Het zou Jezus kwaad maken: Aram-Naharaim, de bestreden bijbelnatie

Waar komen de Arameeërs oorspronkelijk vandaan?

“Het Inheemse Aramese volk komt uit een gebied dat sinds begin 1900 verdeeld is in de staten Irak, Syrië en Turkije. Toen het oude testament van de Bijbel vertaald werd in het Grieks, werd de oorspronkelijke benaming voor onze bakermat – Aramnahrin in het Aramees, Aram-Naharaim in het Hebreeuws – vertaald in Mesopotamië.
Het noorden van Aram-Naharaim werd Paddan-Aram genoemd; dat betekent vlakte/land van Aram, waar bijbelse figuren als Abraham en Jacob hebben vertoefd zoals te lezen is in Genesis 24.
Na de komst van Jezus Christus hebben veel Arameeërs de leer van Jezus Christus aanvaard en samen met zijn apostelen, en de bekeerde joden, de Syrische kerk van Antiochië opgericht: hier werden de volgelingen van Jezus voor het eerst ‘christenen’ genoemd (Handelingen 11:26). Na het aanvaarden van het christendom werden zij Syriërs genoemd, waarmee zij zich onderscheidden van niet-christelijke Arameeërs”

Zijn de oorspronkelijke Syriërs dan geen Arabische moslims?

“Nee, het is zo dat de Arabische veroveraars van Mesopotamië zichzelf ‘Syriërs’ gingen noemen. De miljoenen niet- christelijke Arameeërs die ooit gedwongen of vrijwillig tot de islam bekeerd zijn, staan tegenwoordig vooral betekend als ‘Arabieren’, ‘Turken’ of ‘Koerden’.”

U bent voorvechter van de belangen van de Arameeërs en het oorspronkelijke culturele erfgoed. Maakt u zich kwaad of zorgen om de huidige positie van Arameeërs?

“Beide. Ik vind het onvoorstelbaar dat Arameeërs tegenwoordig niet erkend worden in de landen van hun voorvaderen. Wat weinig mensen weten, is dat de koloniale en plaatselijke machthebbers in Mesopotamië sinds de 16de eeuw heel doelbewust verdeeldheid tussen Arameeërs willen creëren, namelijk door het volk te overtuigen van elkaars etnische en religieuze diversiteit. Dat is heel listig: door ophitsingen en conflicten tussen Arameeërs zelf, wordt er voor gezorgd dat wij onze gemeenschappelijke afkomst, rechten en grondgebied vergeten en geen grote vuist slaan.”

Kunt u dan een aantal voorbeelden geven van mensenrechtenschendingen?

“Belangrijkste is dat we nergens in het Midden-Oosten erkend worden als etnische minderheid, noch als de oorspronkelijke bewoners van het grondgebied Aram-Nahrin. Als gevolg worden daar in geen enkel land onze culturele rechten erkend en gerespecteerd. Om maar een voorbeeld te geven: in een land als Turkije, dat pretendeert een democratische rechtsstaat te zijn, bestaat er geen officiële erkenning van de Arameeërs als minderheid, noch voor de Aramese taal. In feite worden Arameeërs dus als tweedehands burgers behandeld: als vreemdelingen in de landen van hun voorvaderen. Het Westen trekt zich daar helaas nauwelijks iets van aan.”

Bedoelt u dat het Westen het respect voor de rechten van Arameeërs zou moeten afdwingen aan het Midden-Oosten?

“Ik bedoel dat de machthebbers daar vaak goede connecties hebben met de Westerse mogendheden, en dat het Westen in principe dus makkelijk haar macht zou kunnen aanwenden om ervoor te zorgen dat onze rechten erkend worden. De schendingen zijn dus niet alleen de schuld van de fanatieke Midden-Oostenpolitiek, maar ligt ook bij de onverschilligheid van het Westen. Zonder druk van het Westen zijn alle pogingen om de Arameeërs te verenigen tot mislukking gedoemd. Daarom hebben wij op 22 augustus 2007 een brief gestuurd aan George Bush, Nicolas Sarkozy en Gordon Brown.”

Westerse media berichten weinig over de situatie van Arameeërs. Leeft de problematiek wel genoeg onder Arameeërs zelf?

“Feit is dat diverse Aramese organisaties en instellingen juist gesteund worden door Westerse ‘wetenschappers’ om ons tegen elkaar op te zetten. Als je deze wetenschappers aanspreekt op hun morele verantwoordelijkheid, dan lijken ze nergens van af te weten. Als mensenrechten organisatie hebben wij helaas ook onplezierige ervaringen met sommige media, die doelbewust een foutieve voorstelling geven van ons volk.”

Wat houdt die verkeerde voorstelling in?

“De gedachte dat er geen sprake is van een gemeenschappelijk Aramees erfgoed. Koloniale machthebbers doen dat door ‘te spelen met woorden’: ze spreken bijvoorbeeld al eeuwenlang over ‘Assyiërs’ (sinds de 19de eeuw) en ‘Chaldeeërs’ (sinds 1553) alsof het twee volken met onverenigbare culturen en geloofsovertuigingen zouden zijn. Veel Arameeërs zijn in dit ‘etnisch onderscheid’ gaan geloven, maar ook de media nemen deze propaganda voor waar aan.”

Bestaat er dan nog wel enige culturele verbondenheid tussen Arameeërs wereldwijd?

“De Arameeërs in het Midden-Oosten zijn sterk verdeeld en onderlinge samenwerking is ver te zoeken. Verder is het zo dat de meeste Arameeërs verdeeld zijn over Iran, Irak, Turkije, Syrië, Jordanië, Libanon en Israël. In Nederland bestaan er, zoals elders in de wereld, Arameeërs die de religieuze benamingen “Assyriërs” en “Chaldeeërs” als etnische benamingen gebruiken om zich te identificeren, en Arameeërs die trouw zijn gebleven aan het gemeenschappelijke en rijke Aramese erfgoed, zoals opgetekend in de eeuwenoude inheemse Aramese geschriften.
Een andere punt is natuurlijk dat de Arameeërs die bijvoorbeeld uit Turkije afkomstig zijn een andere mentaliteit hebben dan de Arameeërs die bijvoorbeeld uit Syrië of Irak afkomstig zijn.
Ik vind het van cruciaal belang voor de Arameeërs om hun kinderen op te voeden binnen het raamwerk van onvervalste Aramese erfgoed, de Aramese taal, de Aramese gebruiken en tradities, inclusief de zuivere christelijke morele standaarden. Helaas blijkt maar al te vaak dat velen onder ons volk niet met vrijheid kunnen omgaan. Ze begrijpen niet dat vrijheid verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Ik hoop dat ons volk in de landen van de diaspora opstaat en leert om op te komen voor hun rechten en niet in slaap vervallen in het “luxueuze” leven van het Westen.”

U noemde het niet erkennen van het historische en cultuurreligieus erfgoed een grote mensenrechtenschending. Wordt dit recht door veel Arameeërs bevochten, gezien de onderlinge verdeeldheid?

“Ik geloof dat het aantal voorstrijders kan toenemen. Steeds meer Arameeërs nemen via wetenschappelijke opleidingen kennis op van de rijke Aramese beschaving en zijn daar trots op; of van de onrechtvaardigheden, waarvoor het onbehagen toeneemt. De kennis over onze Aramese (dus niet Assyrische!) taal, de genocides, en onze christelijke wortels herleeft zo onder steeds meer Arameeërs. De gerenommeerde hoogleraar prof. Sebastian Brock (Cambridge, Oxford) meent overigens dat de vooruitgang van de wetenschap nooit had kunnen plaatsvinden zonder de Arameeërs van vierduizend jaar geleden.
De vrijheid van uitdrukking in het Westen stelt de Arameeërs gelukkig in staat om hun culturele tradities en gebruiken te onderhouden, maar ook om steeds meer verenigingen en (politieke) organisaties op te richten.”

Wat verwacht u van Arameeërs voor een geslaagde mensenrechtenstrijd?

“Eerst moeten Arameeërs met tranen in hun ogen erkennen dat alle eeuwenoude en huidige problemen – van vervolgingen en diaspora’s tot discriminatie en etnische zuiveringen – hoofdzakelijk te wijten zijn aan hun eigen verraad jegens God Yahweh, de God van Abraham, Isaak en Jacob die Zich in Jezus Christus aan de wereld heeft geopenbaard.
Daarnaast moeten Arameeërs (inclusief Assyriers en Chaldeeërs) zich in hun etnische identiteit en vlag met elkaar verenigen. Zo staan we samen sterk en kunnen we respect afdwingen bij omliggende volken in het Midden-Oosten. Miljoenen islamitische Arameeërs kunnen zo bovendien bewust gemaakt worden van hun Aramese identiteit”

Het stichten van een onafhankelijke, Aramese staat: zou dat geen welverdiende beloning zijn na zoveel ellende en strijd?

“Er zijn Aramese organisaties die daar inderdaad naar streven, maar wij vinden dat onrealistisch gezien de verspreiding van Arameeërs over het Midden-Oosten en de instabiliteit in dit gebied.”

Stel dat een Aramese natie-staat toch erkend zou worden: met welke criteria voor burgerschap en wetgeving zou u deze dan inrichten?

“In zo’n staat zouden dan zowel christelijke als niet-christelijke Arameeërs op gelijke voet met elkaar moeten leven. De grondwet dient seculier te zijn, met strikte scheiding tussen kerk en staat, waarbij de vrijheid van godsdienst in de grondwet wordt gegarandeerd, zonder discriminatie. Alle niet-Aramese minderheden dienen hun taal, religie en cultuur in volle vrijheid te onderwijzen en te beoefenen.”

Komen Arameeërs ook met wapens op voor hun waarden en belangen?

“Dat hangt af van de groep. Onze organisatie wil puur informatie verstrekken over ons rijke culturele erfgoed, mensen bewust maken van de schendingen, en vreedzaam strijden voor de erkenning van onze rechten. We doen zelfs een handreiking naar onderdrukkers om te onderhandelen.
Maar de Arameeërs die de religieuze benaming ‘Assyriërs’ hanteren als etnische naam, gaan een stuk verder en claimen inderdaad erkenning van het vroegere geografische ‘Assyrië’ als onafhankelijk staat. Sommigen onder hen gaan zelfs zover dat ze inderdaad de pad van terrorisme en fanatisme opgaan. Zo hebben zij bijvoorbeeld in 1993 een verbond met de PKK gesloten om gezamenlijk te strijden voor de bevrijding van ‘Assyrie/ Koerdistan’. In Irak heeft deze groep sinds het ten val brengen van Saddam Hoessein in 2003 steeds gepleit voor een onafhankelijke enclave in de vlakte van Nineve in het noorden van Irak, met alle gewelddadige gevolgen van dien. Recentelijk zijn ze weer een verbond aangegaan met onder andere de Moslimbroederschap in Syrië om het land te “bevrijden”. Omdat wij op onze website als enige Aramese organisatie hier duidelijk stelling tegen nemen, worden wij door deze groepen bedreigd.”