Moeten die generaties per se bij elkaar komen? Ze vinden het juist zo fijn als het is, en ja fijner is het als die ander bij hén komt. Maar dan moet je ongemakkelijk naar iets luisteren dat je niet mooi vindt, en vice versa. Dus: laat ieder z’n ding doen. Gregoriaanse missen naast Praise-avonden, leerhuizen met de Naardense bijbel naast een stiltekring met mandala’s tekenen, of zomeravondzang met Johannes de Heer. Spiritualiteit is heel persoonlijk en als een groep gelijkgestemden bij elkaar is, werkt dat heel vitaliserend en aantrekkelijk. Maar nu eenmaal niet voor iedereen. Een Elvis-kerkdienst of U2-dienst? Heerlijk voor degenen die daar iets in zoeken en vinden, maar niet zaligmakend.
De orthodoxe kerkgenootschappen hebben voldoende kerkgangers en jongeren om nog weer voor twee generaties zoekers, afvalligen en vers toe te treden vrijzinnigen garant te staan. Tegen die tijd zullen ook Molukse, Surinaamse, Antilliaanse en Afrikaanse kerken hun groei en bloei hebben en wezenlijk Nederlands zijn.
En die kerken-als-gebouw? Ze staan als waarschuwende of lokkende wijsvingers in ons landschap. Maar onder de klokketoren huist misschien allang een kunstenaar of reclamebureau. Prima, doe mij ook zo’n kerk. Dat lelijke multifunctionele kerkgebouw in de naoorlogse Oranjewijk is inderdaad zo multifunctioneel dat de niet-kerkganger er in ieder geval komt vanwege de muziekschool, de kinderoppas, de start van de avondvierdaagse of de bloedbank. Heilig bloed. En die monumentale kerk in het hart van onze steden en dorpen? Daar bekommert iedereen zich over met gevoel voor historie. Om de spirituele kracht daarvan te ervaren hoef je niet eens naar binnen. Gods geest waait nog steeds door de straten.
Op zich een alleraardigste column van deze predikant, maar hij kan toch ook niet ontkennen dat de kerk amper nog interessant is voor jongeren en dat ze daarom massaal wegblijven. Dat moet toch leiden tot spanningen binnen de kerken, met name bij de oudere kerkleden? Hoe denkt Omvlee hier precies over?
Sjaan Mulder, Amsterdam en bezorgd PKN-lid
Ik kom al lang niet meer in de kerk omdat mijn ouders mijn homoseksualiteit niet accepteren. Hoezo botsing der generaties. Gelukkig wordt het de laatste maanden wel iets beter, maar er is nog een lange weg te gaan. Waarom hoor ik meneer Omvlee hier niet over?
Een reactie op Sjaan Mulder en daniel:
Beste Sjaan: inderdaad is de kerk amper interessant voor jongeren. Ik zie dat niet als probleem, maar als constatering. Jongeren doen zelf wat hen interessant lijkt. Hopelijk beleven degenen die wel naar de kerk gaan, daar ook wat aan. Dan is er ook geen probleem. Geruststellingen wil ik niet direct geven, maar: veel mensen zoeken op een oudere leeftijd toch weer een kerk op. Wordt u zelf geinspireerd in uw kerk? Dan is het goed. Zo niet, wat zou u dan willen veranderen?
hartelijke groet, Fred Omvlee [email protected]
Reactie op daniel:
Beste Daniel: ik lees twee dingen: je ouders accepteren je niet zoals je bent; dat is verdrietig en ik hoop dat ze dat ooit wel gaan doen. Het andere is: je komt niet meer in de kerk – je koppelt dat aan je ouders. Waarschijnlijk omdat zij daar zitten. Maar ik geloof dat God je wel accepteert zoals je bent; en de kerken doen dat ook (horen dat te doen…). De kerk is zo liefdevol als we zelf zijn. Ik wens je veel geluk op jouw weg! Hartelijke groet, Fred Omvlee [email protected]
http://www.socialsunday.nl