Leo van Lierop heeft een bestuurlijke variant op het Energielabel ontworpen, ‘kieslabel’. Dat label laat zien hoe milieuvriendelijk een politieke partij is: een A is dan de groenste keuze, terwijl een F de partij in felrood zet die het milieu het meest belast. Hij heeft de uitspraken en het beleid van de meeste politieke partijen geanalyseerd op duurzaamheid. “Handig voor kiezers die hun groene keuze door feiten willen laten beïnvloeden.”
Urgentie
Van Lierop vertelt wat hem inspireert om het klimaatlabel te ontwikkelen: “Sommigen verwachten het niet, een man die in de bouw werkt en zich druk maakt om het klimaat. Het begon met de teleurstellende klimaatconferentie in 2009 in Kopenhagen. De wetenschap, die toen al de alarmbellen liet rinkelen, had kennelijk niet genoeg overtuigingskracht bij de regeringsleiders. Ik had geen reden om aan de wetenschap te twijfelen en ben mij in de klimaatdiscussies gaan verdiepen. Het Rijk heeft er wel vertrouwen in dat we het klimaatakkoord van Parijs gaan halen. Ik ben benieuwd. De maatregelen moeten eerst nog gespecificeerd worden, daarna moet het akkoord door 28 lidstaten ondertekend worden, en het gaat pas in 2020 van kracht. Die ‘maatregelen’ betekenen eigenlijk dat we, voor een groenere leefstijl, de hele productie-en consumptie-industrie radicaal omvormen. Dat kost klauwen met geld, en geen burger gaat die prijs betalen als de urgentie ervan niet duidelijk genoeg is.”
Onzin?
“Nu zijn alle partijen het wel eens dat schonere lucht en meer groen de kwaliteit van ons leven bevorderen. Dat blijkt ook uit enquêtes van het Sociaal & Cultureel Planbureau. Kun je niet omheen. Ook ‘rechtse’ partijen zijn daarom voor meer biomassa, kernenergie en duurzame techniek. Maar hogere milieubelasting of windmolenparken – nee, dat vinden ze maar onzin. Je kunt gemakkelijk stemmen winnen als je blijft herhalen dat de klimaatdreiging wel meevalt en de kosten niet gerechtvaardigd zijn. Maar als we de kop in het zand blijven steken betalen we uiteindelijk een veel hogere prijs. Het lukt ons dan niet om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2 graden Celsius. Onderzoeksbureaus van de Verenigde Naties waarschuwen dat we afstevenen op een temperatuurstijging tot 4 graden. De zeespiegel zou daardoor tussen 2060-2100 stijgen van 0,5 tot 2 meter. Als dat gebeurt, dan zijn de gevolgen voor Nederland niet te overzien. En geen techniek die ons daartegen kan beschermen.”
Echte tsunami
“Het klimaatlabel stemt niet positief. Van donkerrood voor de CDA, VVD, FvD en PVV, die de urgentie ontkennen of relativeren, tot felgroen voor GroenLinks en Partij voor de Dieren, die concrete maatregelen voorstellen. Als we de voetjes op het droge willen houden, zullen we als overheid en maatschappij met meer overtuiging aan de slag moeten. Sommigen zullen de betrouwbaarheid van het label betwisten, suggereren dat het een momentopname is. Maar zelfs die klimaatsceptici zullen het gekissebis tussen links en rechts moeten betreuren. We werden als land ooit geprezen om ons poldermodel, een manier van politiek bedrijven waarbij links en rechts samenwerkten om de voetjes op het droge te houden, ‘polderen’. Laten we ophouden met bakkeleien over migrantenstromen. Als we zo doorgaan, krijgen we een echte tsunami en valt de polder niet meer droog te houden. In dat opzicht zijn onze verschillen ogenschijnlijk, want uiteindelijk willen we allemaal dat Nederland in de toekomst bewoonbaar blijft.”
Info: Kiesklimaat.nl, Klimaatlabel.nl.
