“Jongere generatie in Israël en Palestina geeft hoop”

Wie is Frederique Windhorst?

“Ik ben 32 jaar, woon in Amsterdam en werk als beleidsadviseur voor de gemeente Amsterdam. Ik heb het grootste gedeelte van mijn jeugd gewoond in Hattem (Gelderland). Ik ben gereformeerd opgevoed, maar ben nu niet meer aangesloten bij een kerkelijke gemeente. Dat wil niet zeggen dat ik niet in God geloof. Thuis was altijd veel betrokkenheid met Israël. Hierdoor ben ik veel gaan reizen in het Midden-Oosten en raakte ik gefascineerd door de regio.”

Wat is Stichting Windows for Peace voor een stichting?

“De Stichting Windows for Peace Nederland is de Nederlandse tak van de stichting Windows For Peace Channels for Communications (Windows CfC). Dit is een NGO die zich sinds 1991 inzet om de dialoog tussen Israëlische en Palestijnse kinderen en jongeren te bevorderen. Een belangrijk project van Windows is het maken van een magazine door Israëlische en Palestijnse jongeren. Op die manier probeert zij jongeren mee te nemen in de belevingswereld van de ander. Het doel van de Nederlandse tak is om naast het ondersteunen van de Israëlisch/Palestijnse hoofdorganisatie, ook te werken aan de dialoog over het conflict hier in Nederland. Het bestuur bestaat op dit moment uit mijzelf, rabbijn Lody van de Kamp en Franciska Koelewijn. Lody heeft veel contacten in de samenleving met moslims en is ook goed bekend met joods Nederland. Franciska heeft veel ervaring in het onderwijs.”

In Nederland zijn al vele organisaties, groepen en stichtingen die zich bezighouden met Israël en Palestina. Waarom dan toch weer een nieuwe stichting?

“Er zijn inderdaad veel initiatieven waarbij er onderlinge contacten zijn, maar waar juist niet gesproken wordt over één heikel punt en dat is het conflict zelf. De hoofdorganisatie Windows CfC en de Nederlandse tak willen de dialoog tussen een specifieke groep, namelijk kinderen en jongeren, ondersteunen. Het is belangrijk dat de jonge generatie met elkaar in contact komt en van elkaar kan leren. Wat is hun belevingswereld en wat zijn hun gevoelens en meningen? Het leren over de vijandbeelden heen te stappen. Ik geloof dat je pas over een eventuele oplossing kan praten, als je de ander beter begrijpt.
Verder is ons doel niet om met dé oplossing te komen. Je ziet constant een herhaling van veel discussies over grenzen, de politieke partijen en veiligheid. Hierbij zijn het vaak de extremere partijen die de aandacht opeisen. Ik weet dat het merendeel van de mensen juist gematigd denkt, maar die stem wordt niet voldoende gehoord. Wat mij betreft ligt de basis juist in het van onderaf bij de kinderen een beweging creëren, gericht op vertrouwen leren hebben in de ander.”

Welke rol speelt religie in jullie activiteiten?

“Wij willen dat kinderen en jongeren al dan niet met een religieuze achtergrond met elkaar leren omgaan. Hierbij moeten we juist boven de diverse religieuze dimensies uitstijgen en met elkaar in gesprek gaan. Het gaat om het ondersteunen van de discussie en jongeren leren omgaan met de standpunten van en tussen mensen. Concreet willen we in de toekomst met de ideeën en methodes van Windows CfC (de hoofdorganisatie) ook hier in Nederland aan de slag gaan. Bijvoorbeeld met een debattraining of een lespakket voor scholen. Hierbij is het uitgangspunt dat de dialoog niet zal gaan over de oplossing van het conflict.”

U gaf eerder aan al meerdere keren in Israël en Palestina te zijn geweest. Hoe vond u de situatie daar? Wat heeft de meeste indruk op u gemaakt?

“Ja, ik ben er meerdere malen geweest. Onder andere heb ik een jaar gestudeerd aan de Hebrew University in Jeruzalem. Hierbij woonde ik in Oost-Jeruzalem. Dit was vanwege de Tweede Intifada en de gebeurtenissen van 11 september in de VS een enorm intensieve periode. Tijdens mijn verblijf hebben de ‘gewone mensen’ de meeste indruk op mij gemaakt. De mensen die ondanks alles met elkaar leven in de stad, een praatje maken op de markt of de moslims en joden die samen op de universiteit zaten.”

Geleidelijk aan wordt de waarde van het conflict in de interreligieuze dialoog steeds meer benadrukt. Zou dat ook niet een belangrijke les kunnen zijn voor de situatie in Israël en Palestina?

“Ik denk dat dit belangrijk is. Interreligieuze dialoog betekent niet dat je probeert om tot één standpunt te komen. De verschillen die je gaandeweg ontdekt kunnen zorgen voor conflicterende opinies. Die moet je niet toedekken, maar je moet juist met onderling respect de discussie aangaan. Ik ben ervan overtuigd dat in het christendom, jodendom en de islam voldoende elementen worden aangedragen om op een andere manier met conflicten om te gaan. Als onderdeel van de dialoog leert religie ons juist om op een vreedzame manier met elkaar om te gaan.”

Welke personen of ontwikkelingen geven u hoop als u kijkt naar de situatie in Israël en Palestina?

“Volgens mij zijn dit de Palestijnse Fatma uit Gaza-stad die uren in de rij moet staan bij een checkpoint van het Israëlische leger of de joodse Miriam uit Tsederot die niet naar school kan vanwege de raketbeschietingen. Die samen willen leven en spelen, maar dat niet mogen of kunnen. Het is de jongere generatie die hoop geeft. Als we geduld kunnen opbrengen, komt er een generatie die heeft geleerd om ook in conflictsituaties met elkaar om te gaan zonder gevoelens van vijandschap. Het begint in het klein, dus dat er jonge journalisten van beide partijen samen een krant maken is voor mij een hoopvolle ontwikkeling.”