In één sector van het LAB dragen orthodox-christelijke gelovigen Bijbelteksten aan waarin het over de hel gaat. Zij lezen die letterlijk. Ook citeren zij wat theologen van hun voorkeur in twintig eeuwen hebben aangedragen – keus te over. De hel is het eindstation voor de hardnekkige zondaar.
In een aanpalende sector van het LAB kijken andere christelijke gelovigen schouderophalend naar wat zich in de orthodoxe hoek afspeelt. Sommigen nemen de moeite om naar moderne theologen te verwijzen. Die hebben immers klip-en-klaar uitgelegd hoe je afscheid kunt nemen van hel en verdoemenis. Enkele andersgelovigen willen ook nog wel even uitleggen hoe je de Bijbel moet lezen. Weer anderen suggereren dat hemel een veel leuker begrip is om over te twisten.
Tot zover de christelijke hoek van het LAB. Pal ernaast wonen ongelovigen. Zij citeren onmiddellijk Sartre. De hel, dat zijn de anderen. Ze noemen concrete maatschappelijke situaties waarin mensen op duivelse wijze elkaars hel opstoken. Verder halen ook zij hun schouders op. En gaan over tot de orde van hun helse of hemelse dag.
In andere sectoren van het LAB wonen gelovigen van andere religies. Nee maar, zij blijken ook een hel te kennen! Ze beschrijven die tot in detail. Sommigen weten zelfs dat er hellen en hemels zijn, in veelvoud. Je bestemming hangt ook volgens hen af van je gedrag. Wel krijg je soms een herkansing.
De waarnemer met de drone registreert met verbazing en bewondering het universele spel van de betekenisgeving.
Dit artikel zou meer waarde hebben, als er aangegeven zou zijn op welke plek in het LAB over welke bijbelteksten nu discussie word gevoerd.