Geraldine Henneghien, een moeder die haar zoon verloor in Syrië en nu zoekende jongeren en teruggekeerde Syrië-strijders en hun families opvangt in het kenniscentrum De Weg Naar, heeft het licht gegeven aan Fatima van Antwerpen, omdat zij een bijzondere moeder is die haar grootste kracht vindt in haar geloof.
“Licht betekent voor mij vrede, liefde en verdraagzaamheid voor iedereen. Het is ook, in alle context van deze woorden, samen zijn met mijn dierbaren en daarin rust vinden. Speciaal in deze mooie periode van het jaar, maar eigenlijk zou het hele jaar door een mooie, lichte tijd moeten zijn.
Maar helaas ken ik af en toe ook een donkere periode, een periode van persoonlijk groot verdriet. Onze lieve Heer Allah God is het grootste licht voor mij, omdat Hij mij heeft geholpen met mijn grote verdriet dat ik meemaakte in het afgelopen jaar. Door het bidden, door smeekgebeden en door alle positieve dingen die ik kreeg, zoals bijvoorbeeld de steun die ik kreeg van vrienden, is en blijft er dát licht dat ik in mijn hart voel.
Een tekst die dit licht in mijn hart prachtig verwoordt luidt: “Peace. It does not mean to be in a place where there is no noise, trouble or hard work. It means to be in the midst of those things and still be calm in your heart’ (onbekende auteur).
Door alles heen, zie ik het licht in mijn kinderen en het licht in de glimlach van de medemens. We kunnen overal licht gebruiken en vooral in ons hart. Ik hoop dat ik licht heb toegebracht, gewoon door er te zijn voor iemand die mij nodig had. Toen ik het nodig had, kreeg ik oneindig veel licht van mijn familie en vrienden. Licht wat ik nog steeds van hen ontvang.
Ik wil dan ook graag het licht doorgeven aan iedereen die mij licht heeft gegeven. In het bijzonder draag ik het licht op aan mijn kinderen, zij bevestigen het licht in mij.”
