Ter gelegenheid van Prinsjesdag kregen de leden van de Tweede Kamer een exemplaar van deze catechismus aangeboden in de hoop dat ze het boek ook echt zullen lezen en bij politieke beslissingen de verhalen indachtig zullen zijn. Mooi meegenomen is dat het wellicht ook nog een kleine beeldenstorm veroorzaakt bij onze volksvertegenwoordigers vanwege hun vaak niet bepaald actuele kijk op religie in casu het christendom. Hopelijk raken zij verlost van de eenzijdige beeldvorming van gelovigen als waren deze de laatsten der Mohikanen, een Veluws openluchtmuseum vol mannenbroeders en ongeëmancipeerde vrouwen, aanhangers van een verwerpelijke ideologie, dan wel onzekere zielen op zoek naar houvast. Karen Armstrong meent dat aan dit laatste een grote denkfout ten grondslag ligt, want religie biedt geen zekerheden. Liever vergelijkt zij religie met muziek of poëzie. Ook bij het luisteren naar muziek ervaar je kennis die niet afhankelijk is van empirisch bewijs of logica.
Verder hoop ik dat deze catechismus de waarden van onze ‘joods-christelijke’ cultuur zal verhelderen, een favoriet onderwerp van sommige fracties. Alleen kan het wel zo zijn dat het ‘joods-christelijke’ erfgoed tot iets heel anders oproept dan zij denken en, tot overmaat van ramp, ook nog eens de Gulden Regel met de andere religies deelt. Namelijk anderen te behandelen zoals wij zelf behandeld willen worden.
Dit boek maakt uitstapjes naar de wereld van de kunsten en is een bron van inspiratie voor gelovigen en ongelovigen en zoekt daarmee verbinding over grenzen heen. Kunst laat ons nadenken over wie we zijn en willen worden en bezit het talent om gemis en verlangen zichtbaar te maken. Religie en kunst hebben veel raakvlakken. Beide bestaan dankzij verbeeldingskracht en betekenisgeving. Verbeelding is niet het tegenovergestelde van de werkelijkheid, maar een manier om de realiteit te veranderen en te vernieuwen. Daarin komt de rijkdom van een samenleving tot uiting. In plaats van kunst als linkse hobby weg te bezuinigen, stel ik voor dat we de kunsten samen met religie en andere immateriële zaken hoog houden en ons laten inspireren door nieuwe vergezichten en hoop op een gezamenlijke toekomst.
Want zoals Blaise Pascal al schreef: De verbeelding bepaalt alles, zij creëert schoonheid, gerechtigheid en geluk, waar alles in de wereld om draait. Ook voor Kamerleden een mooie gedachte op weg naar een bezielde samenleving.
