Een journalist mocht het organisatiecomité van het WK in Qatar interviewen. Hij vroeg natuurlijk naar de vele sterfgevallen onder de bouwvakkers, zonder een duidelijk antwoord te krijgen van het hoofd ervan, Al Khater. Op de vraag waarom vrouwen in Qatar in het openbaar nauwelijks zichtbaar zijn, kreeg hij van een van de andere leden als antwoord: ‘Als snoepgoed onverpakt is, zul je het niet graag aannemen, want je weet niet wie eraan gezeten heeft.’ Vrouwen = snoepgoed.
Sophie Hermans moest haar partij, de VVD, de afgelopen dagen zo ver zien te krijgen dat zij het kabinetsvoorstel om asielopvang bij gemeenten af te dwingen, accepteerden. Dat verliep moeilijk tot Rutte bij het overleg kwam en men na drie en half uur toch akkoord ging, met behulp van wat vage toezeggingen wat betreft de instroom van asielzoekers. Ze werd al eens door een kamerlid zijn tassendrager genoemd maar nu werd dit overleg aangekondigd met de volgende kop in een landelijke krant: ‘Pappie Rutte moet komen helpen.’
In zulke overtuigingen bestaat de mensheid kortgezegd uit mannen met snoepgoed en mannen met tassendragers, die hulp van pappie nodig hebben. Wat beweegt sommige mensen om op zo’n denigrerende wijze naar vrouwen te kijken? Vrouwen die nota bene (hun) leven voortbrengen en daarnaast gelijkwaardig (maar niet gelijkwaardig betaald) in vele beroepen actief zijn. Misschien wil men de macht die vrouwen daaraan zouden kunnen ontlenen via dit soort reacties nog steeds preventief ontkrachten, uit angst. Die strijd, die argwaan vind je terug in allerlei scheppingsverhalen.
Sommige scheppingsmythen gaan uit van een (mannelijke) schepper of scheppende kracht, andere gaan uit van een man als beginpunt van het leven en weer andere gaan uit van een scheppingsbegin waarin alleen vrouwen de wereld bevolken, zoals in een interessant boek van Mineke Schipper te lezen valt.
Een grappig oud verhaal uit Nigeria zet de verhoudingen op zijn kop. De aardgod Obassi Nsi maakt daar ooit een foutje en doodt per ongeluk een van de vrouwen. Om het verlies goed te maken mogen de vrouwen iets uitkiezen uit diens bezit: vruchten, vogels of dieren. Maar ze weigeren. Obassi Nsi vraagt of ze misschien een man willen als compensatie voor de omgekomen vrouw. Ja, dat willen ze! Zo geschiedt en daarom worden mannen dienaren voor de vrouwen en moeten voor hen werken. ‘Want al komt de vrouw onder invloed van haar man zodra ze trouwt, toch is zij de eigenares van de man en heeft recht op zijn dienstverlening’, aldus de Ekoi in Nigeria.
Zo’n mythe als deze is een uitzondering. Vaak is er sprake van omgekeerde scheppingsverhoudingen die lang doorslaggevend zijn geweest voor man-vrouw verhoudingen en nu soms nog doorklinken.
In het mannenbolwerk van het Vaticaan is nu een vrouw aangesteld, de eerste leek en ook nog een vrouw, die mee mag stemmen in een bisschoppensynode: Nathalie Becquart. Ze is er zelf verbaasd over. Het is een wonder dat Paus Franciscus dit voor elkaar heeft gekregen. We weten nu al dat ze het niet gemakkelijk zal krijgen, maar hoop doet krachtige vrouwen leven.
