Museum Parkabdij wordt PARCUM
De restauratie van de westvleugel van het abdijgebouw is onlangs afgerond. De voormalige ontvangstruimtes van de abt worden de komende maanden omgevormd tot museumzalen. Hiermee wordt de tentoonstellingsoppervlakte van het huidige Museum Parkabdij meer dan verdrievoudigd. Het gebruik van de prachtige historische ruimtes biedt heel wat mogelijkheden voor PARCUM, dat vanuit de religieuze thematiek ook een belangrijke maatschappelijke taak op zich wil nemen.
Dialoog in een superdiverse samenleving
PARCUM brengt thematentoonstellingen op het kruispunt van religie, kunst en cultuur, dikwijls aan de hand van nooit eerder getoond erfgoed uit kerken, abdijen en kloosters. “Als dialoogmuseum hebben we bijzondere aandacht voor de betekenis van religie, kunst en cultuur in de multireligieuze en superdiverse samenleving van vandaag. Door religieus erfgoed te verbinden met universele thema’s willen we betrokkenheid creëren bij bezoekers van allerlei levensbeschouwelijke en culturele achtergronden”, aldus Liesbet Kusters, curator PARCUM.
Openingstentoonstelling over beslotenheid en bevrijding in religieuze beleving
Met de opening van het museum wordt ook de gesloten architectuur van de abdij voor het eerst sinds lang voor het publiek opengesteld. Daarmee samen komt de tentoonstelling onder meer naar buiten met erfgoed uit kloosters, abdijen en kerken dat nooit eerder werd tentoongesteld. ‘Van de wereld’ onderzoekt het fenomeen van isolement en beslotenheid in de christelijke traditie. Waarom trekken religieuzen zich terug in een kloostercel of een afgelegen abdij? De tentoonstelling neemt je mee langs hun zoektocht naar goddelijke bevrijding, een tocht waarin de focus op het beeld een belangrijke rol speelt.
PARCUM opent voor het publiek op woensdag 25 oktober 2017. De openingstentoonstelling ‘Van de wereld’ loopt tot en met zondag 25 februari 2018.
Meer info vindt u op www.parcum.be.
Zodra dingen in een museum worden gezet, is dat het teken: “Dit gaat om vroeger, voorwerpen en gebruiken die tot het verleden behoren, schakel in de geschiedenis.”
Weemoed.
Zo was dat toen.
Over en bijna uit.
En toch…
Al zal de vorm verdwijnen, de inhoud,
de behoefte aan inkeer, stilte, rust in de hektiek is eeuwig.
Want Geest is eeuwig en niet gebonden aan één vorm.
Vorm is buitenkant en “men-made”.
Ja, ik had een parallelle gedachte vanuit mijn parallelle universum.. De dialoog staat nog in de kinderschoenen en dan al in een museum? Dan is het dus een doodgeboren kindje.
Toch verdient elk initiatief naar innerlijke verdieping en vereniging en de sereniteit die we elkaar kunnen bieden een welkom en het opent een deur naar herkenning en elkaar toekennen van waarde. Oktober zal mij dus in Leuven zien.