“Ow Suus, ik denk dat op dit moment iedereen met je wil ruilen. Wanneer blijf je nou eens gewoon in Nederland?”, luidde het commentaar van een vriendin die ik niet weinig heb gehoord dit jaar. Eindelijk kreeg ik de in Nederland bijna onmogelijke kans om lang in het buitenland te vertoeven en die heb ik met beide handen aangegrepen.
Reizen brengt namelijk meer teweeg dan mensen zich af en toe realiseren. Uiteraard bedoel ik dan niet de mensen die naar een luilekkeroord verkassen om uiteindelijk alsnog patat te eten, de hele dag bier te drinken, op het strand te luieren en keihard te feesten binnen een straal van een vierkante kilometer. Zo zie je ook niet veel van het land en van de inheemse cultuur.
Altijd mooi daarom om naar Jouw vakantie, mijn vakantie te kijken. Dit is een uitwisselingsprogramma tussen twee gezinnen die tegenpolen van elkaar zijn. Vaak wil de een een zon-zee-strandvakantie en de ander een meer cultureel verantwoorde vakantie. Een kwestie van smaak hoe je op vakantie wil gaan, maar stiekem ook wel een beetje een openbaring van hoe mensen tegen de wereld aankijken.
Verschillende culturen ontdekken, zorgt namelijk voor meer respect en begrip voor andere gebruiken en levenswijzen. Bewust, misschien onbewust, ga je meer openstaan voor culturen die mijlenver van jezelf vandaan liggen. Ik ben op mijn zeventiende begonnen en sinds dag één wil ik niets liever dan duiken in andere werelden die voor mij aandoen als sprookjes.
Echter, ieder sprookje heeft ook een keerzijde. Want de levenssituatie van mensen in landen als Kosovo, Maleisië en Bosnië hebben mij doen stilstaan bij het feit hoe goed wij het allen hebben hier in Nederland. Hoezeer mensen ook beweren dat hier ook armoede is, het zal nooit zijn zoals in sommige landen die ik heb bezocht. Daarom mogen we in onze handjes knijpen en dankbaar zijn voor al het goeds dat we hebben in dit land.
Misschien mogen sommige zeikerds die beweren dat het land een puinhoop is, wel eens een jaartje afkoelen in een land waar het écht afzien is.
