Lieve Alex,
Deze brutale aanhef permitteer ik me omdat ik vermoed dat u het helemaal niet erg vindt om af en toe gewoon bij uw voornaam te worden aangesproken. Onlangs mocht ik uw tante Irene ontvangen in Het Vermoeden en zij stond erop dat ik haar tutoyeerde. Zij liet mij voelen hoe merkwaardig het moet zijn om in een rol verankerd te zijn die je zelf niet hebt gekozen. Nu zit ieder mens natuurlijk ergens verstrikt in agenda’s en afspraken, maar dat je zoals u vanaf uw eerste levenskreetje gedetermineerd bent om koning te worden, het is bepaald niet zomaar wat. Bovendien zijn vooral prachtige vrouwen u voorgegaan. De eventuele mannelijke rolmodellen waaraan u zich zou kunnen optrekken waren merkwaardig consequent elders. Dat moet een harde en eenzame dobber zijn voor u. Hoewel uw onvergetelijke vader waarschijnlijk heel veel heeft goedgemaakt. En misschien neemt u in uw koninklijke voormoeders wel een ferme heelheid waar die zowel ons mannelijke als ons vrouwelijk potentieel toont. Ik zie dat in ieder geval wel, als ik zo vrij mag zijn. Emma, Wilhelmina, Juliana en Beatrix, wat een weldadige overdaad aan bewijzen dat de mens heel is. Dat het mannelijke en het vrouwelijke in ons allen zit, de mens zoals God ons bedoeld heeft. En u bent waarschijnlijk onder erg bijzonder gesternte geboren. Want u heeft nu ook nog zo’n fantastische echtgenote aan uw zijde. Maxima is het type vrouw waar ik me als klein meisje bijzonder graag aan had willen spiegelen. Maar het is natuurlijk nooit te laat, dus ik laaf mij alsnog aan haar. In mijn tijd had ik slechts te maken met openbaar ambitieuze vrouwen die mannen na gingen doen. Daar kon ik als meisje, hunkerend naar een vrouwelijk rolmodel bepaald niet mee uit de voeten. Maar uw echtgenote is getalenteerd, beeldschoon, krachtig, moederlijk, ambitieus, humoristisch en bewogen. Ik vermoed oprecht dat veel vrouwen in dit land, van heinde en verre, zowel jong als oud, zich in haar licht kunnen warmen en zich aan haar beeltenis durven spiegelen.
Toen ik nog een kind was, spiegelde ik me uit puur verlangen en bij gebrek aan media-iconen aan uw overgrootmoeder Wilhelmina. In onze kerk mocht ik haar spelen, zoals zij op haar achttiende de troon besteeg. Mijn moeder had voor mij uit gordijnen een heerlijke jurk getoverd, mijn haar was omhoog gestoken en mijn neusje wierp ik net als Wilhelmientje koninklijk de lucht in. Ik leerde een gedicht van Willem de Merode uit het hoofd. En het was mij toen al duidelijk dat iedereen de woorden van Willemientje en van mij moest kunnen verstaan, dus reciteerde ik luid en duidelijk:
‘Ik koos het heersen niet, ik ben er toe geboren:
In dit beperkt domein van leven en van tijd,
Die, onder mij geschikt, God blijven toebehoren,
Door een gerecht gericht te leiden met beleid.’
U koos het heersen ook niet. Ook u bent ertoe geboren. Dat is een grote verantwoordelijkheid. Maar ook een hele mooie opdracht. De koninginnen die u voorgegaan zijn, en zij die nu naast u gaat, zijn stuk voor stuk voorbeelden van vrouwen die hun tijd soms ver vooruit bleken. Neem nu die hartverscheurend mooie toespraak van Juliana in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Een uur lang sprak ze over de wapenwedloop, over broederschap en over samenwerking van de hele mensheid. Ze sprak de hoop uit dat de productiestijging die op dat moment gebruikt werd voor de bewapeningswedloop eens ten goede komen zou aan ontwikkelingsprojecten in de derde wereld. Ook verlangde ze dat de landen van het bondgenootschap niet dezelfde fout zouden maken als de landen achter het IJzeren Gordijn, door naar binnen gekeerd alle inspanningen te richten op de eigen verdediging. Haar woorden wekten bevreemding bij de NAVO-bondgenoten, maar wereldwijd verwarmden ze menig hart en ontstaken ze brandende hoop voor de toekomst.
Ik weet zeker dat ook u, vrucht van deze uitzonderlijke stam, een visionair kunt zijn en ons hoop en kracht kunt geven. U bent ertoe geroepen en u heeft een koninklijke hulp aan uw zijde.
Bovendien is onlangs wetenschappelijk vastgesteld dat wij net als dieren beschikken over spiegelneuronen. Kort gezegd komt het erop neer dat we hetzelfde gedrag gaan vertonen als degene die we gadeslaan. Dat geldt niet alleen voor iemands gedrag, maar ook voor zijn gevoelens. Dus als Paus Franciscus de voeten van gevangenen, homo’s en vrouwen gaat wassen, is de kans niet alleen groot dat wij dat uiteindelijk ook gaan doen, maar dat we ook het warme hart van Franciscus voelen kloppen. Wat een verantwoordelijkheid rust er op uw koninklijke schouders. En wat een buitenkans. Nu het uiteindelijk zo ver met u gekomen is, kunt u van uw erfenis het beste gewoon maar genieten. We zijn hier nu toch. Het laatste couplet van mijn Wilhelmina-imitatie luidde:
‘De volkeren kentelen, de koningen gaan onder.
De wereld schokt en schudt, de chaos breekt zich baan.
Maar in de woestenij liet God nog dit stil wonder,
Dat als een groene tuin ik en mijn volk bestaan.’
Keer op keer lijdt de mens blijkbaar dezelfde smart. Wij allen. U ook, net als uw voormoeders. Maar nu de wetenschap de spiegelneuronen erkent, kunnen we de rollen misschien ook eens omdraaien. Omdat we zoveel van uw voormoeders hebben gekregen, kunnen wij u ook bij tijd en wijle zegenen. En vice versa natuurlijk. Wij zijn elkaar in een andere gedaante. We kunnen elkaar tot een spiegel zijn. Dus: let us shower this nation with love!
Alle liefs van Annemiek
P.S: Groter blijdschap ken ik niet, dan dat uw moeder na haar abdicatie in Het Vermoeden wil verschijnen. Ik kan niet wachten in haar prachtige spiegel te mogen kijken en droom daar zelfs van. Maar dat houden we voorlopig onder ons.
mooi geschreven Annemiek
De ongetwijfeld knikkende knietjes van onze nieuwe koning zullen, zeker weten, verdwijnen na zo’n hartverwarmende brief.
Lieve Annemiek,
Wat een fijne brief!
Ook heb je een prachtig programma, dat je heel fijnzinnig doet!
Ik kijk uit naar je ontmoeting met Beatrix in “het vermoeden”. Dat wordt vast (ook) heel bijzonder.
Hartelijk gegroet door,
Adeodata
P.s. waar blijven de andere brieven en/of reacties sinds 8 april?
Ik zal er op attenderen.
Wat een inspirerende brief voor onze nieuwe koning!
Hopelijk kan hij er veel kracht uit halen.
En wat fijn dat je een ontmoeting met Beatrix mag hebben in
“Het Vermoeden”. Een heel goed gesprek gewenst.
Vr. groet
AdB
Wat een mooie gevoelvolle brief. Ik had je graag de jonge Wilhelmina zien spelen.
No copmialnts on this end, simply a good piece.
v2ac99 uwadgjbyhvfl