Tweede generatie Nederlandse Turken en Marokkanen lijken wat betreft normen en waarden en de beoordeling van de kwaliteit van het leven steeds meer op autochtone Nederlanders. Wel blijven zij de voorkeur geven aan sociale contacten met de eigen groep, wat integratie belemmert. Dat stelt nieuw onderzoek naar de sociaal-economische verschillen tussen Turkse, Marokkaanse Nederlanders en autochtonen door de universiteiten Tilburg, Nijmegen en Oxford.
Paul de Graaf, Matthijs Kalmijn (Tilburg University), Gerbert Kraaykamp (Radboud Universiteit Nijmegen) en Christiaan Monden (University of Oxford) onderzochten in 2010 (?) 5312 Turkse en Marokkaanse Nederlanders en autochtonen tussen 15 en 45 jaar naar hun sociale contacten, verenigingsdeelname, vrijetijdsbesteding, normen en waarden, levenstevredenheid en politieke voorkeuren. Tot voor kort ging de focus van onderzoek naar minderheden in Nederland vooral uit naar hun onderwijs-, arbeidsmarkt- en inkomenspositie. Door nu over een langere periode onderzoek te doen naar sociaal-culturele verschillen hopen de onderzoekers een beter beeld te krijgen van deze groepen.
Opvallend zijn de steeds groter wordende verschillen tussen de eerste en tweede generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders. Zo is de tweede generatie actiever in elitaire sporten (hockey en tennis), leest meer boeken, kijkt vaker naar de Nederlandse tv, gebruikt meer de pc en bezoekt vaker Nederlandstalige en Engelstalige websites.
Dit wijst op ontwikkeling van integratie. Maar sportbeoefening in het algemeen, het deel nemen aan verenigingen, uitgaan (musea en theater), kranten lezen en gebruik van sociale media blijft nog steeds achter bij autochtone Nederlanders. Ook beperken de sociale contacten zich tot eigen buurt, familie en groep; er is wantrouwen ten opzichte van de mensen en instellingen daarbuiten.
De wetenschappers stellen dat de ontwikkelingen overeenkomen met de gevolgen van het moderniseringsproces dat minder traditioneel worden inhoudt: het waardenpatroon van inwoners van armere landen is conservatiever dan het waardenpatroon in rijkere landen vanwege de economische afhankelijkheid van elkaar. Met de mogelijkheid van andere behoeften, zoals persoonlijke ontplooiing verschuiven die waarden.
Ze stellen dat de tweede generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders steeds meer op autochtonen gaan lijken vanwege culturele integratie. Maar doordat ze nog niet echt veel mengen met leden van buiten hun groep, verloopt de integratie nog niet soepel. Dat heeft niet alleen te maken met eigen voorkeuren maar ook met de afwijzende houding van de autochtone bevolking en mogelijk ook met de sociale druk van de eerste generatie die waarde hecht aan het onderhouden van contacten met de eigen groep.
Bron: UvT.nl
Mooi, integratie is dus kwestie van tijd, van jaren, en niet van dagen of van uren!!!!!!
Juist marokkanen zijn goed bezig in nederland , het zijn gewoon nederlanders , marokkaansenederlanders zijn het ,
Nederlandse meisjes moeten vaker , met marokkaanse mannen daten , mooie mix is het , we moeten marokkanen niet haten , we moeten juist van ze houden , ze zijn ook gewoon nederlanders , nederland is hun eigen land ook ,
Je heb zat goede marokkanen , we moeten ze steunen ze horen bij ons ,