Secularisatie, individualisatie en migratie hebben het culturele en religieuze landschap van Nederland ingrijpend veranderd. De van oudsher christelijk georiënteerde Nederlander gaat tegenwoordig zélf op zoek naar wat zin en richting geeft aan zijn of haar leven. Inmiddels hoort 40% van de Nederlandse bevolking tot de zogenaamd ‘ongebonden spirituelen’ die zich aan verschillende religieuze bronnen laven: boeddhisme, soefisme, mystieke religieuze tradities. In theologie en religiewetenschap wordt dit fenomeen aangeduid met de term ‘multiple religious belonging’.
Naast de ‘religieus creatieven’ dragen ook migranten bij aan een religieus pluriformer Nederland. Zij brengen hun eigen religie mee en ontwikkelen bi-culturele identiteiten, met een been in het oude en een been in het nieuwe thuisland. Er ontstaan gemengde huwelijken en de daaruit voortkomende kinderen groeien bi-religieus op. Deze religieuze en etnische diversiteit daagt het op eenheid en harmonie gerichte Nederland uit om op een andere manier over verschillen te denken, meent Kalsky.
In haar oratie gaat zij nader in op religieuze diversiteit in het dagelijks leven en het vruchtbaar maken van verschillen. Twee multimediale websiteprojecten: Reliflex en nieuw W!J (www.nieuwwij.nl) van het Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving, dienen haar daarbij als voorbeeld. Zij laat zien hoe nodig een breuk met het heersende denken in eenheid is en zet lijnen uit naar een nieuw wij, waarin alle Nederlanders zich thuis kunnen voelen. Bezielde verbanden, nieuwe vormen van verbondenheid die het verschil maken.
Bron: VU/DSTS
