegen de terreur- en zelfmoordaanslagen van hun geloofsgenoten, zodra er vanuit de moslimgemeenschap in Nederland serieuze pogingen gedaan worden voor verzoening richting de christelijke gemeenschap, zodra moslims geen vanzelfsprekende vijandige houding aannemen tegen de westerse landen waar zij deel van uit wensen te maken, zodra de moslims inzien dat geloof en staat gescheiden dienen te zijn, zodra moslimlanden besluiten deel te nemen aan de bestrijdign van de Taliban, zodra moslimlanden besluiten Israël en de joden niet per definitie uit te willen roeien, dan zal ik misschien gaan geloven dat de islam dan misschien toch een vredelievende ideologie is.
Maar of dat al in 2020 het geval is?
Regent het daar of zo?
….
Ah, een papistische non met veel make-up, die een artikel begint met waarzeggerij in een glazen bol. Opvallend natuurlijk is het woord “geloof”, een veronderstelling dat propaganda vast in staat zal zijn enige gezond verstand te vernietigen.
Tsja Suzan, 4 eeuwen geleden, leefden wij hier met het devies, LIEVER TURKS DAN PAAPS. Maar toen bestond het Ottomaanse rijk nog, onze bondgenoten in de verdediging tegen het Vatikaan. Nu dan is Turkije een van de grootste vriendjes van de Paus.
Toen die Nazi Rat, Bene Dicht 16x, op visite kwam, werd ie onthaald in Turkije met veel prostituees die hier uit Europa gestolen waren door de Kinderbescherming samen met de politie.
Tolerantie.
Tja, geloof jij dat? Toen Willem Frederik Hendiks zijn debuut roman uitbracht, kreeg tie meteen een rechtszaak erbij door de paepkes, dat ie het Katholieke Volksdeel beledigt zou hebben. Dat is niet bepaald tolerant. Iedereen die hier in Nederland de waarheid verteld over de Antichrist wordt vermoord, denk niet dat het veilig is wat ik hier schrijf, want ik dit is een van de weinige websites waar ik nog commentaren kan plaatsen. Okee, de Nederlanders dromen ook van een audientie met de Paus, verzoent met wat vaseline als glijmiddel voor die lekkere aars van die ouwe. Helpen met kinderen ontvoeren voor de orgies in het Vatikaan. Weinig beter dan Turkije.
Hoe paaps is Turkije tegenwoordig?
Nou, laat ik het zo zeggen: Dankzij een online Koran, kan ik Jezus en Maria opzoeken in de Koran, om te onrdekken dat de Koran is geschreven door de Katholieken. Bovendien, echte profeten als de Profeet Elia, de Profeet Hosea, de Profeet Jeremia, de Profeet Johannes de Doper, de Profeet Jan van Leiden, de Profeet Jesaja, ze worden ontkent door de papistische Koran.
Welbedankt voor je duidelijk Heidense introductie.
Het bewijst mijn betoog.
Ik heb de koude oorlog wel vrij bewust meegemaakt. Nederland zag er toen anders uit. De ‘vijand’ zat achter een ijzeren gordijn en de wereld om ons heen was overzichtelijk. In dit gevoel van veiligheid konden we ons tolerant voordoen. Wij wisten in Nederland haarzuiver aan de zuidafrikaan te vertellen hoe ze het probleem van de apartheid moesten oplossen. En we hadden daarbij het gevoel dat het overgrote gedeelte van de Nederlanders daar hetzelfde over dacht. Wij waren zo tolerant, apartheid kon bij ons niet bestaan.
Er was een liedje: “vijftien miljoen mensen” waarin iedereen zich kon identificeren. We hielden allemaal van ons broodje kaas en de gehaktbal.
Nu zien we overal de vijand. Alleen weten we niet wie en waar. De angst voor de onbekende vijand regeert op straat. En weg is de tolerantie. We leven nu in een Nederland met apartheid en antitolerantie. Je bent dus niet paranoïde. Je ziet het, je voelt het en je leeft er midden in.
Maar is dit het lot?
Volgens mij kunnen we het lot beïnvloeden. Te beginnen met het wegwerken van de angst. We moeten elkaar leren kennen en vinden daarbij een nieuwe verbondenheid in deze rijke maatschappij met verschillende culturen. Te beginnen vanuit onszelf. Steeds meer mensen nemen de stap en anderen zullen volgen.
‘Morgen wordt beter dan vandaag’.