“Het thuisgevoel terug in de wijk”

Waarom bent u met VanHarte Resto’s begonnen?

“Ik heb voor Artsen Zonder Grenzen een groot deel van de wereld gezien. Ik ben in Afrika geweest, in Zuid-Amerika, in het Midden-Oosten en ik zie de mensen uit die werelddelen nu terug in Nederland. En dan valt het me op dat die verschillende culturen hier zo ver van elkaar afstaan en dat wil ik graag zien veranderen. Mensen wonen bij elkaar in de wijk, maar ze kennen elkaar niet meer. We proberen het thuisgevoel terug te brengen in de wijk en door samen te eten leer je elkaar een beetje kennen.”

En werkt het?

“Kom een keer kijken zou ik zeggen. Momenteel hebben we 15 Resto’s over het hele land. We zijn gemiddeld twee, drie dagen in de week open en het zit praktisch iedere avond vol. Er komen mensen van verschillende culturen en lagen van de samenleving: de huisarts, de wijkagent, de imam, de dominee, de ouderenconsulent en de wethouder. Dat zijn allemaal mensen die naar van VanHarte Resto’s komen en ze vertellen tijdens het eten wat ze in de wijk doen. Dat is hartverwarmend om mee te maken. We koken halal want dat maakt het richting moslims gemakkelijker om te komen eten. De gerechten die we klaarmaken komen uit alle werelddelen, maar er staat ook wel eens gewoon spruitjes op het menu. Het is zo leerzaam om eens met iemand te praten van een andere cultuur. Er zijn veel vrijwilligers die zich melden om te komen koken of die op een andere manier willen helpen. Marokkaanse dames, Surinaamse dames, autochtone dames, leerlingen van VMBO scholen, mensen uit de reclassering, maar ook mensen uit het bedrijfsleven vinden het leuk om te komen koken.”

Hoe kunt u de grote belangstelling verklaren?

“Er is een enorme behoefte aan ontmoeting. Iedereen voelt dat we te ver van elkaar af staan. Alleen: mensen weten niet hoe met elkaar in contact te komen. Hoe leer je je Turkse buurvrouw kennen bijvoorbeeld? Als je elkaar in ons restaurant tegenkomt, dan is het al gemakkelijker om een praatje te maken dan als je elkaar op straat tegenkomt. Mensen uit de wijk ontmoet je bij VanHarte Resto’s, dat is onze slogan.”

Welke onderwerpen worden besproken aan tafel?

“Nou van alles; werk, liefde, geluk, problemen en verwachtingen. Eigenlijk alles wat mensen bezighoudt. Maar we hebben ook speciale thema-avonden zoals over de zorg in Nederland. We zetten dan ouderen en jongeren bij elkaar om daarover van gedachten te wisselen. Laatst hadden we een sociale cohesie-diner waar de leefbaarheid in de wijk werd besproken. Het kan verder ook over politiek, religie of economie gaan. Het is ook mogelijk voor organisaties om over hun werk te komen vertellen. Laatst hadden we iemand van de bibliotheek bijvoorbeeld die kwam vertellen over de speciale week over Bolivia. De eettafel is uiteindelijk een startpunt en van daaruit werken we weer verder. Geregeld gaan we na het eten nog naar het theater of naar een museum. Op die manier leren we nog meer van elkaar.”

Samen eten lost de echte problemen uiteindelijk toch niet op?

“Inderdaad, samen eten lost de problemen in de samenleving niet op, maar het is beter dan niets doen. Het is altijd goed voor je eigen beeldvorming om kennis te maken met iemand uit een andere cultuur. Nederland is echt veranderd vergeleken met 25 jaar geleden; zoveel nieuwe culturen en religies in ons land! Het is in ieder geval belangrijk om te weten hoe iemand uit Ghana bijvoorbeeld denkt en dingen beleeft. Omdat we nu met zoveel verschillende culturen en de bijbehorende denk en handelwijzen leven, is het belangrijk om daar tenminste iets van te weten. Dat is nu niet het geval en daardoor kunnen miscommunicatie en problemen ontstaan. Mensen gaan zich buitengesloten voelen en uiteindelijk misschien zelfs afzetten tegen de maatschappij. Dat is in feite wat er nu gaande is: te veel mensen vallen buiten de boot omdat ze een ander geloof of cultuur hebben bijvoorbeeld. Ze worden vreemd aangekeken, bevooroordeeld en uitgesloten. Nederland moet deze mensen meer het gevoel geven dat ze ook echt deel zijn van de maatschappij. We moeten iedereen die in Nederland leeft opnemen in de samenleving zonder onderscheid te maken. Mensen moeten zich thuis kunnen voelen in Nederland. Het mag niet uitmaken welk geloof of achtergrond je hebt. Het is een taak van alle Nederlanders om andere culturen te leren kennen.”