Het nut van achterkamertjesdebatten

De stemming zat er meteen goed in toen Hans Jansen stelde dat de Nederlandse samenleving niets kan leren van een volk dat niet eens zijn eigen rioolwater kan zuiveren, korter leeft en minder tanden in de mond heeft dan wij in het westen. Met ‘een volk’ bedoelde hij moslims.

Voor Erik Borgman, die samen met o.a. Mohamed Ajouaou het boek Islam in Nederland heeft geschreven, is deze wetenschap van Hans Jansen nog een vraag. In het boek vraagt hij zich af wat de bijdrage van de islam is aan Nederland. Hij is stellig van mening dat er een stevige dialoog gevoerd moet worden over de samenleving en dat het goed is dat die op dit moment gevoerd wordt. Tegenstellingen moet je uitspreken en die mogen er zijn.

Diametraal tegenover het standpunt van Hans Jansen staan de theologen Ajouaou en Borgman. Ze kwamen dan ook niet nader tot elkaar deze avond en ontlokten elkaar wederzijds zuchten en ingehouden woede-aanvallen. Jansen vroeg zich hardop af hoe moslims om kunnen gaan met passages in de Koran die geweld verheerlijken. De repliek van Ajouaou en Borgman was dat je de islam alleen kunt kennen door gesprekken met moslims. Deze gesprekken moeten fundamenteel gevoerd worden en zijn goed voor een samenleving. In dit geval zou het, aldus Ajouaou, betekenen de betekenis van deze passages uit te zoeken en een interne discussie daarover te houden.

Het verschil tussen het instituut en de de individuele beleving van de gelovige werd maar weer eens goed duidelijk. Martijn de Koning, die onderzoek doet naar radicalisering onder jongeren, sloot hierop aan. Zowel binnen een maatschappij als binnen een religie is ruimte nodig om te schipperen. Schipperen met regels, voorschriften en individuele voorkeuren. De verhitte discussies die de zaal zuchtende en sputterende geluiden wist te ontlokken, toont eens te meer het nut van deze achterkamertjesdebatten waar in fatsoenlijk Nederlands ruzies worden uitgevochten.