Haar EP bestaat uit vijf liedjes, getuigenissen over de donkerste, meest uitdagende periode van haar leven waarin haar geloof op de proef werd gesteld. Ze neemt de luisteraars mee in een emotionele achtbaan.
“Zes jaar geleden ben ik naar Nederland verhuisd, en ik studeer nu zang aan het Utrechts Conservatorium,” vertelt Armani. “Ik moest mijn geboorteland verlaten door de oorlog. Samen met mijn moeder, broer en oma ging ik naar Nederland. Mijn vader is het hoofd van de Armeense Evangelische Gemeenschap en wilde daarom blijven om de mensen daar te helpen. Eén keer per maand komt hij bij ons in Nederland.”
Ze groeide op in een christelijk, muzikaal gezin. “Mijn moeder is componist en arrangeur, dus er was altijd muziek in huis,” vertelt ze. “En mijn tante is jazz-zangeres en mijn grootmoeder speelde ook piano. Ik begon te zingen in de kerk met mijn moeder terwijl mijn vader preekte. Het was altijd een gezinsactiviteit.”
“Thuis woonden we op de campus van de kerk waar ook mijn school was. Daar creëerde ik mijn veilige en gelukkige bubbel om te ontsnappen aan de realiteit, sinds de oorlog begon toen ik dertien was en waar ik mijn hele tienertijd heb doorgebracht. Toen ik naast de kerk woonde, was mijn geloof sterk en stabiel, maar toen ik die sfeer moest verlaten en het leven een uitdaging werd, werd mijn geloof op de proef gesteld.”
“Een nieuw leven opbouwen in een vreemd land was een grote uitdaging voor me. In Syrië was het niet meer veilig, maar in Nederland voelde ik me ook niet echt veilig omdat mijn stabiele omgeving van familie en vrienden ineens wegviel. In het begin was ik nog niet klaar om mijn verhaal, angsten en emoties onder ogen te zien. Ik probeerde dat zoveel mogelijk aan de kant te schuiven en wilde gewoon doorgaan met mijn leven. Ik had namelijk een doel voor ogen, ik wilde die persoon voor anderen zijn die ik op dat moment zelf zo hard nodig had. Ik wil nu anderen aanmoedigen om hun dromen na te jagen, dat is wat ik zelf ook ben gaan doen.”
Armani besloot auditie te doen voor het conservatorium. De tweede keer lukte dat. “Ik kon eindelijk beginnen aan de studie die ik zo graag wilde doen. Langzaam kwam er weer wat meer licht in mijn leven, en viel alles steeds meer op zijn plek. Ik ging inzien dat het tijd was om mijn verhaal onder ogen te zien, om het uiteindelijk te kunnen accepteren. Ik ging erover schrijven, en uiteindelijk heb ik daar een EP van gemaakt met vijf nummers die allemaal een verschillende periode uit mijn leven na de oorlog representeren. Ze hebben een specifieke volgorde, en beginnen vanaf de donkerdere periode. Deze liedjes zijn vooral ballads. Halverwege worden de liedjes, net zoals mijn verhaal, meer hoopvol en opgewekter. Mijn verhaal bepaalt dus het genre, in plaats van andersom.”
Op 11 juni gaat ze de nummers voor het eerst voor publiek zingen op haar release-concert in Theater Kikker in Utrecht. Armani: “Ik ga het uitvoeren met mijn eigen band, een kopertrio, een strijkkwartet, backing vocals en een achtergrondkoor. Als kers op de taart ga ik nog drie nieuwe nummers zingen als vervolg op mijn verhaal. Ik wil dat mensen na mijn concert naar huis gaan met een gevoel van nieuwe inspiratie om het mooiste van hun leven te maken, zonder angst. Omdat het nooit te laat is om dat te doen.”
Bekijk de website van Armani en kijk voor meer informatie over het release-concert op de website van Theater Kikker.
