De ongeregeldheden kunnen volgens de K7 niet los worden gezien van een reeks incidenten die voorafgingen aan het geweld tegen de Israëlische supporters. “Zo waren er meldingen van Israëlische supporters die provocerende uitlatingen deden zoals ‘Laat de IDF winnen, fuck de Arabieren’, ‘Fuck Palestina’ en in de metro zongen supporters ‘Er zijn geen scholen meer in Gaza, alle kinderen zijn dood. Olé, olé, olé.’ Ook werden er onder luid gejuich Palestijnse vlaggen van gevels gerukt en in brand gestoken.”
Daarnaast werden, zo stelt de K7, taxi’s vernield en een chauffeur fysiek aangevallen door Israëlische aanhangers. “Ook werden banners getoond die soldaten verheerlijken die betrokken waren bij recente militaire acties in Gaza. Een minuut stilte voor de slachtoffers van de overstroming in Spanje – dat kritisch is op Israël – werd tot slot verstoord door gefluit en geroep van de aanhangers van Maccabi Tel Aviv.”
Deze provocaties hebben volgens de K7 “absoluut bijgedragen aan de escalatie”. De koepels stellen ook dat voor veel mensen de komst van Maccabi Tel Aviv per definitie politiek is. “Deze club staat bekend als een groot supporter van de oorlog tegen de Palestijnen in Gaza. Velen ervaren hierdoor opnieuw de dubbele maat in politiek en media. Vanwege de oorlog in Oekraïne is Russische deelname aan het Songfestival geschrapt en zijn Russische voetbalclubs uitgesloten van Europees voetbal. Israëlische clubs zijn echter welkom en doen met alles mee. Ondanks de genocide in Gaza waarvoor Israël terechtstaat bij het International Court of Justice.”
Volgens de moskeekoepels hangt de escalatie van gisteren direct samen met de politieke context en werd deze niet gedreven door antisemitisme. “De berichtgeving in de media en de uitlatingen van diverse politici omtrent de gebeurtenissen in Amsterdam, suggereren echter dat er een ‘Jodenjacht’ plaatsvond. Dit zet aan tot verdere polarisatie. En die kant moeten we juist niet op.”
Verbinden tegen de verdrukking in
Talloze mensen en groepen die werken aan verbinding en dialoog staan deze dagen met hun handen in het haar en geven tegelijk de moed niet op. “Opnieuw staan gemeenschappen in boosheid, in angst, zorgen, verdriet en animositeit tegenover elkaar… na die verschrikkelijke dagen in Amsterdam,” zo schrijft rabbijn Lody van de Kamp op LinkedIn. “Opnieuw moeten we nu het moment gebruiken om mét elkaar in gesprek te zijn. En we hebben er gezamenlijk voor te zorgen dat de vrede in onze stad, in ons land, gewaarborgd blijft. Voor ons, voor onze toekomstige generaties.”
Van de Kamp werkt al jaren samen met moslims, joden en anderen om mensen en groepen met elkaar in contact te brengen en voor verbinding te zorgen.
Reactie vanuit Raad van Kerken in Nederland
De Raad van Kerken in Nederland kwam op 8 november met een verklaring waarin het accent ligt op het gevaar van antisemitisme. Voorzitter Geert van Dartel en algemeen secretaris Coen Wessel van de Raad schrijven onder meer: “Wij staan en bidden voor een Nederland dat zijn joodse inwoners beschermt en waarin de waardigheid van iedere mens wordt gerespecteerd. Verschil van opvatting of achtergrond mag niet leiden tot achterstelling en al helemaal niet tot geweld, verbaal of fysiek. Vanwege de oorlog in Gaza lopen ook in Nederland de spanningen hoog op. Maar geweld lost niets op. In samenwerking met joden en moslims blijft de Raad van Kerken zich inzetten voor een respectvolle omgang en dialoog in ons land.”
Verdraagzaamheid
Verdraagzaamheid is een groot goed. Ook al woon ik al lange tijd in Alkmaar, ik ben geboren en opgegroeid in Amsterdam. Een stad waar de verdraagzaamheid hoog in het vaandel stond. Waar iedereen elkaar accepteerde en waar op de Dappermarkt iedereen welkom was.
Er is de laatste eeuw veel gebeurd in Amsterdam en er gebeurt nu ook weer veel in Amsterdam. Daarbij gaat het erom hoe mensen met elkaar omgaan en elkaar verdragen. Daarbij kan geloof een belangrijke factor zijn. De oorspronkelijke betekenis van het Engelse woord ‘believe’ is liefhebben. Als mens zijn we ook tot liefhebben in staat.
Het is niet eenvoudig om objectief naar het nieuws te kijken. Er worden gevoelloze uitspraken gedaan. Vaak door jongeren die elkaar napraten zonder de echte inhoud te kennen. Zijn we nog bereid om verschillen te overbruggen?
De situatie in Israël-Gaza & Palestina raakt ons allemaal. Daar kunnen we ons zorgen over maken. Wat zijn de gevolgen ervan in Nederland, hier in Amsterdam? Willen we nog bijdragen aan een groter gevoel van saamhorigheid? Kunnen we nog een open en respectvolle dialoog met elkaar kunnen voeren, ook als we het oneens zijn? Dan is het belangrijk om de dialoog aan te gaan en meer inzicht krijgen in dergelijke vragen. Dan kunnen we wellicht een sterkere samenleving helpen bouwen.
Geliefd is de mens is al een oude Joodse wijsheid. De oude Hillel sprak ooit ‘Zoals gij doet, zo zal u gedaan worden’. In onze cultuur zeggen we nu: ‘Wat je niet wilt dat jou geschiedt doe dat ook een ander niet’. Die gulden regel is een waarde die bij veel geloven geaccepteerd is.
Amsterdam had podium moeten zijn van een respectvolle sportieve voedbalwedstrijd. Ik hoor het Freek de Jonge nog zeggen: ‘Het is maar een spelletje’.
Scanderen dat er geen scholen zijn in Gaza omdat alle kinderen dood zijn, is zout in de wonden strooien. En aan de andere kant Joden opjagen is ook niet goed. Zeker niet als net een hele nare periode wordt herdacht.
Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Dreunt door in mijn hoofd. Bescherm je broer als de appel van je oog. Laten we proberen om verdraagzaam zijn en om liefde aan het woord laten. Dat was waar Amsterdam zo goed in was: verdraagzaamheid.