Jaren lang bleef het woord ‘vertrouwen’ opgeborgen in een lade van een kast. Het woord werd niet of nauwelijks gebruikt. Een woord dat je niet serieus kon inzetten, zeker niet tegenover de overweldigende zekerheden die de natuurwetenschappen lijken binnen te brengen. Inmiddels is bijna iedereen door dit dunne ijs gezakt. Voor velen maakte pas de huidige economische crisis duidelijk dat ’vertrouwen’ een basisgegeven is in de economie. Als je niet vertrouwt dat de koper kredietwaardig is, ga je geen contract aan. Geld heeft alleen waarde zolang mensen er vertrouwen in stellen. Zelfs natuurwetenschappers kunnen niet zonder vertrouwen; hun wetenschap is gebaseerd op niet te bewijzen axioma’s. Zonder vertrouwen in elkaar, worden de anderen een hel.
Vertrouwen is een hoofdthema in de religie. In de loop van de geschiedenis is het woord vertrouwen vaak vervangen door het woord ‘geloof’. Maar dit woord associëren we meer met weten. Vertrouwen is breder en dieper. Het geeft je de durf op weg te gaan.
Tegenwoordig hebben we het gevoel dat onze menselijke bloei hier en nu moet plaatsvinden. Het doel van onze levensweg is onze persoonlijke bloei. We hebben geen einddoelen boven het menselijk bloeien uit. Zetten we zo onszelf niet gevangen? Of we het doel van onze levensweg bereiken, hangt zo helemaal van onszelf af. We vertrouwen alleen onszelf. Onze menselijk bloei valt binnen het gebied van wat we ons kunnen in denken. Dat gebied wordt overheerst door de mechaniek van de computer en door het schema van oorzaak en gevolg. Onze levensweg heeft misschien veel bochten, maar speelt zich af in een plat vlak. Bovendien is het een eenzame weg. Ik ben alleen in een steeds uitdijende kosmos.
Ik had eens een gesprekje met scholieren van de middelbare school. Ze wilden dat ik iets korts zei wat ze naar huis mee konden nemen. Ik zei hun: “Vertrouw er nu maar op dat ervan je gehouden wordt”. Dat gaf hun zichtbaar moed. Wat ik zei, is misschien wel de kern van de bijbelse verkondiging. Dat het leven geen plat vlak is, maar driedimensionaal is: leven met je zelf, met anderen, met God. Het vertrouwen op God verrijkt het leven. Dit basisvertrouwen dat er van je gehouden wordt, is tegelijk een uitnodiging om te begeren wat God begeert, namelijk het aanvaarden van andere mensen zoals ze zijn.
Door te vertrouwen op God krijgt onze levensweg hoogte en diepte. Op die weg worden we gedragen als op de vleugels van een arend (Exodus 19, 4). Overigens hoort hierbij dat we de versteende beelden die we onwillekeurig van God maken, steeds weer omver halen. Dat aandurven is ook een uiting van vertrouwen. We weten niet waar ons levensweg heengaat, we vertrouwen erop dat deze niet zonder meer afgebroken wordt door een val in een afgrond, maar dat, als we vallen, God ook daar is, al weten we niet wat dit voor ons betekent en wie God is.
Beste meneer Lascaris, ik lees uw columns elke maand graag. Maar ik ben ongelovig. Kan ik dan toch vertrouwen hebben in deze wereld volgens u?
Het is altijd mogelijk om te vertrowuen op iets of iemand anders, Zo was een tijdje geleden het heel gewoon te vertrouwen op het marxisme, je ziet dat veel mensen hun vertrouwen stellen op Wilders. De vraag blijft altijd; hoe betrouwbaar is datgene of diegene op wie ik mijn vertrouwen stel. Betrouwbaarheid is hier niet vast te stellen via de methoden van de natuurwetenschap. Maar mensen meoten wel eenkeuze maken zodat ze het leven aandurven.
Wat een goed artikel van de heer Lascaris. Vertrouwen is vooral een overgave aan een vermoeden. Als mens loop je met een blinddoek voor en we weten niet waar de weg ons heenleidt. We lopen op de tast. Onzeker. Dan is er vertrouwen. Maar meneer Lascaris, dit blinde vertrouwen blijkt niet altijd te worden gehonoreerd! Soms is er wel degelijk een kuil waar je in valt. Misschien moeten we durven denken aan hetgeen ons dan wacht…Ik hecht er aan om in die onbekende toekomst te zggen dat ik vertrouwen heb in de God die de Bron is van alles en ik vertrouw er op dat Zijn/Haar hand ons zal opvangen in een situatie die voor ons het einde betekent. God kent geen einde.
Ik durf de gok wel aan. God is Liefde en louter Licht!
ik wil even op je reageren ferdinand in deze wereld kan je niet vertouwen deze wereld word beheerst door leugens. Vertrouw op de heer je God hij wacht op je ferdinand God wil dat niemand verloren gaat maar bij het horen van het goede nieuws van Jezus christus ( is voor onze zonden gestorven zodat wij weer naar God mogen gaan en eeuwig leven hebben in het mooiste heerlijkste wat je ooit hebt mee gemaakt een geweldig leven) een leven zoals die bedoeld is met onze Heer. Neem Jezus Christus aan als je redder en verlosser hij wacht echt op je en houd van je zoveel dat je niet kunt bevatten tog is het waar. Dus in welke situatie je bent geef je over aan God.