“De moslim is het gele viooltje van vandaag”

Twee weken geleden nam je afscheid van de NCRV. Hoe kijk je terug op dit afscheid? En: wat ga je de komende jaren doen?

“Mijn afscheid van de NCRV was fantastisch. Feest met acts, filmpjes, lekker eten en drinken, muziek, dans, schitterende cadeaus en hartelijke toespraken. Onder de klanken van ‘Keep on rockin’ in the free world’ van Neil Young ben ik uitgezwaaid. Ik kijk met een heel goed gevoel terug op alles en voel me oprecht gewaardeerd. Aan waardering heeft het me nooit ontbroken, maar als je het zo in het publiek hoort en meemaakt dan is dat heel bijzonder, ook voor je gezin.
En nu ga ik opgewekt verder in een nieuwe fase. Ik ben bezig met de toelating tot het ambt van predikant. Dus kijk niet vreemd op wanneer ik ergens als voorganger of geestelijk verzorger opduik in kerk of ziekenhuis. Hopelijk kan ik dat part time doen, want daarnaast doe ik nog redactionele dingen voor o.a. Protestant.nl, het spiritueel magazine Vier en ons plaatselijk kerkblad. Ik geniet deze maand ook erg van de Preek van de Leek in Amsterdam. Kortom, geen geranium te bekennen!”

Waar kijk je met de meeste voldoening op terug?

“Natuurlijk hebben we heel veel prachtige levensbeschouwelijke programma’s gemaakt. De laatste tien jaar leefde ik op zondag voor Schepper & Co radio. Ik denk ook met heel veel plezier terug aan het project ‘In een ander licht’ met Stef Bos in 2009. Hij gaf bijbelse personen en verhalen op unieke wijze een nieuwe gestalte. Het leverde een prachtige cd op. Maar programma’s en projecten zijn vluchtig. Wat blijft zijn allereerst de herinneringen aan de vele intensieve contacten met collega’s en vervolgens ook met gasten, aan wie je alles mocht vragen over hun leven en (on)geloof. Mooie herinneringen. Zeer verrijkend!”

Wat was voor jou hét reli-nieuws-moment in al die jaren dat je als journalist/presentator werkzaam bent geweest?

“Kijk, in februari noemde Huub Oosterhuis in Schepper & Co eerdere uitspraken van hem over de kersttoespraak van de koningin ‘een beetje dom’. Het werd nieuws in alle media. Dan heb je dus als programmamakers ‘gescoord’ (met grote dank aan Oosterhuis). Beslist een interessante ervaring. Maar toch. In de jaren tachtig maakte ik voor het programma Rondom het Woord een serie programma’s over het jodendom in Nederland. Ik realiseerde me toen plotseling dat ik geen joden van nabij kende. Grootgebracht met het joodse volk in de verhalen van het Oude Testament, maar onwetend over de nog onder ons levende joden en hun verdriet. Want het ging in die serie vaak over de oorlog. Ik sprak onder anderen met de schrijfster Ida Vos (overleden in 2006). Ze schreef korte regeltjes: ‘Eén geel viooltje tussen tientallen paarse bloeit moedig verder’. Over de ene joodse mens in de massa die toch verder moet. Ik vond haar pijn aangrijpend. Het doet me nu ook beseffen hoe gevaarlijk het is om allerlei oordelen te hebben over ‘de vreemdeling’ in ons midden. ‘De moslim’ is het gele viooltje van vandaag. We weten weinig van moslims en we kennen ze meestal ook niet.”

Hoe denk je over de nieuwe ontwikkelingen rond IKON-ZVK-RKK-KRO-NCRV?

“Deze fusie lijkt me een buitengewoon logische stap. Hier ligt een uitgelezen kans om de krachten te bundelen en om op een vernieuwende manier met geloof en levensbeschouwing bezig te zijn. Het spijt me dat ik het niet meer van dichtbij meemaak. Overigens hoop ik wel dat de bezuinigingen niet te veel roet in dit eten strooien, want makkelijk zal het niet worden de komende jaren. Ik reken op veel frisse, nieuwe programma’s en wie weet is dit de kans voor een reli-soap of voor reli-satire.”

Is er toekomst voor de reli-journalist in Nederland?

“Natuurlijk. Meer dan ooit. Religie is buitengewoon fascinerend, onuitroeibaar en onvermijdelijk. Er is niet zo veel begrip voor. Dus er is werk aan de winkel om het uit te leggen. Religie zal ook echt niet achter de voordeur verdwijnen. Wie dat denkt of hoopt, onderschat de betekenis en de kracht van geloof en levensbeschouwing, ook in het publieke domein. Ik hoop alleen wel dat we de aandacht een beetje kunnen richten op de echt belangrijke zaken. Geen hyperige jacht op boerka’s en kastijdende dominees. Verdiep je in de achtergrond van elkaar en luister naar elkaar in een harde en hardhorende samenleving. Mooie taak!”