Is Allah groot als er lukraak mensen in zijn naam worden neer gemaaid? Nee, zo wordt hij juist klein gemaakt. Hij wordt verengd tot het boegbeeld van een ideologie. Ook christenen hebben in het verleden van God vaak een minigodje gemaakt die hun belangen moest dienen. In zijn naam werden landen gekoloniseerd en kruistochten ondernomen. Ze werden daartoe gemotiveerd door hun passie voor God.
Want dat is waar alle godsdienst om draait en wat onze seculiere samenleving niet meer begrijpt: de diepste passie van mensen. Die kan iemand tot grote menslievende daden brengen en het verrichten van hoogstandjes van kunst en cultuur. Maar ook, zoals nu weer in Parijs, tot het aanrichten van een bloedbad op onschuldige mensen. Zoals vuur in de haard licht en warmte geeft maar daarbuiten de wereld in brand steekt, zo kan religieuze passie buiten de grenzen van kerk of moskee dood en verderf zaaien.
Dat gebeurt wanneer religie machtspretenties krijgt. In de Bijbel wordt al vroeg religie van politieke macht gescheiden. Profeten vegen in naam van God de koning de mantel uit – in een tijd waarin een vorst bij de minste kritiek iemand ter dood kon brengen. In het Nieuwe Testament wordt deze scheiding tussen kerk en staat benadrukt door Jezus: ‘Geef de keizer wat van de keizer is en God wat van God is’. Zelf hield hij zich ver van alle politieke macht en geweld: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze wereld’.
Toch heeft de kerk vaak geprobeerd om macht over de samenleving uit te oefenen, maar dat is vanwege de genoemde bijbelse invloeden nooit echt gelukt. Het resultaat is dat we in het westen nu een erkende diversiteit aan vrije machten en meningen hebben die rivaliseren, met elkaar concurreren en zo excellente bijdragen aan de economie, de kunsten en wetenschappen leveren. Soms zijn de meningsverschillen zelfs zo groot dat ze de Europese Unie in haar voegen doet kraken, zoals vandaag gebeurt.
Zoals bekend, is dit in de islam heel anders. De profeet Mohammed was tegelijk een gewapende politieke leider. In moslimculturen zijn religie en politieke macht dan ook gewoonlijk twee handen op één buik. Diversiteit wordt al snel als een afwijking van de norm beschouwt, of zelfs als een belediging die met geweld moet worden tegengegaan. Zie het lot van journalisten vandaag in bijvoorbeeld Turkije, Egypte en Iran.
Dit is de oorzaak dat het agressieve fundamentalisme vooral onder moslims aanhangers vindt. Als politiek en religie één zijn (‘Islamitische Staat’), wordt het geloof al snel met geweld verdedigd. Dan wordt God verkleind tot een passie die een militante strategie moet dienen, zoals het doden van ‘ongelovige’ burgers in Parijs. De grote Allah met de 99 schone namen wordt gereduceerd tot buskruit voor een kalashnikov.
‘God is groot’, als hij niet verkleind kan worden tot een ideologie die met wapens verbreid wordt. ‘God is groot’, als die niet alleen de God van moslims maar van alle mensen is – gelovig of ongelovig. Ja ‘God is groot’, als hij op de knieën gaat om de mensen te verzorgen die op straat in Parijs liggen te bloeden.
Elke andere god is te klein om God te zijn.
Graag zou ik de heer Suurmond willen vragen om het interview met Karen Armstrong te lezen. En generalisaties te vermijden. De situatie is daar veel te gecompliceerd voor.
Het draait om politiek, ook nu. Om oud- en nieuw kolonialisme.
En om achterstand, uitzichtloosheid, ontbreken van perspectief.
Laten we MENSEN perspectief bieden om de vrede-bouwer in zichzelf te ontwikkelen ipv de wraakzuchtige.
#verlangennaarvrede
Wat een ontzettend pretentieus en historisch incorrect stuk. U bent kennelijk de Albigenzische Kruistochten vergeten. Oké enige tijd geleden, toch wel zo’n 1.300 jaar na de woorden van Jezus werd een complete bevolkingsgroep met de bijbel in de hand op de brandstapel gezet. Tot dat er geen Kathaar meer over was en een aantal Franse edelen heel prettig er een paar stukken land bij hadden. Ook duikt u, voor u waarschijnlijke bekende redenen, door onder het oude testament, dat toch ook oproept tot heel wat gruweldaden.
Tot slot, nog de opmerking dat de Paus ook wereldlijk leider en geestelijk leider is. Oké slechts van Vaticaanstad en hij denkt iets ruimer over de vrijheid van meningsvrijheid.
Maar er zit in Turkije is nog steeds een seculiere staat en de journalisten zitten er vooral vast omdat ze het niet eens zijn met Erdogan.
Nee het is mij niet bekend dat de Islam zoveel anders is dan de bijbel omdat er een aantal leiders zijn die de Islam gebruiken voor hun eigen uitleg!
Ref. Attes. Suurmond oproepen generalisaties te vermijden en dan zelf (Ates) met die aftandse , doctrinaire formule als ‘het draait om de politiek’ enz. komen aanzetten!
Verder komt Ates’ advies aan S. om Karen Armstrong te lezen neer om Karl May te raadplegen als je iets over Indianen wilt weten en te berde brengen.
Ref. verite. Het Christendom heeft een verlichtingskuur ondergaan, de Islam niet. Qua (hoeveelheden) wreedheden de Bijbel met de Koran op een lijn stellen, lijkt onjuist. Lees Schopenhauers mening over de Koran en doe dat zelf ook, en neem de Bijbel erbij. En wees eerlijk.
Jean-Jacques Suurmond volg ik tot de alinea die begint met “Zoals bekend, is dit in de islam heel anders. De profeet Mohammed was tegelijk een gewapende politieke leider…”. Wat hij hier schrijft klopt feitelijk, maar deugt niet. Zie mijn eerdere artikel op NieuwWij:
https://www.nieuwwij.nl/opinie/mohammed-geen-jezus-dat-een-ramp/
Theo Brand: in jouw stuk waarnaar je verwijst ga je ervan uit dat, vergeleken met Mohammed, velen Jezus ‘superieur’ vinden omdat die geen geweld gebruikte. Is het niet het grote probleem dat veel moslims dat niet zo zien? Die vinden de krijgshaftige veroveringen van hun profeet juist een bewijs dat Allah met hem was. Geweld in dienst van de eigen leer is met andere woorden in de wereld van de islam niet per se verwerpelijk – een heel andere kijk dan het christelijke westen heeft.
Jean-Jacques Suurmond: vergeet niet dat Jezus hoog staat aangeschreven in de Koran en bij moslims. Ook vanwege zijn vredesboodschap. Je schrijft dat geweld in dienst van de eigen leer in de islam niet verwerpelijk is vanwege Mohammed. Ik vind dat een lastig punt waar we het beslist over mogen hebben. In hoeverre is binnen de huidige islam ‘de navolging van Mohammed’ (en dan bedoel ik: navolging-in-alle-opzichten) een even centrale notie als voor christenen de ‘navolging van Christus’ dat is? Christendom en Islam zijn theologisch gezien twee niet te vergelijken grootheden evenals Christus en Mohammed. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat er geen prikkelende vragen gesteld mogen worden. Wat ik vooral wil zeggen is: ik geloof sterker in het universeel menselijk tekort (het kwaad in de mens in algemene zin) dan in een specifieke religie die gewelddadiger zou zijn dan andere religies. Daarbij is in ons huidige tijdsgewricht de islam – wereldwijd en in kwantitatieve zin – beslist wel vatbaarder voor geweld dan andere religies dat momenteel zijn. Maar dat heeft mijns inziens vooral historisch-economische en geopolitieke oorzaken
Jezus staat inderdaad hoog aangeschreven in de Koran maar laat ik wel zeggen dat de Koran net als de bijbel een door mensen geschreven boek is
God is niet opgesloten in de Islam of Christendom
God gaat alle religies te boven
De bijbel en de koran kunnen ons de weg wijzen tot God.
Maar het is aan ons om open te staan voor Hem
Aanslagen plegen in Parijs in naam van Allah zijn gedaan door lieden die misleid zijn en in wezen geen moslims zijn.