Dat De Korte met dit gebaar in de problemen zou komen was te voorzien. Om aan die problemen tegemoet te komen schreef hij met Pinksteren een brief om zijn beweegredenen te verhelderen. De brief was genuanceerd en deed recht aan de verontrusten over en aan hen die blij waren met de gegeven ruimte. De brief nam de onrust onder een deel van de priesters en gelovigen in het bisdom Den Bosch niet weg. De aanhoudende protesten van hen tegen de gebedsdienst in de Sint Jan deed de bisschop besluiten zijn toestemming om de kathedraal beschikbaar te stellen in te trekken. Omwille van de eenheid binnen het bisdom meende hij niet anders te kunnen.
Hij zegt dat hij het geweten van gelovigen niet mag kwetsen en zijn broeders en zusters aanstoot geven. Wat hij zich niet realiseert is dat de LHBT-gemeenschap, met name de rooms-katholieken onder hen, deel uitmaakt van die geloofsgemeenschap waarvoor hij opkomt. Niet alleen hen, maar ook hun ouders en familie, worden buiten de gemeenschap gesloten alsof zij geen zusters en broeders zijn. Een uitgestoken hand die zegen belooft terugtrekken, verandert die zegen in een klap in het gezicht. Hoe onbedoeld ook door deze goedwillende bisschop.
“Het recente besluit van de bisschop heeft het wantrouwen gevoed en verdiept in de zin van: zie je wel, ze zijn niet te vertrouwen.”
Binnen de LHBT-gemeenschap heerste de overtuiging dat de rooms-katholieke kerk en daarbinnen, met name de leiders, paus en bisschoppen, niet te vertrouwen is. De wijze waarop de paus homo’s tegemoet trad – wie ben ik om over hen te oordelen? – en het gebaar van bisschop De Korte om niet alleen de kathedraal beschikbaar te stellen maar hen ook te zegenen bracht hoop. Gezien de reacties die ik hoor in LHBT-kringen en zie op facebook heeft het recente besluit van de bisschop het wantrouwen gevoed en verdiept in de zin van: zie je wel, ze zijn niet te vertrouwen.
Toch betekent dit niet dat de deur opnieuw is dicht gegooid en op slot gedraaid. De bisschop geeft aan in zijn brief dat zijn besluit geenszins betekent “dat ik het gesprek tussen onze Kerk en de homoseksuele gemeenschap niet wil voeren.” Ik vergeef hem dat hij ook in deze uitspraak suggereert dat homoseksuelen niet tot onze Kerk behoren. Uit eigen omgang als woordvoerder van het Werkverband van Katholieke Homo-Pastores met hem weet ik dat onderling vertrouwen, verbondenheid en dialoog hem dierbaar zijn. Ook de gezamenlijke verklaring van het COC en het LKP (Landelijk KoördinatiePunt groepen kerk en homoseksualiteit) spreekt naast het voorlopig weer in het slot gooien van de kerkdeur de verwachting uit dat deze bisschop de komende jaren de LHBT-gemeenschap niet afschrijft.
Groter acht ik het gevaar dat de priesters en gelovigen in het bisdom Den Bosch die zich niet lieten overtuigen en de druk op de bisschop vergrootten om zijn besluit in te trekken, dit zien als een overwinning. Zij zullen het in dat geval de bisschop lastig kunnen maken pastoraal te handelen, en dwingen besluiten die voortkomen uit dit pastorale handelen niet te nemen of terug te trekken. In het verleden heeft kardinaal Eijk het bisschop De Korte lastig gemaakt. Denk aan de brief die hij schreef aan de leden van de Nederlandse bisschoppenconferentie en de nuntius over het handelen van bisschop De Korte, gedateerd op 6 april 2010, die in het nieuws kwam als een dolkstoot in de rug van De Korte. Het weerhield De Korte niet te handelen zoals hij meende te moeten handelen. Niet deze brief, maar zijn handelen was voor de paus reden hem jaren later te benoemen tot bisschop van ons grootste bisdom. Het geeft mij vertrouwen dat hij zich niet zal laten inpakken door genoemde groep priesters en gelovigen en zal blijven handelen als een herder.
Veertig jaar geleden verscheen het boek: Een mens hoeft niet alleen te blijven -een evangelische visie op homofilie-. (1977) van als ik me niet vergis ds. Brussaardt, pater Goddijn en psychiater Grubben. Toen ik begon aan mijn opleiding psychiatrisch verpleger, begin jaren zestig, leerden wij al dat homoseksualiteit geen seksule afwijking was (hoewel nog wel in de studieboeken als zodanig vermeld). De meningen waren hevig verdeeld de psychiaters en broeder overste (tevens verpleegkundig directeur) vonden dat het geen ziekte was en geen zonde. De rector en zijn medestanders vonden het allemaal ziekelijk en zondig. Ook wij leerlingen waren hevig verdeeld. Nu ruim vijftig jaar verder, en de strijd is nog niet gestreden. Homoseksualiteit is nog steeds een steen des aanstoots. Maar gelukkig zijn we zover gehumaniseerd dat homo’s vervolgen, martelen en andere leuke spelletjes niet meer met hen gepeeld mogen worden. Hoewel, een homo van dak afsmijten toch ook weer niet door iedereen afgekeurd schijnt te worden. Van de ene kant werkt een en ander echt op mijn lachspieren van de andere kant heb ik bij enkele leerlingen mee gemaakt hoe wij als lerarenkorps alles uit de kast moesten halen om een jongen/meisje in bescherming te nemen tegen hun eigen ouders. Ook in de psychiatrie heb ik twee maal mee gemaakt hoe een man gewoon totaal door draaide toen hij ontdekte homoseksuele gevoelens te hebben. En de ouders maar bidden om genezing. In beide gevallen werden de twee mannen het advies mee gegeven: of breken met het milieu, of accepteren dat je doorlopend, je leven lang, de psychiatrische inrichting ingaat en weer uitgaat.
Enerzijds is het echt gewoon lachwekkend anderzijds is het wel zo in en in triest dat je de vraag mag stellen aan bijvoorbeeld priesters en gelovigen die zo’n moeite hebben met een roze viering in de Bossche kathedraal of ze ook maar enig benul hebben wat ze kunnen aanrichten.
Eerder gepubliceerd op de websites van Brabants Dagblad en Mariënburg:
Mariënburg – Vereniging van Kritisch Katholieken – betreurt dat Mgr. Gerard de Korte de beoogde roze viering in de St Jan op 24 juni a.s. – roze zaterdag – afgeblazen heeft. Wij constateren en juichen toe dat de bisschop probeert een warme, gastvrije en inclusieve kerk op te bouwen in plaats van medemensen te veroordelen. Wij spreken onze diepe teleurstelling uit over het gebrek aan tolerantie dat kennelijk sommige priesters en gelovigen noopt de bisschop onder grote druk te zetten. Hun opstelling heeft niets te maken met de navolging van Christus. Bovendien tonen zij weinig feeling met de maatschappij waarin we leven: kardinaal Tobin van Newark in de VS heette dezer dagen een grote groep katholieke LHBT gelovigen welkom in zijn kathedraal, het conservatief-katholieke Ierland heeft sinds deze week een premier die openlijk homo is, ook het conservatieve Servië heeft deze week een lesbische vrouw als premier gekregen, en de leider van de Schotse conservatieven is eveneens lesbisch. Hier past slechts een protest tegen de dictatuur van protesterende conservatieven en een betuiging van medeleven met een lamgeslagen bisschop.
Maar, maar, was het niet juist de Korte die onlangs heeft gezegd dat de kerk niet moest oordelen over wat er in slaapkamers gebeurde? Dat de kerk zich daar niet mee mocht bemoeien? Of heb ik het nou helemaal fout????
Bisschop De Korte heeft zijn toestemming voor de roze viering in de St. Janskathedraal dus weer ingetrokken. Hij schrijft “Ik mag immers ook het geweten van gelovigen niet kwetsen en mijn broeders en zusters geen aanstoot geven.” “Een kleine minderheid van de gelovigen werd door de kwestie in “ernstige gewetensnood” gebracht”, aldus de verslaggeving in Trouw. De ernstige gewetensnood van homoseksuele gelovigen door de kerkelijke leer van “ik behandel je met respect maar wat je doet is tegennatuurlijk” telt alweer minder zwaar. Hun kwetsuren zijn groot en een mogelijkheid tot verzachting wordt voor de zoveelste keer door de kerk in de kiem gesmoord.
Ik geloof dat de bisschop met oprechte bedoelingen toestemming gaf en ongetwijfeld even oprecht met de reacties in zijn maag zit. Hij meent “omwille van de eenheid in het bisdom niet anders te kunnen.” Ik vrees voor de bisschop dat die eenheid in zijn bisdom sowieso een illusie is en ik vind het erg teleurstellend dat hij zijn uitgestoken hand weer terug trekt. Ik hoop dat hij binnen het bisdom en binnen de Nederlandse bisschoppenconferentie zijn rug recht weet te houden.
Ik heb wel medelijden met die de Korte, hij spreekt zich openlijk uit voor het recht op een eigen seksleven (als christen), en dan gaan die andersgerichten een roze carnaval in de kerk willen vieren (zoals gisteren hier in de grachten van Utrecht), ja dan moet je toch eindelijk eens een grens gaan trekken lijkt me, een kerk is geen kermistent.
Een roze carnaval in de kerk? Waarop baseert u dat? Als u de moeite had gedaan zich te (laten) informeren, had u geweten dat het ging om een oecumenische gebedsdienst. Juist dit soort kretologie creëert de sfeer van haat jegens homoseksuelen die ons al eeuwen achtervolgt. Jammer dat u roeptoetert over iets zonder de feiten te kennen. Dat hoop ik althans, want als u ze wel kent, is het schaamteloze laster.
Toen zweeg Dirk in alle talen.
Het roze carnaval was wat ik zag in de kanalen van Utrecht, van de dienst in de kerk heb ik alleen vagelijk gelezen, maar het ging dus wel weer (zoals in de grachten) expliciet om de tentoonstelling van de andersgeaardheid, in een kerk, dat zal zeker de oude getrouwen afschrikken, dus de Korte kon niet veel anders, hij is herder van een kudde. Dat woord carnaval had ik idd beter niet kunnen gebruiken hier.
Dat woord carnaval had ik idd niet moeten gebruiken, ik was het net terug van dat roze carnaval in de grachten hier, en had niet meer dan vagelijk over de kerkdienst gelezen, maar ook hier weer ging het dus om een tentoonstellen van de andersgeaardheid , en nog wel in een kerk. De Korte kon niet anders natuurlijk, vanwege de oude getrouwen die dit veel te ver gaat, per slot is hij herder van een diverse kudde.
Het is mij duidelijk dat u niet weet waarover u praat, zoals u al aangeeft. Vele malen een roze viering meegemaakt die overigens ook toegankelijk zijn voor anders geaarden zoals hetero’s. Nooit was het een tentoonstelling.
De kerk draagt momenteel de schade en de schande van de wijze waarop ze werkte 50 jaar geleden. En nog is dat niet genoeg we doen er nog tientallen jaren bij om het onrecht dat zij nu homoseksuelen aandoen.
Bisschop de Corte begaat twee grote zonden:
een:
een besluit dat hij had genomen terugschroeven en niet doen wat Mozes – een echte hogepriester – deed toen het volk begon te morren en vroegen terug te keren naar de vleespotten van Egypte. Mozes ging verder en bevrijdde zijn volk. Een bisschop die geen Mozes is, is als een huurling voor zijn schapen.
Twee:
Het getuigt van een onmiskenbaar ongeloof in de Schepper van hemel en aarde. Gelukkig is de Kerk daar, de Bisschop en een kleine minderheid vrome maar onbekwame gelovigen zij zullen nu eens en voorgoed rechtzetten wat de Schepper verkeerd gedaan heeft en homoseksuelen buiten schot zetten. Bovendien zijn het niet de homo’s die homo-seksualiteit voortplanten maar heteroseksuelen. Als iemand moet gestraft worden dan zijn zij het wel maar niet de mensen die hun leven hebben ontvangen zoals het hen gegeven is en er dankbaar om zijn.
Mensen die werkelijk geloven dat praktizerende homos zondaars zijn zouden zich eens bijvoorbeeld de vraag kunnen stellen hoe het toch komt dat andere zondaars niet de communie wordt geweigerd en meer van dat leuks. Ik denk bijvoorbeeld aan zondaars die mensen vervolgen, onderdrukken, economisch uitbuiten en hier en daar wat mensen vermoorden. Ik noem maar enkele namen. Hoe was dat ook weer met ene Pinochet, Marcos, Videla, Moegabe. Moet ik ook eerlijk zeggen dat twee vrijende mannen, of twee vrijende vrouwen heel iets anders is dan mensen de dood injagen. Hier komt natuurlijk bij dat een paar mensen de dood injagen zoals ene Bouterse heel iets anders is dan honderden mensen uit vliegtuigen gooien. Ik vond Bouterse niet echt mannelijk, was een beetje soft, had iets homo achtigs. Dat ene Videla te vriend werd gehouden en ene Bouterse niet, lag voor de hand. Nog geen twintig mensen de dood injagen daar dwing je echt geen respect mee af. Enkele honderden juist weer wel. Videla was een echte man, had totaal niets homoachtigs. Dus dat softe onmannelijke en onvrouwelijke seksgedoe dat daar een of andere god zich daar vreselijk over opwindt begrijp ik wel. En de aanhangers van die god staan te joelen en te krijsen wanneer hun god het laat donderen en onweren is voor mij wel te begrijpen. Wat zou de wereld er toch mooi uitzien wanneer het de nazi’s was gelukt de wereld homo rein te maken; rein van Untermenschen en unnutze Esser.
@Binjamin: het is absoluut onnodig, en zelfs sterk verontreinigend, om Videla en Hitler erbij te slepen als het om tolerantie voor seksueel gedrag in NLse kerken gaat. Laat dat dus a.u.b.! Daar heeft niemand iets aan!
Dirk, wat ik duidelijk wil maken is dat homo zijn kennelijk zoiets vreselijks is in een steeds kleinere kring van gelovigen binnen de Romana, dat homos echt hun plaats dienen te weten en dat vreselijke misdaden gepleegd door katholieke machthebbers heel anders beoordeeld worden door het RK leergezag.
We zagen dat eveneens bij het seksueel misbruik waaruit op zijn minst de indruk ontstond dat de daders meer beschermd moesten worden dan de slachtoffers. Wat homos betreft schijnt nog steeds de beuk erin te moeten, wat een klein gedeelte van de gelovigen van de bisschop eist. Bij echte misdadige zonden van machthebbers schijnt het allemaal nogal genuanceerd te liggen. Het komt allemaal zo schizofreen over.
Het is een soort dubbele gijzeling. Het standpunt van de RK is al buitengewoon verstikkend en dan nog de actie van reactionairen. Dat overwin je niet met een tot het uiterste pastoraal standpunt in de hoop op een nieuwe kans. Maar de vraag is natuurlijk wel hoe je hierin geweldloos kunt blijven communiceren. Dat kan alleen als je originele posities inneemt die de zaak omkeren, als het ware de andere wang toekeren. Aanwezig zijn in de kerk als kerkganger waar de viering plaatsvond b.v. Dat zou volstrekt legaal geweest zijn in de opvatting van alle partijen en wellicht ook pastoraal. Presentie zonder interventie kan veel oplossen.
Promiscue gedrag blijft in wezen intrinsiek ongeordend, en bepaald niet onschuldig en of natuurlijk. Bewijs daarvoor is o.a. dat we er regelmatig op gewezen worden toch maar vooral PrEP te gebruiken, anders ga je wellicht dood aan aids/hiv. Veilig vrijen bestaat immers niet! Hetzelfde geldt voor sterk wisselende heteroseksuele contacten: een venerische ziekte hangt altijd boven deze markt der lusten. Geen enkel condoom is immers te vertrouwen en vrouwen die zeggen de pil te gebruiken vaak ook niet. Seks is geen recht. Seks is niet onschuldig te hanteren op onze weg naar meer humaniteit. Zelfdiscipline is altijd gevraagd, en vooral het ontzien van de kwetsbare medemens. Het is die werkelijkheid die men op die kunstmatige vluchtheuvel of dat schuiladres voor lhbt-ers (hun z.g. community) helaas niet onder ogen wil zien, terwijl ze wel van de kerken verwachten bevestigd te worden in haar normaliteit die – mits in praktijk gebracht – nu eenmaal nooit norm kan zijn. Een gotspe. Ja, als hetero of homo mens, als dief en pedo zondaar en of oplichter mag je er altijd zijn, en is God c.q. Jezus enz. er altijd voor jou, spiritueel gezien. Het zijn echter geen ezels die je naar hartenlust mag bespelen en bestijgen. Men moet de kerk dus ook als homo of hetero enz. dus nooit proberen voor het eigen karretje te spannen, want dat blijft laakbaar; ze hebben hun eigen roeping/opdracht van Godswege. Eenieder is en moet altijd zelf verantwoordelijkheid blijven voor zijn/haar eigen gedrag. Wie daar anders over denkt is moreel geïntimideerd of gemanipuleerd/verknipt, om niet te zeggen corrupt. Van de kerken mag men in moreel opzicht een rechtere rug verwachten, en niet dat ze zonder slag of stoot leveren wat gevraagd wordt, toch?!
Bekijk het ook eens gewoon !
Mgr. De Korte wil eenheid bewaren.
Kerkdiensten zijn er voor iedere gelovige; kinderen, volwassenen, ongehuwden, gehuwden, homo’s, hetero’s, LHBT-ers etc. Zonder onderscheid c.q. discriminatie. Naar mijn mening werkt een aparte roze viering juist onderscheid c.q. discriminatie in de hand.
Helemaal mee eens Marcel! het is zo simpel eigenlijk, en ik kan me nauwelijks voorstellen dat anderen dat niet zo zien!
Dat klopt wanneer bijvoorbeeld in de kerk iedereen welkom zou zijn, en in verreweg de meeste kerken is dat gelukkig zo. Helaas zijn er kerken waar aan homos de communie wordt geweigerd. Ook is het zo dat mensen behorend tot een minderheidsgroep, of een onderdrukte groep veelal voor hun gelijkheidspositie moeten knokken, keihard knokken. We kunnen denken aan Maarten Luther King, de dolle Mina’s, enz. Het is een gegeven feit, ook binnen welke religieuze gemeenschap dan ook, dat gevestigde machten met de daarbij behorende gedachten en handelingen zich zullen verdedigen tegen ‘nieuwlichters.’ Soms gaat een en ander met geweld gepaard en andere keren met goed en constructief overleg. Zolang homos gediscrimineerd kunnen worden, omdat zij als ziek en zondig beschouwd worden is er gewoon iets mis. Met homos is helemaal niets mis, wel met hen die hen veroordelen.
Daar maakt de Korte zich dus heel nadrukkelijk niet schuldig aan, ik herinner mij een case van communie toestaan aan bekende homo’s waaraan nogal wat media-aandacht werd geschonken. Het is een dappere bisschop (want hoe zou de paus er toen over geoordeeld hebben?)
Het blijft betreurenswaardig hoe er nog priesters en leken zijn die een bisschop bij dit item zo onder druk kunnen zetten. Kennelijk werkt homoseks bij menigeen als een rode lap op een stier en dit weer in tegenstelling wanneer het gaat om seksueel misbruik binnen de kerk. Het klinkt als seks met kinderen: JA! Seks met volwassen iemand van hetzelfde geslacht: NEE! Vreemd allemaal, om het maar zacht uit te drukken. Met homoseks is helemaal niets mis. Het is niet onnatuurlijk. Onnatuurlijk is dat mensen seksueel gedrag vertonen dat niet bij die persoon past, dan wel dat een persoon daartoe gedwongen werd, bijvoorbeeld trouwen en het dan wel overgaat.
Monseigneur de Korte had de Bossche Sint Jan (rijksmonument!) beschikbaar gesteld voor een oecumenische gebedsviering. Dat is verre een klassieke Eucharistie naar ik meen. Dat hij deze toezegging moest intrekken zal deze bewogen man diep raken. De behoudzucht van een kleine groep heeft weer gezegevierd. Diep treurig. Gelukkig is er op een steenworp afstand van de kathedraal een gebedshuis waar de bijeenkomst plaats kan vinden.
Oecumene slaat natuurlijk niet op divers sexueel gedrag, maar op dichter tot elkaar komen van diverse religies. Het zou eruit zien. Een oecumenische dienst van duivenmelkers, raskippenhouders, struisvogelhobbyclub, kanariezangclubje, vinkenclub en parkietenvereniging.
Betekent oecumene niet, een leefbare wereld scheppen? Een leefbare wereld scheppen doen mensen met uiteenlopende culturen, levensbeschouwingen, seksuele geaardheden enz. enz. In de huidige wereld van vandaag kan het niet anders wanneer wij tot een leefbare wereld komen dat we elkaar omhelzen en niet afstoten. Knuffelen en vrijen, als ik het zo mag uitdrukken, lijkt me een betere manier met elkaar omgaan dan schelden en met onze koppen tegen elkaar inbeuken.
Waar je bij elke eucumene tussendoor moet laveren, de Scylla van de goede verstandhouding, en de Charibdis van de ware leer. In mijn jeugd speelde dat terdege, en diverse pauselijke encyclieken zijn eraan gewijd. Ik heb de indruk dat die ware leer bij christenen of ietsisten nauwelijks nog speelt (bij de salafisten nog wel heel sterk), tgenwoordig is het vooral die Scylla, alhoewel het bij het roze carnaval op de utrechtse grachten toch ook weer vooral om een prekerig uitdragen van eigen lifestyle leek te gaan(o.a. -polyamory-! nooit van gehoord, moest het opzoeken).